سودان می تواند دروازه ورود ایران به آفریقا باشد

روز گذشته ایران و سودان اعلام کردند که بنا است روابط سیاسی دو کشور به سطح عادی برگردد.

علیرغم اینکه برخی به اشتباه تصور می کنند که روابط دو کشور به دلیل حمله به سفارت عربستان سعودی در تهران قطع شده ولی واقعیت امر این است که روابط ایران و سودان قبل از ماجرای حمله به سفارت عربستان با مشکل مواجه شده بود و دلیل اصلی اش این بود که ایران نفوذ بسیار زیادی در سودان پیدا کرده بود و از طرف آمریکا و اسرائیل و عربستان سعودی وامارات در فشار بود که این روابط را قطع کند و وعده وعید دریافت کرده بود در صورت قطع روابط خود با ایران امتیازاتی سیاسی و اقتصادی دریافت کند.

سودان این کار را انجام داد اما بعدا متوجه شد عجب کلاهی سرش رفته.

بعد از آن هم دولت وقت سودان به ریاست عمر البشیر که امیدوار بود کمک های کشورهای وعده دهنده به آن برسد و مشکلات اقتصادی مردم را حل کند با اعتراضات مردمی و در نهایت کودتای ارتش مواجه شد وامروزه هم کشور با جنگ داخلی بر سر قدرت درگیر است.

به هر صورت با توجه به روند مصالحه که در منطقه توسط کشورهای منطقه در پیش است سودان هم به خوبی متوجه است که باید جزئی از این روند باشد.

در مقابل ایران هم بخشی از بازارهای اقتصادی خود را در آفریقا می بیند و به دنبال آن می باشد که با یکی از کشورهای شرق آفریقا بتواند رابطه خوبی برقرار کند تا آن کشور به پایگاه صادراتی ایران به آفریقا تبدیل شود.

در این راستا هم مشاهده کردیم که آقای رئیسی چند ماه قبل به چند کشور آفریقایی در شرق آفریقا سفر کرد.

با توجه به نبود امکانات و ساختارهای زیربنایی در کشورهای آفریقایی بدیهی است ایران مجبور است گزینه های مختلف را بررسی کند و ببیند کدام یک از این کشورها می توانند نیاز های ایران را فراهم کنند.

سابقه همکاری های ایران با سودان نشان داده که سودان میتواند هاب تجاری خوبی برای ایران باشد و با توجه به شناختی که ایرانی ها از فضای داخلی سودان دارند راحت تر می توانند از طریق سودان کار کنند تا از طریق دیگر کشورهای آفریقایی که از آنها شناختی ندارند.

همچنین سودان با توجه به توانایی هایش می تواند فضای تولید صنعتی و کشاورزی ایران برای باز صادرات کالا به دیگر کشورهای آفریقایی و یا حتی تولید برخی کالا مثل کالای کشاورزی که ایران به آن نیاز دارد باشد.

در جهان امروزه بسیاری از کشورها که با کمبود آب و یا خاک مورد نیاز کشاورزی مواجه هستند به این سیاست روی آورده اند که تولیدات مورد نیازخود را در کشورهای دیگر انجام دهند.

در کنار این مسایل این احتمال نیز وجود دارد که دولت مشروع سودان برای تامین نیازهای دفاعی خود به خرید تسلیحات ایرانی روی بیاورد و سودان به یکی از بازارهای کالای دفاعی ایران نیز تبدیل گردد.

همه اینها به کنار، برقراری رابطه با سودان عملا شکستن یک حلقه مانده به آخر در بازگرداندن روابط ایران با تمام کشورهای عربی به حساب آید.

عملا فقط دو کشور عربی دیگر یعنی مراکش و بحرین می مانند که رسما با ایران رابطه سیاسی ندارند و می توان تصور کرد روند مصالحه در آینده نزدیک آنها را نیز در بر گیرد.

روند مصالحه ای که درباره آن صحبت می کنیم روند مصالحه ای می باشد که بر مبنای سخنان رهبری مبنی بر صفر کردن اختلافات با همسایه ها است.