دلیل رفتارهای بچه گانه برخی کشورهای عربی چیست؟

از زمانی که توافق هسته ای موسوم به برجام امضا شد برخی کشورهای عرب حوزه خلیج فارس معترض بودند که چرا در این گفتگو ها آنها حضور نداشتند.

از همان زمان هم توسط به اصطلاح متحدین آنها به آنها اعلام شد که آنها شرایط لازم برای حضور در این گفتگو ها را ندارند.

در پایان، پس از امضای توافق هسته ای هم آقای اوباما سران این کشورها را به کمپ دیوید دعوت کرد تا به آنها گوشزد کند که آمریکا صلاح ندانسته آنها وارد بازی شوند و خودش تصمیمش را گرفته بوده که از طرف خود و متحدین خود در منطقه با ایران گفتگو کند.

به یاد دارم دوستی داشتم که هر بار می خواستیم برویم بیرون یا برویم باشگاه یک برادر کوچکتر داشت که می آمد دم درب خانه شان می نشست و اصرار می کرد که او را هم باید با خودمان ببریم.

ما هم هرچه قدر به او توضیح می دادیم که جایی که می رویم مخصوص بزرگترها هست وجای بچه نیست گوشش شنوا نبود.

یک بار هم خواستیم برویم دیدیم درب خانه را قفل کرده وکلید خانه را برداشته و اصرار دارد که اگر با خودمان بیرون نبریمش کلید را نمی آورد.

نمی دانم چرا ولی هر وقت رفتار برخی از این کشورهای عربی و اصرار آنها بر حضور در جلسه های وین را می شنوم به یاد داداش کوچیک دوستمان می افتم.

ظاهرا اصلا متوجه نیستند که خود آمریکا هم امروزه خارج گود هست و ایران حتی به آمریکایی ها اجازه ورود به سالن جلسات را نمی دهد و آمریکایی ها مجبور هستند در ساختمان دیگری نه حتی در همان ساختمان حضور پیدا کنند، چه برسد به دیگران.

البته دلیل اینگونه رفتار ایران با آمریکایی ها هم کاملا مشخص است.

چون آمریکا در اجرای یک توافق بین المللی که سالها چندین کشور جهان روی آن کار کردند بد عهدی کرده و باید متوجه شود که وقتی چنین کاری می کند تبعات آن را بپذیرد و حد اقل اش این است که نماینده آن کشور تحقیر شود و گوشه ای بنشیند تا متوجه شود ورود به یک توافق بین المللی بچه بازی نیست که یکباره تصمیم بگیرند از آن خارج شوند و بعد دوباره بتوانند بدون جریمه شدن وارد آن شوند.

البته بقیه کشورهای عضو برجام هم این مساله را قبول دارند و در باره آمریکا با ایران هم نظر می باشند، گو اینکه شاید متحدین آمریکا در این نشست ها یعنی انگلیس و فرانسه و آلمان به دلایل سیاسی نخواهند رسما چنین چیزی را اعلام کنند ولی ته دلشان خوشحال هستند که ایران چنین رفتاری را با آمریکا کرده.

یکی از دیپلمات های این سه کشور یکبار به من با شوخی گفت آنقدر دلمان از دست آمریکایی ها و رفتارهایشان با اروپایی ها پر است که ما هم دوست داشتیم چنین کاری را با آنها انجام دهیم اما متاسفانه سیاست مداران ارشد ما چنین جسارتی را که شما دارید ندارند.

به هر حال بحث گفتگوهای وین امروزه دیگر مذاکرات نیست بلکه گفتگو وتصمیم گیری اعضای برجام درباره نحوه اجرای آن می باشد.

برجام تمام شده و دیگر بنا نیست بحثی درباره آن انجام شود.

همه اعضای برجام هم متفق القول هستند که حضور کشورهای عربی همسایه ایران هم قطعا کمکی به بازکردن گره موجود در اجرای برجام نخواهد کرد و چه بسا که حتی ممکن است موجب ایجاد گره های جدیدی نیز شود.

اگر اینها مشکلی با ایران دارند به نفعشان است که بروند با ایران بنشینند و مشکلات خود را در مذاکرات و گفتگوهای دوجانبه و یا جمعی منطقه ای حل کنند نه اینکه بروند در گفتگو هایی که مرتبط با اختلافات آنها نیست حضور پیدا کنند.

اگر هم برخی به آنها وعده وعید می دهند دلیل اش این است که فقط می خواهند آنها را سر کار بگذارند و ببینند چه قدر می توانند آنها را به اصطلاح تیغ بزنند.

باید اینها این نکته را آویزه گوششان کنند، هیچ کدام از اعضای برجام قبول ندارند هیچ کشور دیگری، مخصوصا کشورهای عرب حوزه خلیج فارس در این جلسه ها حضور داشته باشند.

همه هم متفق القول هستند دلیل اصرار آنها و علی الخصوص اصرار عربستان سعودی برای حضور در این جلسات این است که اسرائیلی ها آنها را به این سمت و سو می کشانند و امیدوار هستند با حضور عربستان سعودی بتوانند مذاکرات را به بن بست بکشانند، و ظاهرا سعودی ها پس از چهار جلسه که با ایرانی ها برگزار کرده اند به این نتیجه رسیده اند که چون موضع ضعیف تری در گفتگو ها با ایران دارند نیاز دارند که از کانال دیگری وارد گفتگو با ایران شوند و شاید اگر در وین حضور پیدا کنند بتوانند از برجام به عنوان وسیله ای برای چانه زنی با ایران استفاده کنند.

همه هم این را می دانند و همه هم می دانند که امروزه چالش اصلی عربستان سعودی جنگ یمن است و چون سعودی ها هفت سال این جنگ بیهوده را راه انداخته اند و علاوه بر هزینه کرد چند صد ملیارد دلاری صدها هزار انسان را به خاک و خون کشیده اند امروزه تصور می کنند که اگر جنگ متوقف شود ممکن است داخل عربستان سعودی مردم بر علیه حکومت معترض شوند.