غربی ها هنوز حاضر نیستند بپذیرند دوران استعمار تمام شده

اصلی ترین مشکل جهان امروزی تفکر استعماری ای است که برخی کشورهای اروپایی طی قرن های گذشته جا انداختند و هنوز حاضر نیستند بپذیرند که آن دوره دیگر گذشته.

شروع این تفکرهای استعماری عموما با حمله های وایکینگ ها به دیگر کشورهای اروپایی شروع شد و با توجه به اینکه شرق در آن دوره در شرایط نابسامانی به سر می برد اینها به سمت شرق و جنوب اروپا یعنی عموما آسیا و آفریقا حمله ور شدند و با تصرف سرزمین هایی که تمدن های قدیم به حساب می آمدند هر آنچه می توانستند از این سرزمین ها غارت کردند و به اروپا بردند.

به ظاهر آراسته امروزی اینها توجه نکنید، اینها نوادگان همان وایکینگ های وحشی هستند که برای سرقت دیگر سرزمین ها به جنوب حمله ور شدند ولی بعد از اینکه با دیگر تمدن ها آشنا شدند تیپ ظاهری خودشان را تغییر دادند و امروزه دیگر باورشان شده که متمدن شده اند و دیگر سرزمین ها جنگلی وحشی بیش نیست (می توانید به سخنان بورل در این باره مراجعه فرمایید).

اگر به تاریخ مراجعه کنید می بینید ایالات متحده آمریکا و کانادا و استرالیا هم روزی روزگاری محل تبعید مجرمین و افراد پست جامعه اروپا بودند.

به هر حال اینها امروزه دور هم جمع شده اند و مجموعه کشورهای غربی را تشکیل داده اند.

عموما هم مبنای سیاست اینها این است که استعمار قدیم را به شکل های نوین ادامه دهند، با کنترل شاهرگ های حیاتی بشر.

به نوعی یک سیاست ماکیاولیستی جدید.

استعمار جهان از طریق تسلط بر ساز و کارهای مالی و ارتباطی چه ارتباطات از لحاظ تماسی یا اصطلاحا صوتی تصویری چه رسانه ای چه ماهواره ای چه ارتباطات زمینی و هوایی و ریلی و... تا ارتباطات اقتصادی و سیاسی و علمی و فرهنگی و... جهان.

اینها به خوبی می دانند که از طریق کنترل شاهرگهای حیاتی نوین اینها می توانند بر جهان تسلط داشته باشند و استعمار خود را به اشکال دیگر ادامه دهند.

کشوری که زیر بار استعمار آنها نمی رود با تحریم های مختلف و به قول معروف تروریسم اقتصادی فلج شود و از گردانه انتفاع و تعاملات جهانی خارج می شود.

برخی کشورها هم که توان دفاع از خود را ندارند با حمله نظامی مواجه می شوند و کشورهای غربی مثل شغال ها میریزند و هرچه این کشورها از منابع خدادادی دارند را به سرقت می برند و هر وقت دیگر زالوهای غربی خون مردم این کشورها را تا آخر مکیدند آنها را ترک می کنند.

نمونه بسیار بارز این اتفاق هم لیبی، عراق، افغانستان و... می باشند.

در برخی موارد هم حکامی که دست نشانده شان هستند را سر کار می آورند تا هر چه مردم آن کشورها از منابع دارند را به ارزانی در اختیارشان قرار دهند و تا زمانی که این کشورها منابعی در اختیار دارند این حکام دست نشانده حکومت می کنند.

که نمونه های بارز اش برخی کشورهای آفریقایی و آمریکای لاتین و برخی کشورهای نفت خیز و... هستند.

البته اینجا نمی توان انکار کرد که اینها رفته اند و در زمینه مسایل جامعه شناسی این کشورها تحقیقات بسیار مفصلی انجام داده اند تا متوجه شوند مردم کشورهای مختلف را چگونه می توانند ساکت نگه دارند.

به عنوان مثال می گویم مثلا اینها طبق تحقیقاتی که انجام داده اند متوجه شده اند مثلا در کشورهای عربی باید مردم را سیر نگه دارند تا بر آنها تسلط یابند و به این دلیل به حکام این کشورها اجازه می دهند بخش کوچکی از درآمد ها را خرج رفاه و تفریح و شکم اینها کنند تا ساکت بمانند.

در برخی کشورها مثل کشورهای آفریقایی اینها متوجه شده اند که سیاست ارباب رعیتی جواب می دهد و باید اربابانی را سر کار بگذارند تا با چوب و چماق بر اینها حکومت کنند.

در برخی کشورها هم متوجه شده اند که اینها را باید گشنه نگه دارند که مدام دنبال یک لقمه نان بدوند.

و...

نمی خواهم خیلی وارد مسایل جامعه شناسی اینها شوم چون آنوقت مقاله بسیار طولانی می شود، البته شاید عبارت توماس ادوارد لورانس معروف به لورانس عبر در گزارش محرمانه خود برای دربار بریطانیا که در آن نوشته بود برای تسلط بر خاورمیانه "عرب را باید سیر نگه داشت و عجم را گشنه بسیاری شنیده اند".

به نظر می آید تاریخ معاصر جهان را باید به تاریخ ما قبل شروع عملیات ویژه روسیه در اوکراین وما بعد آن تقسیم کنیم.

امروزه ما با یک بیداری جهانی مواجه هستیم، بسیاری از مردمان جهان که تا چند صباح پیش جسارت ایستادگی در مقابل استعمار غرب را نداشتند امروزه بیدار شده اند و به مقابله با این استعمار می پردازند.

از بحث کودتاها در کشورهای آفریقایی گرفته تا بحث خودداری سران کشورهای عرب حوزه خلیج فارس از تمکین به دستورات ایالات متحده وغرب تا تلاش های متعدد قدرت های نوظهور برای ایجاد بسترهایی جهت مقابله با تسلط ارتباطی غرب بر جهان همه در این راستا می باشد.

امروزه می بینیم در مجموعه هایی مثل گروه شانگهای و بریکس و امروزه گروه 77 کل تلاش اعضا بر این است که به هر نحوی شده از فرصت استفاده شود و آن شرایط استعماری نوین که تسلط غرب بر شاهرگ های ارتباطات جهانی بود را بشکنند.

دیر یا زود کشورهای غربی مخصوصا اروپایی ها که با کمبود منابع زیرزمینی و انرژی مواجه هستند ممکن است با شرایطی مواجه شوند که مشابه تحریم هایی که اینها سالها بر علیه دیگر کشورها اعمال می کردند بر علیه آنها اعمال شود.

فقط تصور کنید که دیگر کشورهای جهان حاضر نباشند اورانیوم و نفت و گاز مورد نیاز این کشورها راتامین کنند، اینها باید بروند درخت های باغ خود را قطع کنند و آتش بزنند تا انرژی مورد نیازشان را تامین کنند و به دوران ذغال سنگ برگردند.

یا تصور کنید که کشورهای جهان با هم متحد شوند و دیگر دلار آمریکا را به عنوان ارز بین المللی مورد قبول و یا پس انداز نپذیرند و ارز دیگری را جایگزین کنند.

به نظر می رسد دیگر غربی ها باید متوجه شوند که دوران استعمار پایان یافته و برای بقای خود هم که شده به جای اینکه رویکرد قلدرمعابانه قبلی را پیش بگیرند به سمت تعامل با دیگر کشورها وتکفیر ذنوب خود بروند.