دلیل سکوت خبری در وین چیست؟

در پس سکوت خبری از سوی مقامات رسمی کشورهای حاضر در گفتگوهای هسته ای با ایران چه می‌گذرد؟

اسپوتنیک - بسیاری از خبرنگاران پیگیر اخبار گفتگوهای وین اظهار می دارند که در این دور از گفتگو ها همه هیات ها سکوت خبری را پیشه خود کرده اند و اخبار چندانی تحویل رسانه های تشنه خبر نمی دهند.

اما به هر صورت خبرنگارها هیچ وقت آرام نمی گیرند و هر جور شده جسته گریخته تلاش می کنند از جایی خبری کسب کنند و خوب طبیعتا تحلیلگران هم این خبرها را جمع بندی می کنند تا بلکه به نتیجه ای برسند که پشت دربهای بسته چه می گذرد.

برخی هم بر اساس برخی اخبار واصله به گمانه زنی می پردازند که بنا است چه شود.

آنچه فعلا برای همه مسلم است این می باشد که دود سیاهی که چند ماه پیش از دودکش های وین متصاعد می شد کم کم رنگ سیاهی اش را باخته و خاکستری شده، خاکستری اش هم کمرنگ است و به سمت سفید متمایل می باشد.

همانند بسیاری از جلسات دیگر که برای تصمیم گیری نهایی برگزار می گردد حاضرین وین هم تصمیم گرفته اند تا سکوت خبری اتخاذ کنند تا حاشیه های خبری روی تصمیم گیری های آنها در گفتگو ها تاثیر نگذارد.

آنچه از حواشی به دست آمده نشان می دهد که طرفین ایرانی و آمریکایی این روزها خیلی به سمت یک توافق برای بازگشت آمریکا به برجام و بازگشت ایران به انجام تعهدات خود در این توافق نزدیک شده اند.

طی یک هفته اخیر هم برخی کشورها شروع کرده اند اموال بلوکه شده ایران را کم کم آزاد کنند تا بلکه پس از توافق بتوانند حسن نیتی نشان داده باشند.

آنچه جسته گریخته مطرح می شود این است که آمریکایی ها پیشنهاداتی را برای تضمین عدم خروج مجدد خود از برجام و رفع تحریم ها و اجرای آن مطرح کرده اند و پایه این پیشنهادات بر این اساس است که شرکت های بزرگ آمریکایی برای اجرای برجام وارد بازار ایران شوند و شروع کنند پروژه های بزرگی را اجرا کردن و یا توافق های بزرگ قبلی مثل خرید هواپیماهای بوئینگ و ... اجرایی گردد و همین مساله یعنی ورود کمپانی های بزرگ آمریکایی به بازار ایران می تواند موجبات نشان دادن جدیت آمریکا در شکستن تحریم ها و سوق دادن دیگر شرکتهای بین المللی به ورود به بازار ایران گردد همچنین شرایطی ایجاد کند که در صورتی که هر رئیس جمهوری بعدی ای بخواهد از برجام خارج شود با فشار لابی کمپانی های بزرگ که از حضور در بازارهای ایرانی منتفع می باشند مواجه گردد.

طبق این گمانه زنی ها همه کشورهایی که به بهانه تحریم های آمریکا پول های ایران را بلوکه کرده اند ملزم می باشند فورا همه پولهای ایران را آزاد کنند.

همچنین گفته می شود به عنوان جریمه ایران مطالبه کرده که حق استفاده از بند ماشه در برجام از آمریکا قبل از بازگشت اش به این توافق سلب گردد و بقیه اعضا یعنی 1+4 هم با این خواسته ایران موافق می باشند.

طبق برخی شنیده ها بنا بر این شده که فعلا ایران غنی سازی اورانیوم و استفاده از دستگاه های سانترفیوژ جدید را متوقف کند و اورانیوم غنی شده و دستگاه های سانترفیوژ پیشرفته زیر نظر سازمان بین المللی انرژی هسته ای در مکان یا مکان هایی قرار بگیرد و آمریکایی ها شروع کنند تحریم های خود را یکی یکی برداشتن و وقتی که همه تحریم ها برداشته شد اورانیوم غنی شده بالای 3.67 درصد و آب سنگین از ایران به کشور دیگری صادر گردد و ایران طبق برجام مقدار 300 کیلوگرم اورانیوم 3.67 درصد نگه دارد.

