قابل توجه عرب ها، شهروندان اروپایی فعلا 25% دارایی خود را هزینه سیاست های آمریکا در اوکراین می کنند

برای اولین بار در تاریخ خود ارز یورو به چیزی حدود 96 سنت رسید، این در حالی است که قبل از جریان اوکراین یک یورو معادل 1.22 دلار بود.

با یک حساب سر انگشتی می توان متوجه شد عملا به دلیل تحریم هایی که اتحادیه اروپا بر علیه روسیه وضع کرده و به دلیل سیاست هایی که برای همراهی با آمریکا بر علیه روسیه اتخاذ کرده امروزه شهروندان اروپایی چیزی حدود 25% ارزش و قدرت خرید درآمدی و دارایی خود را از دست داده اند تا دولتهای آنها هزینه های سیاست های آمریکا در اروپا کنند.

حالا جالبتر اینکه به طرف مقابل نگاه کنید می بینید قبل از شروع عملیات ویژه روسیه در اوکراین قیمت یک دلار معادل حدود 87 روبل روسیه بود، امروز که در اینترنت چک می کردم یک دلار آمریکا معادل 58 روبل شده، یعنی قدرت خرید و دارایی مردم روسیه چیزی حدود 30 درصد افزایش یافته.

از سوی دیگر آمریکایی ها در حال فروش حد اکثری تسلیحات و انرژی خود به اروپا، آن هم با قیمت هایی معادل سه برابر قیمت انرژی که اروپا می تواند از روسیه بخرد، هستند و اروپایی ها را واداری می کنند دار و ندارشان را به آمریکا بدهند.

نیاز نیست که یک خبره اقتصادی باشیم تا متوجه شویم در این جریان که برده و که باخته.

اگر روند فعلی ادامه پیدا کند نه فقط احتمال فروپاشی اتحادیه اروپا شدت خواهد گرفت بلکه بحث شورش ها و اعتراضات درونی که می تواند همه کشورهای اروپایی را با بی ثباتی مواجه کند وجود دارد.

بسیاری کارشناس ها و مراکز پژوهشی و حتی محافل دیپلماتیک خود کشورهای اروپایی امروزه تاکید می کنند که ادامه همراهی اروپا با سیاست های بین المللی آمریکا می تواند آینده بسیار سیاهی را برای این قاره رقم بزند و امروزه کم کم اعتراض ها نسبت به حمایت بی حساب و کتاب برخی کشورهای اروپایی از ماجراجویی های آمریکا در اوکراین بلند شده و بسیاری شهروندان اروپایی معترض می باشند که چرا باید هزینه ماجراجویی آمریکا در اوکراین را بپردازند و کلا چرا باید شرایط فوق استثنایی و ویژه برای اوکراینی ها ایجاد شود که به هیچ وجه به نفع این کشورهای اروپایی نیست.

این روزها هم آقای بایدن سفر منطقه ای خود به خاورمیانه را از اسرائیل شروع کرده و می بینیم آمریکایی ها با نوعی رفتار تحقیر آمیز یک سفر برای بایدن به اسرائیل ترتیب داده اند و سفر دیگری به ریاض اما در ریاض قرار است رهبران دیگر کشورهای عربی جمع شوند تا با بایدن آنجا ملاقات کنند.

در عرف دیپلماتیک این یک تحقیر برای رهبران کشورهای عربی به حساب می آید، چرا که اصولا باید بایدن همانگونه که به اسرائیل سفر کرده به اینها احترام بگذارد و تک تک به کشورهای آنها سفر کند.

از نظر عرف دیپلماتیک این رفتار آمریکایی ها حتی به این معنا می باشد که موجودیت این کشورها و رهبرانشان خیلی برای آمریکا اعتبار ندارد.

چون اگر بحث بزرگی و یا کوچکی کشورها بود که خوب امارات یا عمان یا بحرین و یا قطر و یا اردن که از نظر اهمیت استراتژیک و از نظر جایگاه بین المللی و چه از لحاظ مساحت چیزی کم از اسرائیل ندارند و اگر بحث به بزرگی و اقتدار کشورها بود که به هر حال عراق و یا مصر بسیار بزرگتر از آن هستند که بایدن نخواهد به رهبران آنها احترام بگذارد و به این کشورها سفر کند.

حتی پذیرش حضور در اجلاس ریاض توسط رهبران این کشورها به نوعی پایین آوردن سطح و جایگاه کشورهای خود به حساب می آید.

حالا بگذریم، اصل ماجرا در این است که بایدن ابتدا به اسرائیل رفته تا به همه بفهماند که از نظر آمریکا اسرائیل تافته ای جدا بافته برای آمریکا می باشد و هر چه قدر هم این کشورها به آمریکا وفادار باشند و روابط دوستی و استراتژیک هم داشته باشند اما اسرائیل یک طرف بقیه یک طرف.

پیش از سفراش به اسرائیل هم که دیدیم بایدن با اظهار نظرهای آنچنانی تلاش داشت که خود را یهودی تر از حاخام ها نشان دهد.

تنها دلیل سفر بایدن به ریاض هم این است که اینها را وادار کند تولید نفت و گاز را به شکل فزاینده ای افزایش دهند به صورتی که قیمت نفت در سطح جهان بشکند و عملا بخشی از ضرر های اروپایی ها در حمایت از سیاست های آمریکا در اوکراین را متقبل شوند.

همچنین این کشورها را وادار کند تا به سپر دفاعی برای اسرائیل تبدیل شوند و فردا روزی اگر جنگی میان ایران و اسرائیل بخواهد اتفاق افتد این کشورها متحمل ضرر ها گردند.

اینها همه به خوبی می دانند که عادی سازی روابط رد سطح دولت ها امکان پذیر است اما در حد ملت ها غیر ممکن است و هر کاری کنند ملتهای منطقه اسرائیلی ها را نخواهند پذیرفت و تا وقتی که مشکل فلسطین کاملا حل نشود امکان ندارد مردم منطقه حضور اسرائیلی ها را بپذیرند و شاید بتوان گفت بهترین گواه بر این مساله همان معاهده های صلحی است که اسرائیل بیش از چهار دهه است با مصر و اردن امضا کرده و تا به امروز حتی یک اسرائیلی جرئت نمی کند اظهار نماید که اسرائیلی است ودر خیابان های قاهره ویا امان قدم بزند و مطمئن باشد سالم به محل اقامت خود بر می گردد.

اینجا است که می توان گفت باید دید آیا کشورهای عربی اینقدر در تنگنا هستند که حاضر باشند خود را درگیر سیاست های آمریکا و اسرائیل در منطقه کنند و شهروندانشان حاضر خواهند بود برای اینکه سپر بلای اسرائیل در منطقه شوند دارد و ندار خود را هزینه کنند یا نه؟

به هر حال حتی اگر رهبرها را هم وادار کنند سندی را امضا کنند مهم ملت ها هستند که می پذیرند یا نه.