ظرفیت دشمنان ایران

جایگاه ژئوپولیتیک ایران شرایطی را ایجاد کرده که به صورت تاریخی بسیاری از قدرت های جهانی و منطقه ای چشم طمع به سرزمین ایران دوخته اند و به بهانه های مختلف به دنبال تعرض به خاک ایران زمین می باشند.

به یاد دارم زمانی با نماینده سازمان صلیب سرخ جهانی در تهران که اهل سوئیس بود گپ می زدیم و به او گفتم ای کاش ما هم می توانستیم مانند سوئیس باشیم، کشوری که با هیچ کشور دیگری مشکل ندارد.

وی پاسخ جالبی به من داد، گفت شما نمی توانید.

گفتم چرا؟

گفت چون سوئیس هیچ چیزی ندارد که کسی به آن طمع داشته باشد اما کشور شما سراسر منابع و موقعیت هایی دارد که همه به آن طمع دارند.

حتی بحث منابع خدادادی را کنار بگذارید، منظور همان نفت و گاز و منابع معدنی و...

ایران موقعیتی ژئوپولیتیک دارد که حتی به خاطر آن هم شده دیگران دنبال اشغال آن می باشند.

مانند جریان اشغال ایران توسط انگلیس و شوروی سابق در جنگ جهانی دوم.

دلیل اشغال ایران موقعیت این کشور بود.

طبیعتا اگر ارتش آلمان نازی به ایران می رسید و ایران با آلمان متحد می شد شاید مسیر جنگ کلا تغییر می کرد.

امروزه هم بسیاری از دشمنی ها با ایران نه به دلیل سیاست های نظام جمهوری اسلامی در ایران است بلکه به دلیل طمع دشمنان به خاک ایران.

اگر به خاطرات امیر اسد الله علم مراجعه کنید در بخشی از آن آقای علم به نکته ای اشاره می کند که بنده بسیار مهم می دانم و به همین دلیل خیلی آن را تکرار می کنم.

نقل به مضمون می کنم که علم می گوید به حضور شاه شرفیاب شد و از اینکه شاه برای خرید تسلیحات هزینه های زیادی می کند انتقاد کرد و به او پیشنهاد داد بخشی از این پولها را خرج داخل کشور کند و شرایط اقتصادی را بهتر کند و به عوام بیشتر برسد تا رضایتی کمتر شود.

شاه در پاسخ می گوید اگر این هزینه ها را نکنم عرب ها، این صدام حسین را می بینی، لحظه ای برای حمله به ایران درنگ نمی کنند.

توجه داشته باشید که شاه نمی گوید شوروی و یا پاکستان و یا افغانستان و یا ترکیه، می گوید عرب ها، چرا؟

چون او به خوبی می دانست بقیه به معادلات بین المللی احترام می گذارند اما عرب ها چیزی به عنوان معادلات بین المللی سرشان نمی شود و هنوز درگیر همان تفکر ها و رویاهای هزار سال پیش و قادسیه خود هستند.

به هر صورت هم ملاحظه کردیم که بلافاصله پس از انقلاب در ایران و همین که عرب ها احساس کردند که ارتش ایران ضعیف شده، به یکباره با هم متحد شدند تا به ایران حمله کنند.

تا به امروز هم که شده توجه داشته باشید که هر وقت آنها بحث خرید تسلیحات انجام می دهند می گویند این تسلیحات را برای مقابله با ایران نیاز دارند.

یعنی همان رویا هنوز در ذهن آنها هست و اگر لحظه ای ببینند که ایران مقداری از نظر اقتدار نظامی ضعیف شده قطعا دوباره به ایران حمله می کنند.

فراموش نکنید که جنگ صدام حسین بر علیه ایران فقط جنگ عراق برعلیه ایران نبود بلکه جنگ کشورهای عرب حوزه خلیج فارس و غیر خلیج فارس و صدام حسین و کشورهای غربی و... بر علیه ایران بود.

اگر هم صدام موفق می شد قطعا همه مانند شغال ها می ریختند هر کدام دنبال سهمی بود، دقیقا همانند اتفاقی که امروزه برای لیبی افتاده.

البته امروزه شغال ها دیگر فرار کرده اند و کلاغ ها آمده اند.

همانگونه که قبلا نیز مطرح کردم ظاهرا اطماع اینها هنوز پایان نیافته و هنوز هم دنبال فرصتی برای جنگیدن در تهران هستند.

این روزها هم اینها با اسرائیلی ها دست به یکی کرده اند تا بلکه با استفاده از ظرفیت اسرائیلی ها بتوانند با ایران مقابله کنند.

نه عرب ها به تنهایی توان مقابله با ایران را دارند و نه اسرائیلی ها نه ترک ها ، همه شان هم این را می دانند.

اما با حمایت مالی عرب ها اسرائیلی ها توانسته اند جاسوسان و عوامل زیادی را جذب کنند تا به قول خودشان با سیاست زخم زدن مداوم و ایجاد خونریزی مداوم ایران را از پا در آورند.

برای انجام توطئه هایشان بر علیه ایران هم از هر روزنه ای بتوانند استفاده می کنند.

چون هم پول عرب ها را دارند هم نفوذ اسرائیلی ها در ساختارهای سیاسی مختلف (گاهی هم ذیل پوشش آمریکایی ها و اروپایی ها) مشاهده می کنیم آنها علاوه بر اینکه در جنوب در برخی کشورهای عرب حوزه خلیج فارس حضور دارند در شمال با سوء استفاده از آذربایجان تلاش می کنند ایران را اذیت کنند و از غرب از سمت کردستان عراق و از غرب از سمت پاکستان و افغانستان.

