کیت‌های بمب هوشمند "گلاید" که آمریکاه به اوکراین می دهد چیست و روسیه چگونه می‌تواند آنها را خفه کند؟

فرمانده نیروی هوایی اوکراین در اختیار داشتن و استفاده کی‌یف از کیت‌های بمب‌های هوشمند (JDAM-ER) که توسط ایالات متحده ارائه شده است را تأیید کرده است.

سلاح ها چیست؟ توانایی های آنها چیست؟ و ارتش روسیه چه ابزارهایی برای توقف آنها در اختیار دارد؟ اسپوتنیک توضیح می دهد.

نیروی هوایی اوکراین روز پنجشنبه یک کیت بمب گلاید JDAM-ER را به نمایش گذاشت و حساب X (تویتر سابق) شاخه نظامی عکسی از فرمانده نیروی هوایی نیکولای اولشچوک را در حال امضای بمب مجهز به JDAM-ER که به یک نقطه سخت جنگنده سوخوی Su-27 نصب شده در زیر بال آن منتشر کرد.

پیام جشن اولشچوک با عنوان "مرگ بر موسکال ها (موسکال یک اصطلاح تمسخر آمیز است که توسط ملی گرایان اوکراینی برای اشاره به روس ها استفاده می شود) با سی و دومین سالگرد جشن های روز استقلال اوکراین مصادف شد.

بمب های هوشمند "گلاید" چیستند، چرا "هوشمند" هستند و قبلاً در کجا استفاده شده اند؟

بمبJDAM-ER یک کیت بمب تولید شده توسط بوئینگ است که برای تبدیل "بمب های گنگ" (یعنی مهمات بدون هدایت و سقوط آزاد) به "بمب های هوشمند"، یعنی مهمات دقیق مجهز به باله ها و برخی از انواع سیستم های هدایت طراحی شده است.

آنها را قادر می سازد تا مسافت های طولانی تری را طی کنند و با دقت به اهداف زمینی برخورد کنند. در مورد JDAM-ER، کیت بمب در تمام شرایط آب و هوایی با هدایت GPS ارائه می شود و برای قرار دادن بمب هایی با باری تا 2000 پوند (بیش از 900 کیلوگرم) طراحی شده است. کیت های ساخته شده از بمب های مارک 82 استاندارد ایالات متحده، کیت های JDAM-ER می توانند به برد 70 کیلومتری برسند و در صورت پرتاب از هواپیماهای سازگار ایالات متحده، انحراف هدف را تا 11 متر نشان دهند.

توانایی‌های آن‌ها هنگام شلیک از جت‌های ساخت شوروی اوکراین ناشناخته است، اما تصور می‌شود کمتر باشد (با برد 40 تا 50 کیلومتر و انحراف هدف 50 متر، به گفته ناظر نظامی روسی یوری کنوتوف). قبل از ارسال آنها به اوکراین، JDAMهایی با تغییرات مختلف به شدت توسط ایالات متحده در افغانستان و عراق و در طی بمباران یوگسلاوی (1999) و لیبی (2011) توسط ناتو مستقر شدند. این کیت ها همچنین توسط عربستان سعودی، ترکیه، پاکستان و فیلیپین علیه شبه نظامیان و شورش ها صادر شده و مورد استفاده قرار گرفته است.

چگونه اوکراین هواپیماهای خود را برای شلیک JDAM-ERS تطبیق داد؟

رسانه های تجاری ایالات متحده برای اولین بار از برنامه های واشنگتن برای ارسال JDAM-ER به اوکراین در ماه فوریه به عنوان بخشی از بسته کمک تسلیحاتی 1.85 میلیارد دلاری که توسط کاخ سفید در دسامبر اعلام شد، گزارش کردند. اوکراین در اواخر ماه مارس رسماً در اختیار داشتن JDAM-ERها تأیید کرد، و طبق گزارش‌ها، نیروهای اوکراینی چهار دستگاه JDAM 500 پوندی را در یک ساختمان آپارتمانی بلند در آرتیوموفسک (باخموت) در آوریل رها کردند تا ظاهراً نیروهای روسی را که در نهایت شهر را آزاد کردند متوقف کنند.

در ماه می با کمک ایالات متحده، نیروی هوایی اوکراین JDAM-ER های خود را با Su-27 و همچنین MiG-29 و احتمالا سوخو Su-24 تطبیق داد. پنتاگون کیت‌های نقطه سخت سفارشی مجهز به اتوبوس‌های داده دیجیتال را برای سازگاری با هواپیماهای اوکراینی دوران شوروی ارائه کرد.

