چشم سفیدی زلنسکی

طی دو سال اخیر در بین همه کشورهای اروپای شرقی شاید بتوان گفت لهستان بیشترین کمک ها را بر علیه روسیه تقدیم اوکراین کرده است.

البته بماند که لهستانی ها به دلیل نفرت از روس ها و همچنین تلاش برای سوء استفاده از شرایط دست به چنین کاری زدند، ولی اخیرا مشاهده می کنیم که زلنسکی به دلیل اختلافات فیما بین اوکراین و لهستان بر سر صادرات گندم و محصولات کشاورزی توهینی نبوده که به مردم لهستان نکرده باشد.

پس از فروپاشی بلوک شرق اوکراین و لهستان با انبار بزرگی از تسلیحات روسی از بلوک شرق خارج شدند.

زمان شروع عملیات ویژه روسیه در اوکراین لهستانی ها به امید جایگزینی تسلیحات قدیمی ساخت شوروی با تسلیحات جدید ساخت غرب اقدام به تحویل این تسلیحات به اوکراین نمودند.

با توجه به اینکه اوکراینی ها در زمینه استفاده از تسلیحات روسی با تجربه بودند این برای آنها یک هدیه بزرگ به حساب می آمد چون اگر مثلا هواپیماهای مدرن آمریکایی را به آنها تحویل می دادند آنها امکان استفاده از آنها را نداشتند.

اما مسئله ای که لهستانی ها به آن فکر نکرده بودند این بود که باید اول تسلیحات جدید را از غربی ها می گرفتند بعد تسلیحات خود را تحویل اوکراین می دادند.

غربی ها به بهانه اینکه اوکراین بیشتر به تسلیحاتشان نیاز دارند به لهستانی ها وعده های سر خرمن دادند و وعده دادند که بعدها تسلیحات مورد نیاز آنها را جبران کنند.

این در حالی است که طبق برخی آمار و ارقام لهستان آنقدر تسلیحات در اختیار اوکراین قرار داده که انبارهای تسلیحاتی اش به کمتر از یک سوم کاهش یافته و اگر لهستان با یک حمله غیر منتظره مواجه شود قبل از اینکه ناتو بخواهد به داد اش برسد شاید نتواند از خود دفاع کند.

با توجه به اینکه دیگر اعضای ناتو هم بخش های عمده انبارهای تسلیحات متعارف خود را خالی کرده اند و تحویل اوکراین داده اند و اوکراینی ها همه این تسلیحات را از دست داده اند یا در بازارهای سیاه فروخته اند، امروزه لهستانی ها دلواپس هستند که خوب حالا چه می شود، اگر لهستان مورد حمله قرار گیرد چه کسی از لهستان دفاع خواهد کرد.

مضاف بر اینها میلیون ها اوکراینی به لهستان رفته اند و در آنجا اوضاع کار و مسکن را به هم زده اند و این امر موجب آن شده که نارضایتی بسیار شدیدی در قبال سیاست های دولت لهستان نسبت به اوکراین و دخالت در جنگی که هیچ منفعتی برای لهستان ندارد به وجود آید.

حال بحران دیگری سر باز کرده و آن بحث فروش محصولات کشاورزی اوکراین است.

با توجه به سوء استفاده اوکراین و متحدانش از بنادر و کشتی های تجاری که بر اساس توافق سال گذشته با روسیه امکان عبور و مرور در دریای سیاه را داشتند، توافق منتفی شده و امروزه امکان صادرات کالا برای اوکراین از طریق دریا میسر نیست.

به همین دلیل اوکراین تصمیم گرفته که کالای کشاورزی خود را از طریق کشورهای همجوار به اروپا صادر کند، امری که عملا موجب ایجاد رقابت شدید با کشاورزان این کشورها مخصوصا لهستان می گردد.

بدیهی است که دولت لهستان مجبور باشد برای حمایت از تولیدات داخلی خود اجازه چنین چیزی را ندهد و مقررات اتحادیه اروپا مبنی بر منع صادرات محصولات کشاورزی اوکراین که رقیب محصولات لهستان است را تمدید کند.

ظاهرا این ماجرا به مذاق زلنسکی خوش نیامده و وی انواع و اقسام توهین ها را نثار مردم لهستان کرده است.

بحث اختلاف میان اوکراین و لهستان شاید با میانجی گری دیگر کشورها حل و فصل شود اما این ماجرا نشان می دهد که طرفهای غربی روی چه فردی با چه ذهن مریضی سرمایه گذاری کرده اند، فردی که به جای تشکر از اینها برای کمک هایشان خود را طلبکار می داند و قطعا این توهین های زلنسکی در آینده نثار کشورهای دیگری که از او حمایت کرده اند خواهد شد و شهروندان این کشورها باید بسوزند که روزی روزگاری زحمت کشیده اند و مالیات داده اند و مالیات آنها خرج ماجراجویی های زلنسکی و مافیای حاکمه بر اوکراین شد و توهین هم باید متحمل شوند.