به گزارش اسپوتنیک به نقل از «ایسنا»، رضا ذبیحی، کارشناس مسائل بین الملل، اظهار داشت که در حال حاضر تلاش رئیس جمهور منتخب پیرامون مسئله هسته‌ای ایران بیش از هر چیز باید جلوگیری از تداوم بحران باشد.
وی در ادامه گفت:« امروز در صنعت هسته ای به قدری به پیشرفت رسیده ایم که همگان به بومی شدن این صنعت در کشور اذعان دارند و لذا در حال حاضر آنچه مهم است برخورداری از مزایای این صنعت است، بدون اینکه کشور دچار بحران در روابط خارجی شود.
رئیس جمهور منتخب نباید اجازه تغییر وضعیت تعاملی به تقابلی را بدهد. اینکه مسائل داخلی کشور به موضوع تحریم ها گره زده نشود، تصمیم عاقلانه و درستی است، اما تداوم تحریم ها مسیر توسعه را با مشکلات جدی مواجه می کند. در نتیجه دولت جدید باید با صبر و حوصله تمام بهانه ها برای تداوم تحریم ها را خنثی کند.
زیاده خواهی های برخی کشورهای غربی برای متوقف کردن برنامه هسته ای ایران و نیز تلاش آنها برای برجا گذاشتن بخشی از تحریم ها بر کسی پوشیده نیست، ولی باز هم، حفظ وضعیت تعاملی بهترین وضعیتی است که می تواند منافع ملی ایران را به صورت حداکثری تامین کند.
طبق اخبار منتشر شده، آمریکا تاکنون لغو بیش از هزار تحریم مشتمل بر تحریم های اصلی در بخش نفت و پتروشیمی و نیز تحریم های بانکی و مالی و همچنین لغو تحریم های مرتبط با بیمه و کشتیرانی را پذیرفته است و لذا همین روند تعاملی باید حفظ شود تا در نهایت نتیجه حداکثری ممکن برای تامین منافع ملی بدست آید.
البته با توجه به پیشرفت های گزارش شده از مذاکرات وین، همچنان انتظار می رود که این مذاکرات تا بیش از 12 مرداد و استقرار دولت به نتایج مطلوبی برسد و مشکلات مربوط به تحریم ها مرتفع گردد.
با این وجود، در صورت دست نیافتن به نتیجه مطلوب تا زمان مذکور، تداوم وضعیت تعاملی ضروری است تا در نهایت منجر به شکستن مقاومت طرف مقابل در موضعِ حفظ تحریم ها شود. جهت‌گیری سیاست خارجی به صورت تقابلی باعث به انزوا راندن کشور در محیط بین الملل می شود».
توافق هسته‌ای ایران و قدرت های بزرگ جهان که به آن برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) هم گفته می‌شود، سال 2015 میان ایران و کشورهای عضو گروه 1+5 متشکل از آمریکا، بریتانیا، فرانسه، روسیه و چین، پنج کشور عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد به علاوه آلمان منعقد شد. برپایه این توافق، در برابر محدود شدن برنامه هسته‌ای ایران، تحریم‌های اعمال شده علیه این کشور لغو یا تعلیق شد.
هشتم ماه مه سال 2018 ، دونالد ترامپ، رئیس جمهور امریکا اعلام کرد که از برجام خارج می شود و نه فقط تحریم های قبلی را باز می گرداند بلکه تحریم های جدید علیه تهران را نیز اعمال خواهد کرد و به دنبال آن تحریم های واشنگتن علیه ایران احیا و تشدید شدند. آمریکا تلاش می کند دیگر کشورها نیز ایران را تحریم کنند.
قطعنامه 2231 ، تصویب شده در سال 2015 ، شامل مکانیزمی برای تجدید خودکار تحریم های سازمان ملل علیه ایران در صورت عدم انجام تعهدات این کشور طبق برجام است. این مکانیسم از سال 2015 به مدت 10 سال اعتبار دارد. این قطعنامه پیش بینی می کند که اگر در این دوره هرگونه تخلف جدی از طرف ایران صورت بگیرد، کشور تنها در صورت تصویب قطعنامه مربوطه در شورای امنیت سازمان ملل قادر به جلوگیری از تمدید تحریم ها خواهد بود. اگر حداقل یکی از اعضای دائم شورای امنیت با تصویب چنین قطعنامه ای مخالفت کند، تحریم ها به طور خودکار ظرف 30 روز تمدید می شود.
