غرب از روسیه خواسته تا رایگان به آنها غذا بدهد

انگلیس، آلمان و ایالات متحده مسئولیت قحطی آینده را بر عهده روسیه می گذارند.

اسپوتنیک، غرب دسته جمعی می‌گوید: "پوتین با تهدید به وقوع قحطی تمام جهان را شانتاژ می‌کند." و اما روسیه دقیقاً به چه چیزی متهم است؟ اول، این عملیات نظامی ویژه است. این امر کارزار کاشت در اوکراین را به خطر می اندازد. احتمالاً به همین دلیل است که واشنگتن در هفته گذشته "به دنبال راه‌هایی" بوده است تا بیست میلیون تن غلات باقی‌مانده در آنجا را از انبارهای اوکراین خارج کند. توجه داشته باشید که آنچه که خود اوکراینی ها چه می خورند برای کسی جالب نیست.

ثانیاً، روسیه همچنین متهم است که بنادر آزوف و دریای سیاه را مسدود کرده است، به همین دلیل کشتی ها نمی توانند این غلات را خارج کنند. اما در واقع بنادر توسط نیروهای مسلح اوکراین مسدود شد. آنها تمام مناطقی از حوزه آبی را که می توانستند به آن برسند، حتی پلاژ شهر اودسا را مین گذاری کردند. پس از طوفان، مین های اوکراین رها شده و به دریای آزاد شناور شدند. اینجا چه مسیرهای تجاری! اما اگر یک کشتی منفجر شود، روسیه مقصر خواهد بود.

در مورد عملیات ویژه، ما می خواهیم با رسیدن به تمام اهداف، آن را کاملا انجام دهیم، اما اگر غربی‌ها شب و روز به اوکراین اسلحه و مستشاران نظامی می‌فرستند و ارتش اوکراین را آموزش می‌دهند و پرسنل آن را بی‌رحمانه به جبهه می‌ فرستند، اکنون چگونه می‌توان این کار را انجام داد؟ ایالات متحده به تازگی چهل میلیارد دلار دیگر برای جنگ به کی یف تخصیص داده است و در ازای آن، زلنسکی قول داده است که یک میلیون اوکراینی دیگر را بسیج کند.

امروزه روسیه در تحویل گندم و روغن آفتابگردان اول است و همچنین در تامین شکر و جو، چاودار، ذرت و حبوبات نیز، کشور پیشتاز در جهان است. برای تامین امنیت غذایی کشورمان بر روی صادرات این محصولات تا 31 اوت سال جاری محدودیت هایی در نظر گرفته شده است.

شرکای غربی ما که کشورهایی غیر دوست هستند، از مسکو می خواهند که بی وقفه کود و انواع مواد غذایی را به آنها عرضه کند. واشنگتن حتی محصولات کشاورزی و کودهای کشاورزی روسیه را از "تحریم های جهنمی" خارج کرد.

آنتونی بلینکن در حال هیستری گفت: "روسیه باید از تهدید به توقف صادرات کود و محصولات کشاورزی به کشورهایی که از تجاوزات این کشور انتقاد می کنند دست بردارد.

اما اجازه بدهید، این کشورها سیصد میلیارد دلار از ما دزدیدند، سرمایه گذاران و بازرگانان را مرعوب کردند و شرکت های خود را در روسیه تعطیل نمودند. آنها کشورها را به دلیل هرگونه همکاری با مسکو به تحریم های ثنوی تهدید می کنند. و به آن می گویند انتقاد؟ . اگر از قحطی آینده در آسیا و آفریقا صحبت کنیم که شرکای غربی ما بر آن اصرار دارند، علت آن تصرف و استعمار صنعت کشاورزی کشورهای آفریقایی توسط شرکت های آمریکایی است. اما ایالات متحده و کانادا با هم یک چهارم گندم جهان را تولید می کنند. خوب نیست که با کمبودهای مصنوعی ایجاد شده قیمت ها را بالا ببرند و سپس از فقیرترین کشورها سود ببرند.