همچنین به آژانس بین المللی انرژی هسته ای اجازه داده شود که طبق برجام به بازرسی های خود ادامه دهد و فیلم های دوربین های آژانس در اختیار آن قرار گیرد تا دیگران مطمئن شوند برنامه هسته ای ایران از چهارچوب صلح آمیز بودن خود خارج نشده.

طبق همین اخبار جسته گریخته ایران اصرار دارد که بندی در توافق جدید گنجانده شود مبنی بر اینکه در صورتی که طرفهای مقابل به تعهدات خود عمل نکنند و یا حتی در اجرای آن تعلل کنند ایران حق داشته باشد پلمپ های آژانس را بشکند و همه اورانیوم غنی سازی شده و دستگاه های سانترفیوژ جدید را استفاده کند و برنامه اش از همان جایی که متوقف شده ادامه یابد و دیگران حق اعتراض نداشته باشند.

همچنین بحثی مطرح است مبنی بر اینکه این توافق ها به مصوبه جدید شورای امنیت هم منتهی گردد که در آن قید شود تحریم های خارج از چهارچوب مصوبات شورای امنیت سازمان ملل غیر قانونی می باشد و هیچ کشوری الزامی به اجرای آنها ندارد و هر کشوری اصرار به اجرای قوانین خارج از چهارچوب مصوبات شورای امنیت را داشته باشد تحت پیگرد حقوقی و جزایی شورای امنیت قرار می گیرد، مصوبه ای که می تواند شرایط مقابله با هر گونه تحریم احتمالی آتی ایالات متحده و یا خروج آن از توافق جدید را سخت تر کند و دیگر کشورها را ملزم به انجام تعهدات خود در قبال ایران از جمله آزاد سازی منابع مالی آن نماید.

علیرغم اینکه این مسایل ممکن است برای ایرانی ها و آمریکایی ها منطقی به نظر آید اما ظاهرا برخی هم خیلی تمایل ندارند چنین توافقی منعقد گردد و تلاش دارند در این باره سنگ اندازی کنند.

اولین مجموعه را می توان اروپایی ها تلقی کرد که باور دارند در بحث تحریمهای ایران بیشترین ضرر را کرده اند در حالی که در صورت انعقاد توافق جدید به این شکل که کمپانی های آمریکایی بخواهند وارد بازار ایران شوند سر آنها بی کلاه می ماند مخصوصا که چینی ها از قبل با توافق 25 ساله حضور خود در بازارهای ایران را تضمین کرده اند و روسها نیز با توافق 20 ساله.

همچنین باید توجه داشت به دلیل بد عهدی اروپایی ها امروزه حتی اگر تحریم ها همین لحظه برداشته شود و هیچ معاهده و توافقی با هیچ کشور دیگری وجود نداشته باشد ایرانی ها در بازگشت به همکاری با اروپایی ها مردد خواهند بود چرا که طی سالهای اخیر اروپایی ها در نوبت های مختلف به قول معروف دست ایرانی ها را بدجوری در حنا گذاشتند.

کره ای ها هم دست به کار شده اند و امروزه دلواپس هستند در صورت اجرای گمانه زنی ها از توافق طرفین سر آنها به صورت اساسی بی کلاه بماند ونقره داغ شوند، مخصوصا که در چند سال اخیر آنها نه فقط بخش بزرگی از اموال ایران را بلوکه کردند بلکه حتی با اعمال مقررات عوارض گرفتن از اموال بلوکه شده ایران در کره دست به سرقت اموال ایرانیان در این کشور زدند امری که در نهایت منجر شد رهبری دستور منع ورود برخی کالای خارجی که عموما کره ای است را صادر کند و امروزه آنها مجبور می باشند هم اموال ایران را آزاد کنند هم اینکه دستشان از بازار ایران کوتاه است.

ظاهرا سعودی ها هم آرام ننشسته اند و هول هولکی به وین رفته اند تا ببینند می توانند کاری کنند که ایران حد اقل سود را از توافق احتمالی داشته باشد یا نه چون می دانند هر توافقی در وین می تواند به ضرر آنها باشد و موضع آنها در چانه زنی ها با ایران را ضعیف کند.

اسرائیلی ها که جای خود دارند و به قول معروف مستقیما درون هیات آمریکایی حضور دارند.

به هر صورت آنچه مشخص است این می باشد که مساله توافق وین بسیار بزرگتر از عربستان و اسرائیل و کره است و آنانکه در سکوت خبری پشت پرده نشسته اند و ریزه کاری ها را تدوین می کنند تصمیم خود را گرفته اند وبسیاری از این گمانه زنی ها بر اساس وقایع و اخباری است که خبرنگاران به دست آورده اند.