گذرگاه داده اطلاعاتی در مورد مکان و سرعت بمب در حین پرتاب می دهد و خدمه زمینی قبل از شروع ماموریت، مختصات هدف را به صورت دستی در بمب برنامه ریزی می کنند.

نقاط ضعف JDAM-ER چیست و روسیه چگونه می تواند آنها را شکست دهد؟

بزرگترین مشکل این بمب ها این است که برای استفاده موثر از آنها، هواپیماهای اوکراینی حامل آنها باید قبل از انداختن آنها به محدوده دفاع هوایی روسیه نزدیک شوند. اگر آنها به 20 تا 140 کیلومتری اهداف خود نزدیک شوند، در معرض خطر سرنگونی توسط پدافند هوایی میان برد روسیه از جمله سامانه های موشکی پانتسیر، تور و بوک قرار می گیرند.

در بردهای طولانی‌تر، جت‌های دشمن را می‌توان توسط سامانه‌های موشکی اس-300 و اس-400 هدف قرار داد که در بردهای توقف (یعنی فواصل بسیار فراتر از برد موشک‌های حمل شده توسط هواپیماهای دشمن) بین 75 تا 400 کیلومتر عمل می‌کنند. قابلیت‌های اخیر تقریباً تمام حریم هوایی اوکراین را در شرق رودخانه دنپر در محدوده دفاع هوایی روسیه قرار می‌دهد و عملیات هواپیماها و هلیکوپترهای نظامی را بسیار خطرناک می‌کند، در صورتی که اطلاعات وزارت دفاع روسیه در مورد تلفات اوکراین قابل ارائه است.

تنها روز جمعه، نیروهای روسیه از سرنگونی دو جت سوخوی 25 اوکراینی بر فراز مناطق خرسون و دونتسک خبر دادند، در حالی که نماینده روسیه در زاپوروژیه گفت که نیروهای اوکراینی یک جت جنگنده را در جریان نبرد برای شهر استراتژیک زاپوروژیه رابوتینو از دست داده اند.

مشکل دیگر وابستگی کیت های JDAM-ER به هدایت GPS است. در ماه می، رسانه‌های ایالات متحده گزارش دادند که تجهیزات پیشرفته جنگ الکترونیک ارتش روسیه می‌تواند سیستم‌های هدایت JDAM را مختل کند و باعث شود آنها از مسیر خود خارج شوند و اهداف خود را از دست بدهند. یک مقام آمریکایی تأیید کرد که پنتاگون به نیروهای اوکراینی "توصیه" کرده است تا سعی کنند پارازیت‌های روسی را شناسایی و از بین ببرند تا از انجام وظیفه خود در شکست JDAM و سایر سیستم‌های پیشرفته ساخت آمریکا، از جمله توپخانه موشکی HIMARS جلوگیری کنند.

قابلیت های موشکی و پارازیت ضد هوایی روسیه در عمل نشان دهنده نکته ای است که کالب ماوپی، روزنامه نگار و تحلیلگر سیاسی مقیم آمریکا ماه گذشته در گفتگو با اسپوتنیک مشاهده کرد: در حالی که ایالات متحده و متحدانش توانسته اند از ارتش خود برای تأثیرگذاری در درگیری ها علیه کشورهایی مانند عراق، لیبی و یوگسلاوی با دفاع هوایی محدود یا غیرقابل استفاده استفاده کنند، اما توانایی های آنها به شدت ضعیف شده است. زمانی که مجبور به مبارزه با یک دشمن واقعی مانند روسیه شد، چیزی که جنگ نیابتی در اوکراین به خوبی نشان داده است.

اوکراین چگونه از JDAM-ER های خود استفاده می کند؟

کنوتوف به اسپوتنیک گفت که پیش‌بینی اینکه اوکراین دقیقاً در کجا تلاش خواهد کرد JDAM-ER خود را مستقر کند دشوار است. گاه به گاه، هوانوردی اوکراینی در جهت جنوب دونتسک و در جهت زاپوروژیه، از جمله با استفاده از بمب های مشابه، عملیات می کند. یک حمله به خصوص بزرگ توسط نیروهای اوکراینی در جهت زاپوروژیه با استفاده از بمب های مختلف، موشک های کروز سایه طوفان، JDAM و راکت های HIMARS انجام شد. علاوه بر این، آنها از این مهمات گران قیمت و با دقت بالا به طور خاص علیه سنگرها استفاده کردند. نه اهداف خاص، بلکه در برابر سنگرهایی که توسط سربازان ما در دست دارند. ناظر گفت که این نشان دهنده تمایل ارتش اوکراین برای پیشروی، حتی اندکی، به هر قیمتی است و سپس به تمام جهان اعلام می کند که نیروهای اوکراینی توانستند حداقل یک پیروزی قابل توجه به دست آورند. .