بهشت تروریست ها

نبود زاد و ولد به دلیل سیاست های باز اجتماعی و امید برخی به زندگی بدون دغدغه داشتن بچه و مسئولیت و... از یک سو و بدی آب و هوا از سوی دیگر منجر به آن شده که برخی کشورها با کمبود شدید جمعیت مواجه شوند.

اسپوتنیک - کمبودی که نه فقط موجودیت آنها را به خطر می اندازد بلکه حتی جایگاه برخی از این کشورها به عنوان کشورهای صنعتی و تولیدی به خطر بیافتد.

به همین دلیل هم مشاهده می کنیم که برخی کشورها سیاست های مهاجرتی بسیار بازی را اتخاذ می کنند و فضا را برای فرار برخی از مجرمین در کشورهایشان را فراهم می کنند.

عموماً هم چون این مجرمین از قوانین این کشورها به خوبی مطلع هستند معمولا تلاش می کنند همه فعالیت های سابق خود را به مسایل سیاسی ربط دهند و خود را پناهنده سیاسی معرفی کنند.

البته منظور اینها همه پناهنده ها و یا پناهنده های سیاسی نیست، بلکه برخی است که از این شرایط سوء استفاده می کنند و به قول معروف لا به لای افراد واقعاً درست کار به کشورهای دیگر می روند و در آنها سکونت می کنند و هویت های گذشته خود را پاک می کنند.

گویی اینکه مقامات کشورهای پذیرنده این افراد تصور می کنند که می توانند اینها را کنترل کنند اما قطعا در نهایت و مخصوصا با افزایش تعداد این افراد می تواند کار به جایی برسد که این کشورها تبدیل به پایگاه این تروریست ها گردند.

در برخی شرایط هم تعاملات سیاسی و یا به قول معروف لج بازی کشورها با یکدیگر این شرایط را فراهم می کند.

طی چند روز گذشته وقتی که در اظهاراتی توسط مقامات کشورهای فنلاند و سوئد بحث عضویت در ناتو مطرح شد و ترکیه به دلیل حضور گروه تروریستی پ ک ک با عضویت آنها مخالفت کرد، این مساله بسیار نمود پیدا کرد که این کشورها به پایگاه اقامت تروریست های بین المللی تبدیل شده اند.

همانگونه که تروریست هایی از گروه پ ک ک در حال حاضر در این کشورها حضور دارند تروریست های دیگری که در کشورهای دیگر از جمله ایران و افغانستان و عراق و سوریه و ... اعمال تروریستی انجام داده اند، برای فرار از عدالت در این کشورها سکونت پیدا کرده اند.

آنهایی که حاضر می باشند مملکت و ناموس خود را به دشمن بفروشند و به وطن خود خیانت کنند قطعا به این کشورها وفا نخواهند کرد و جای تاسف دارد که اینقدر مردمان این کشورها ساده لوح هستند که حتی شهادت کذب تروریست های سازمان یافته را در محاکم خود را نیز قبول می کنند.

مساله فقط محدود به تروریست ها نیست، برخی هستند که مثلا در کشور اصلی خود آدم کشته اند و یا دزدی کرده اند و توسط مراجع قضایی مورد تعقیب هستند و هیچ ارتباطی با مسایل سیاسی ندارند، ولی مورد حمایت این کشورها می باشند و در این کشورها پناه گرفته اند.

اینها نه فقط در این کشورها حضور دارند و بلکه چون برخی از اینها وابسته به تشکیلات و مجموعه های تروریستی هستند در این کشورها سازمان دهی شده اند و حتی مثلا توانسته اند در پارلمان های این کشورها و یا دولت ها نفوذ کنند.

بدیهی است در صورتی که مثلا این کشورها عضو ناتو شوند و در آینده مثلا تسلیحات هسته ای در این کشورها مستقر گردد، با توجه به پشتوانه این افراد احتمال سوء استفاده آنها از این تسلیحات هسته ای چه بر علیه کشورهای همجوار مانند روسیه و چه بر علیه دیگر کشورها و حتی در داخل خود این کشورها بسیار زیاد خواهد بود و می توان گفت در این شرایط امنیت کل جهان به خطر خواهد افتاد.

حضور این تروریست ها در این کشورها از یک سو و گسترش احساسات نئونازی که متاسفانه این روزها توسط غرب تحریک می شود از سوی دیگر می تواند موجب آن گردند که فاجعه نابودی بشریت به دست این افراد رقم بخورد.