در مجامع بین المللی هم مشاهده می کنیم مثلا از کانال عوامل خود در مجامعی مثل آژانس بین المللی انرژی هسته ای تلاش می کنند ایران را اذیت کنند.

مجموعه ای که علیرغم اینکه وظیفه اصلی اش تامین پشتیبانی و حمایت از کشورهای عضو معاهده منع گسترش تسلیحات هسته ای است، امروزه به مزاحم ایران در همه موارد تبدیل شده و علیرغم اینکه ایران در موارد بسیاری حسن نیت نشان می دهد ولی این سازمان همیشه سوء نیت نشان می دهد و با عدم محکوم کردن حمله به تاسیسات هسته ای ایران و ارجاع این حمله ها برای تصمیم گیری به شورای امنیت، این شائبه را برای ایرانی ها ایجاد می کند که با حمله کنندگان همسو است و چه بسا حتی اطلاعات لازم برای انجام این عملیات تروریستی توسط آژانس بین المللی انرژی هسته ای در اختیار دشمنان ایران قرار گرفته.

به هر صورت مشخص است که دشمنان ایران متوجه شده اند توان مقابله با ایران واحد را ندارند و لذا مجبور هستند که به سمت تجزیه ایران روی بیاورند و روی این سناریو کار کنند.

در این راستا عرب ها و اسرائیلی ها به سمت تحریک عرب های خوزستان وبلوچ های ایرانی و کردها بر علیه حکومت مرکزی می روند و امروزه هم مشاهده می کنیم ترکیه و اسرائیل به وسیله آذربایجان در تلاش برای ایجاد فتنه در میان آذری های ایران می باشند.

توجه داشته باشید که اسرائیل و طبیعتا پشت آنها آمریکا در همه موارد حضور دارد و بقیه همه عامل وابزار هستند و خودشان هم در حد و قواره ای نیستند که بتوان روی آنها حسابی باز کرد.

هدف اصلی هم این است که در چهار ناحیه ایران یعنی مناطق آذری و عرب و کرد و بلوچ شرایط نا امنی ایجاد کنند تا بلکه بتوانند با تقویت موج تجزیه طلبی ایران را تجزیه کنند و یا به بهانه حمایت از تجزیه طلبان ورود کنند و ایران را از هم بپاشند.

نباید فراموش کنیم که ایران یعنی جمع همه اقوام ایرانی تبار و اگر اینها موفق شوند در میان این اقوام فتنه ایجاد کنند آنوقت موفق می شوند ایران را از هم بپاشند.

البته مشکل اصلی اینها هم در این است که هنوز نتوانسته اند درک کنند ایرانی بودن ملاک ملت ایران است و قومیت برای همه ملت ایران در جایگاه سوم و یا حتی چهارم اولویت ها قرار دارد.

گو اینکه این تلاش آنها امروزه با برنامه ریزی عبری و سرمایه گذاری عربی شدت گرفته اما صدها سال است که دشمنان به این سمت و سو رفته اند و شکست مفتضحانه ای خورده اند.

بر عکس برخی کشورهای همجوار که قومیت جایگاه اول را برای مردم این کشورها دارد و یا مانند اسرائیل که یهودی اروپایی بودن ملاک اولویت اجتماعی است.

حتی در اسرائیل هم در قبال یهودی های غیر اروپایی تبعیض نژادی شدید وجود دارد و درباره اسرائیلی های عرب که دیگر حرفی برای گفتن وجود ندارد.

چند روز پیش مطلبی را درباره عقاب و کلاغ می خواندم برایم جالب آمد.

کلاغ همیشه دوست دارد هر جور شده بپرد پشت عقاب بنشیند و به عقاب نوک بزند چون فکر می کند اینجوری اقتدار خود را نشان می دهد.

عقاب هم وقتی چنین چیزی را می بیند چون می داند کلاغ حیوان سمجی است با کلاغ درگیر نمی شود، شروع می کند پرواز کردن و اوج گرفتن.

با توجه به اقتدار عقاب این پرنده می تواند به اوجی برسد که کلاغ نه تحمل فشار هوای آنجا را دارد و نه تحمل کمبود اکسیژن و به یکباره خفه می شود و از آن بالا مرده سقوط می کند.

تاریخ هم نشان داده جریان دشمنان ایران در منطقه هم بسیار شبیه آن کلاغ ها است که سوار عقاب می شوند و فکر می کنند مقتدر شده اند اما در نهایت خفه می شوند و مرده سقوط می کنند.

شاید بد نباشد برخی که این روزها مزاحم ایران می شوند به عاقبت دشمنان ایران در منطقه نگاهی بیاندازند و ببینند آنها کجا هستند و بدانند آخر کار آنها هم همان خواهد بود.

نهایت ظرفیت دشمنان ایران در منطقه بیش از ظرفیت صدام حسین و یا آمریکا و یا ... نیست.

بزرگتر از آنها هم در قبال ایران کم آوردند و اگر ایران سر و صدا نمی کند به این دلیل است که در حال اوج گرفتن است و دشمنان ایران لحظه ای به خود می آیند که دیگر کار از کار گذشته و جسد بی جانشان از آن بالاها سقوط می کند.