شکست مفتضحانه آمریکا در انتخابات لبنان

پس از اعلام نتایج اولیه انتخابات لبنان رسانه های وابسته به آمریکا و متحدین آن در منطقه هیاهوی بی سابقه ای راه انداختند و مدعی شدند در این انتخابات موفق شده اند حزب الله لبنان را شکست دهند.

پس از اعلام نتایج نهایی انتخابات لبنان معلوم شد که هنوز حزب الله لبنان و متحدین اش اکثریت نسبی پارلمان لبنان را در اختیار دارند و آمریکا و متحدین اش فقط توانسته اند در بخش مربوط به متحدین حزب الله در میان مسیحیان لبنان چند رایی بیشتر کسب کنند.

برای اینکه تصویر واضح ترین از شرایط پارلمانی لبنان داشته باشیم باید بدانیم که پارلمان لبنان حدود 128 نماینده دارد که اصولا میان مسلمانان و مسیحیان به صورت نصف نصف تقسیم می شوند.

حزب الله و متحدین اش در دوره قبل چیزی حدود 72 کرسی در اختیار داشتند و در این انتخابات چیزی حدود 68 کرسی (مسلمان وغیر مسلمان) در اختیار دارند.

البته در این انتخابات 12 کاندیدای مستقل موفق شدند که به مجلس لبنان راه پیدا کنند، که در نوع خود در این کشور بی سابقه است و بیشتر این کرسی ها مربوط به طرفداران حزب المستقبل (آقای سعد الحریری که وابسته به عربستان سعودی است) بوده که به دلیل عدم مشارکت در انتخابات کرسی هایش را کلا از دست داد.

بر عکس سفیر و دیپلمات های سفارت ایران در بیروت که با رعایت پروتوکل های دیپلماتیک و بر مبنای اصل عدم دخالت در امور دیگر کشورها در روز انتخابات و یا قبل از آن در میتینگ های انتخاباتی حضور نداشتند، سفیر آمریکا و دیپلمات های آمریکایی و همچنین سفیر عربستان سعودی و دیپلمات های این کشور تقریبا در اکثر میتینگ های انتخاباتی مخالفین جبهه مقاومت حضور فعال داشتند و با وعده وعید های آنچنانی تلاش داشتند کاندیداهای مخالف جبهه مقاومت را تقویت کنند اما در نهایت تعجب فقط 3 کاندیدا از کاندیداهایی که مورد حمایت مستقیم سفیر آمریکا در لبنان بودند توانستند وارد پارلمان لبنان شوند و این سه کاندیدا بیشتر به دلیل سوابق خانواده گی شان رای آوردند و نه حمایت آمریکا از آنها.

جالب اینکه علیرغم هزینه های ملیاردی و پمپاژ خبری فراوان توسط رسانه های وابسته به آمریکا و متحدین اش در منطقه فقط یک کاندیدای مورد حمایت آمریکا از میان مسلمانان موفق شد که رای بیاورد و مردم مسلمان لبنان دست رد به سینه همه کاندیداهای مسلمان مورد حمایت آمریکا زدند.

البته با توجه ساختار سیاسی لبنان باید متوجه بود که نتیجه این انتخابات و یا هر انتخابات دیگر در این کشور گرو توافقات سیاسی میان گروه های مختلف سیاسی در این کشور می باشد و تنها راه برون رفت لبنان از بحران های سیاسی و اقتصادی که با آن مواجه است توافقات جناح های سیاسی با یکدیگر است و نه نتیجه انتخابات که به نوعی فقط بیشتر یک وزن کشی سیاسی به حساب می آید.

عملا حتی اگر یک گروه سیاسی اکثریت مطلق پارلمانی را در اختیار داشته باشد، کما اینکه در دوره های قبل هم اینگونه بوده، آنقدر ساختار سیاسی لبنان روزنه های نفوذ دارد که دیگر جناح های سیاسی می توانند کار را برای آن جناح سیاسی به بن بست بکشانند.

به عنوان مثال می گویم.

در همان دوره قبل هم حزب الله و متحدینش اکثریت مطلق مجلس را در اختیار داشتند اما به دلیل اختلافات سیاسی فیما بینشان و بین دیگر جناح های سیاسی در این کشور چندین بار دولت از هم پاشید و حتی وقتی که دولت مستقر شد امکان فعالیت و پیاده سازی راهکار های حل بحران برای آن وجود نداشت.

همین جریان دو دوره قبل تر زمانی که جناح مخالف حزب الله لبنان اکثریت پارلمان لبنان را در اختیار داشت هم رخ داد.

بر عکس تصور ها سیاستی که آمریکایی ها در همه کشورها دنبال می کنند این است که هیچ وقت کشورها دچار ثبات نشوند، چون منافع آمریکا در بی ثباتی و جنگ و خونریزی و کشت و کشتار و به هم ریختن کشورها است.

نمی خواهم بحث را به بیراهه بکشانم چون شما از شرق تا غرب جهان، هر جایی که آمریکایی ها حضور داشتند اگر نگاهی گذرا بیاندازید می توانید به این نتیجه برسید که آمریکایی ها هر جا بودند و هستند موجب به هم ریختن آن کشور شدند.

به عنوان مثال می گویم، همین افغانستان که بیخ گوش خودمان است، بیش از بیست سال در آن حضور داشتند، یعنی می توان تصور کرد که بعد از بیست سال آنها نتوانستند یک ساختار سیاسی و نظامی و اجتماعی و امنیتی و... با ثبات ایجاد کنند.

نسل ها در این بیست سال رفتند و آمدند.

اما ملاحظه می کنیم که وقتی از افغانستان خارج شدند همه چیز بد تر از قبل برگشت و طالبان دوباره بر کل کشور مسلط شدند.

یا همین عراق را ملاحظه کنید.

آمریکایی ها و متحدین شان با دخالت خود در انتخابات این کشور کاری کردند تا عراق چندین ماه بی دولت و حکومت باشد.

یا در لیبی یا در سوریه که تلاش دارند کاری کنند به هیچ وجه جنگ در آنها پایان پیدا نکند.