به گزارش اسپوتنیک، خاطرنشان می شود که سرویس های اطلاعاتی ژاپن نتوانست تحت شکنجه اسرای جنگی را مجبور به کار علیه اتحاد جماهیر شوروی کند ،و پس از آن در سال 1945 آنها به گروه ویژه 731 ارتش کوانتونگ تحت فرماندهی سرلشکر شیرو ایشی اعزام شدند. در این گروه ، سلاح های باکتریولوژیکی و میکربی روی شهروندان شوروی آزمایش شد. تاسیسات اصلی ژاپن برای ساخت سلاح های میکربی درمنطقه منچوری متمرکز شده بود و نیروهای شوروی پس از آزادی سازی این منطقه جهانیان را از "جنگ باکتریولوژیکی" نجات دادند.
بمب کک طاعونی
بمب باکتریولوژیکی سیستم ایشی به نام سرلشکر و میکروبیولوژیستی که آزمایشات بیولوژیکی را بر روی اسرای جنگی کره ای، چینی و شوروی انجام داد، نامگذاری شده است.
طوری که از داده های آرشیوی مشاهده می شود، این متخصص میکروبیولوژیست یک بمب ویژه اختراع کرد که می تواند موثرترین استفاده از سلاح های باکتریولوژیکی را نشان دهد. ویژگی اصلی آن این بود که یک قاب سرامیکی پر از کک طاعونی داشت. این بمب در ارتفاع 50 تا 100 متری از سطح زمین منفجر می شد و وسیع ترین آلودگی ممکن را در منطقه ایجاد می کدد.
در سال 1944،اوتوزو یامادا Otozo Yamada)) آخرین فرمانده کل ارتش کوانتونگ هنگام بازجویی که شهادت یکی از شاهدان برای او خوانده شد، به استفاده از بمب باکتریولوژیکی سیستم ایشی اعتراف کرد ، هنگامی.
طوری که از اسناد بازجویی های یامادا معلوم می شود، در سال 1944 فرماندهی ارتش ژاپن دستور افزایش تولید سلاح های میکربی را صادر کرد که می تواند نشان دهنده آمادگی برای جنگ باکتریولوژیکی باشد.
شواهد حاکی از آمادگی برای جنگ
پیش از این ، FSB برای اولین بار شواهدی مبنی بر آمادگی ژاپن برای جنگ با اتحاد جماهیر شوروی را منتشر کرده بود . FSB سندی تحت عنوان "راهنمای اداره جنگ مخفی" را منتشر کرد که شامل مفاد اصلی بازجویی از اسرای جنگی بود.
طبق این سند در پایان جنگ جهانی دوم، ارتش ژاپن خود را برای شکنجه ماهرانه و محسوس زندانیان آماده می کرد و در این راستا ستاد کل ارتش کوانتونگ دستورالعمل ویژه ای را در مورد روشهای شکنجه صادر کرد.
در این سند آمده است که "شکنجه باید به گونه ای انجام شود که برای ژاپنی ها آثار سوء نداشته باشد" و شکنجه باید چنان ادامه یابد تا فرد مورد بازجویی راهی برای فرار نداشته باشد.