برای غرب، وضعیت وحشتناک این است که افزایش پاییزی قیمت مواد غذایی، میلیون ها نفر از مردم فقیر را در ایالات متحده و اروپا مجبور به گرسنگی می کند. پاییز هنوز خیلی دور است و اما محصولات به حد کافی از روسیه در بازار جهانی هم اینک وجود ندارد.

به گفته شرکای آمریکایی، این بدان معناست که مسکو "غذا را به سلاح خود تبدیل کرده است." و قبل از آن - نفت، گاز، زغال سنگ، چوب سلاح ما بود. همین قدر اسلحه داریم!

روسیه همیشه با دقت تمام تعهدات خود را طبق شرایط مقرر انجام داده است. اما تحریم های بی سابقه عملا تمام ارتباط مالی کشورمان با غرب را قطع کرده است. اگر به آنها غذا و کود بدهیم، در این صورت خطر دریافت نکردن پول برای این کار را داریم. و اگر کشوری بخواهد صادقانه به ما پول پرداخت کند، واشنگتن می تواند تحریم های ثنوی دومی را علیه آن اعمال کند.

در کل مثل همیشه: می خواهند ما را غارت کنند و ما باید تشکر کنیم و ادا و توبه نماییم. اما روسیه قرار نیست امنیت غذایی خود را با وعده‌هایی مبادله کند که مدتی بعد، پس از لغو تحریم‌ها، و حتی با نرخ ارز به سرعت کاهش یافته پرداخت کند.

لیست کشورهای غیر دوستانه ، که توسط رئیس جمهور پوتین امضا شده است ، نشانگر انتخاب سالم سیاست صادرات ما است. کشورهای دوست، که فقط بسیاری از کشورهای فقیر آفریقا ، آسیا و آمریکای جنوبی را شامل می شوند ، محصولات ما را دریافت می کنند. افراد غیر دوستانه باید در صف صبر کنند ، شاید برای مدت طولانی. سیاست شرکای غربی منجر به این واقعیت شد که بازار مواد غذایی مانند جنگ در حال تب و تاب است. غلات با سرعت دیوانه ای گران می شود. کشورهای تولید کننده محصولات کشاورزی فوراً از جهان حصار کشیده شده اند. این روزها، هند ممنوعیت صادرات گندم را اعمال کرد، دولت آن از جمعیت فاقد پول خود مراقبت می کند.

روسیه در شرایط بحران به طور تعجب آوری به نظر می رسد. در طول سی سال به ما تلقین می کردند که ما یک حلقه ضعیف در اقتصاد جهانی هستیم. به نظر می رسید که بشریت مترقی فقط با فناوری های اطلاعاتی، گمانه زنی های مالی در مورد محیط زیست و صنعت خدمات زندگی می کند. و همه ما به دنبال این لوکوموتیو پس از صنعت می دویدیم. حتی شش ماه پیش، کشور ما به طور رسمی در لیست "کشورهای در حال توسعه" قرار داشت. قرار بود تلاش کند تا وارد میلیارد طلایی شود. و ناگهان معلوم شد که هفت کشور موعود درگیر بدهی های نجومی بوده و هیچ چیزی در قلمرو آنها تولید نمی شود. معلوم شد که تمام این تشکیل پس صنعتی روی سوخت ما سوار شده و نان و شکر ما را می خورد.

امروز، روسیه به بهترین وجه مطابق برنامه اقتصادی ، نظامی و سیاسی خود با اوضاع کنونی مقاومت می کند و تمام دنیا فوراً به چیزی از ما احتیاج دارند. کسی به گندم ، دیگران به روغن آفتابگردان، تخمه، نفت، گاز.

اما شوخی به دور، روسیه مدتهاست که فقط منبع مواد اولیه نیست. سیر حوادث به خودی خود ما را از این موقعیت بیرون می دهد. اگر برای شرکای غربی آنچه امروز اتفاق می افتد یک بحران است، برای روسیه این جریان یک فرصت است.