چرا در ایران ساعت رسمی تغییر نخواهد کرد؟

بر اساس آن چه اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها در نیمه اول قرن بیستم اجرا کردند، بسیاری از کشورها برای صرفه‌جویی در مصرف برق و استفاده بیشتر از نور خورشید، ساعت رسمی را تغییر می دهند.

به گزارش اسپوتنیک به نقل از "ایسنا"، قرار است در ایران از سال ۱۴۰۲ ساعت رسمی کشور دیگر تغییر نکند. بر اساس آن چه اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها در نیمه اول قرن بیستم اجرا کردند، بسیاری از کشورها برای صرفه‌جویی در مصرف برق و استفاده بیشتر از نور خورشید، از ابتدای آغاز فصل گرم ساعت رسمی خود را به جلو می‌کشند و در انتهای تابستان دوباره ساعت را به عقب برمی‌گردانند.

این کار که بسته به محل جغرافیایی کشورها صورت می‌گیرد در کشورهایی که به قطب نزدیک‌ترند و تفاوت ساعت بین روز و شب در آن‌ها زیاد است با استقبال بیشتری مواجه شده، اما در کشورهای نزدیک به خط استوا که در فصول مختلف ساعات روز و شب اختلاف زیادی ندارند تقریبا انجام نمی‌شود.

تغییر ساعت در آمریکای شمالی و اروپا به جز روسیه، بلاروس، گرجستان، ارمنستان و ایسلند در بقیه کشورها صورت می‌گیرد و این کشورها ساعت رسمی خود را از ۳۰ دقیقه تا ۲ ساعت و ۳۰ دقیقه تغییر می‌دهند. اما در نیمکره جنوبی تنها در استرالیا، نیوزلند، شیلی و پاراگوئه تغییر ساعت انجام می‌شود. همچنین بسیاری از کشورهای نزدیک به خط استوا، یا از ابتدا چنین تغییری را اعمال نکرده‌اند یا در طول سال‌های مختلف این تغییر ساعت را کنار گذاشته‌اند.

در ایران پس از تعیین ساعت رسمی کشور در ابتدای قرن چهاردهم، در نیمه این قرن در همراهی با بسیاری از کشورهای پیشرفته، تغییر ساعت اعمال شد به طوری که در اول فروردین ساعت رسمی یک ساعت به جلو کشیده شده و در آخر شهریور به ساعت قبل بازمی‌گشت.

در مورد ساعت رسمی کشور دولت دیگر نمی‌تواند ساعت را تغییر دهد اما در مورد ساعت کاری کارکنان با توجه به منطقه و جغرافیا دولت می‌تواند ساعت کاری کارکنان را تغییر دهد. این قانون از ابتدای سال ۱۴۰۲ اجرایی می‌شود.

بر این اساس ایران هم به کشورهایی خواهد پیوست که تغییر ساعت رسمی را اعمال نخواهند کرد. البته در ایران و جهان همچنان موافقان و مخالفانی برای این کار وجود دارد. موافقان تغییر ساعت معتقدند که این کار بهره اقتصادی در بهینه کردن مصرف انرژی دارد و باعث صرفه‌جویی در مصرف انرژی و کاهش حجم فشار وارد شده بر نیروگاه‌ها در زمان پرمصرفی می‌شود و همچنین بهره‌برداری از زمان پس از ساعات کاری، افزوده شدن طول روز پیش از عصر و افزایش کسب و کار خرده‌فروش‌ها و رونق مسابقات ورزشی و کمتر شدن جرم و جنایت در ساعات روشنایی از دیگر محاسن این طرح عنوان شده است.

اما مخالفان معتقدند که برعکس، این طرح نه تنها باعث مصرف بهینه انرژی نمی‌شود بلکه زودتر بیدار شدن مردم بر اثر تغییر ساعت باعث مصرف بیشتر انرژی می‌شود و از طرفی ساعت بیولوژیک مردم را هم به می‌ریزد و باعث ایجاد هرج و مرج در بسیاری از مناسبات اداری و ساعت حرکت وسایل نقلیه می‌شود.

همچنین مخالفان اعتقاد دارند که در بسیاری از موارد، زودتر بیدار شدن افراد شاغل، به استفاده بیشتر از نور خورشید و استفاده کمتر از برق منجر نمی‌شود چرا که بیشتر تجهیزات و وسایل برقی در محل‌های کار، بدون در نظر گرفتن زمان روز یا شب، روشن نگه داشته می‌شوند.