چند روزی است مقامات آمریکایی در باره برجام اظهار نظر های عجیب و غریب می کنند، انگار این ایرانی ها بودند که از برجام خارج شده اند و آنها تا به حال به یکی از تعهدات خود در برجام عمل کرده اند.
طبق برجام شورای امنیت و آمریکا ملزم به رفع همه تحریمهای هسته ای از بالا سر ملت ایران بوده و حق نداشتند این تحریم ها را به بهانه دیگر برگردانند.
پس از خروج آمریکا از برجام (خوب توجه داشته باشید، خروج آمریکا و نه خروج ترامپ، چون ایران برجام را با شخصی به نام جان کری و یا شخصی به نام اوباما امضا نکرد بلکه با نمایندگان دولت آمریکا امضا کرد و ترامپ هم به عنوان رئیس جمهوری آمریکا عمل کرده و از برجام خارج شده نه به عنوان مدیر شرکت شخصی خود)، دولت این کشور اقدام به وضع تحریم هایی نمود که با برجام در تناقض بود و هدف این بود که جلوی اجرای برجام توسط دیگر کشورها را بگیرد.
این تحریم ها به علاوه بر برنامه هسته ای ایران به بهانه های دیگر وضع شده طبق همان برجام و طبق مصوبه 2231 شورای امنیت نمی باید وضع می شدند.
اما ایالات متحده به بهانه اینکه دیگر در برجام نیست و هر کاری دلش می خواهد انجام دهد می تواند انجام دهد این تحریم ها را بر سر ملت ایران وضع کرد.
مثل این می ماند که روسیه آلاسکا را سال 1867 به قیمت 7.2 ملیون دلار به آمریکا فروخت بعد حالا بیاید بگوید من تعهد دولت آن زمان را قبول ندارم و دولت روسیه چند دور چرخیده و حالا آلاسکا را می خواهم پس بگیرم.
به هر حال امروزه دولت جدید آمریکا مدعی می باشد که تمایل دارد به برجام برگردد، و کار بسیار ساده است، آمریکا به تعهدات خود عمل کند و ایران هم به تعهدات خود عمل می کند، نقطه سر خط.
اگر واقعا آمریکایی ها هیچ قصد و غرضی نداشته باشند باید این مساله را قبول کنند اما همین که در این باره چانه می زنند یعنی به قول معروف خورده شیشه دارند و می خواهند راهکاری پیدا کنند فردا زیر تعهدات خود بزنند.
بدیهی است ایرانی ها هم حاضر نیستند دوبار از یک سوراخ گزیده شوند و به همین دلیل زیر بار زورگویی های آمریکا نمی روند.
طی چند هفته اخیر به دلیل شرایط انتخاباتی در ایران برخی مقامات ایرانی حرف های مثبتی درباره امکان رسیدن به توافق زدند و همچنین برای نشان دادن حسن نیت خود اقدام به امضای یک توافق سیاسی با آژانس بین المللی انرژی هسته ای نمودند تا توقف اجرای پروتوکل الحاقی توسط ایران به نوعی تمدید شود.
این در حالی است که مجلس شورای اسلامی قانونی تصویب کرده که دولت را ملزم می کند تا اجرای داوطلبانه پروتوکل الحاقی را متوقف کند.
آژانس بین المللی انرژی هسته ای به گونه ای عمل می کند که انگار ایران ملزم به اجرای پروتکل الحاقی است در حالی که ایران هیچ الزامی به اجرای این پروتکل ندارد و فقط برای نشان دادن حسن نیت خود این پروتکل را اجرا کرده.
همین اجرای داوطلبانه پروتکل هم برای ایران هزینه های بسیاری داشته از جمله اینکه اسامی و مشخصات بسیاری از دانشمندان هسته ای ایران و اماکن هسته ای و مرتبط با آن در اختیار دشمنان ایران قرار گرفته.
امروزه دیگر برای ایرانی ها پر واضح است بسیاری از کارشناسان سازمان بین المللی انرژی هسته ای عوامل نفوذی سازمان های اطلاعاتی آمریکا و اسرائیل بوده و هستند و حضور آنها یعنی اجازه داده به فعالیت رسمی جاسوسی آمریکا و اسرائیل می باشد.
و حد اقل تاوان اش ترور دانشمندان هسته ای و عملیات تروریستی بر علیه پایگاه های هسته ای ایران می باشد.
به هر صورت ظاهرا این نشانه های حسن نیت دولت ایران و همچنین اظهار نظر های مثبت مقامات مذاکره کننده موجب آن شده که وهم به سر آمریکایی ها بزند که دیگر کار تمام است و می توانند از تیم مذاکره کننده ایرانی امتیاز بگیرند و به همین دلیل هم شروع کرده اند سطح مطالبات و تهدیدات خود را بالا بردن.
بله، درست است، آقای روحانی تمایل دارد که پرونده برجام را در دوره ریاست جمهوری خود ببندد.
همچنین قطعا آقای رئیسی تمایل دارد وقتی که دولت را تحویل می گیرد بحث برجام تمام شده باشد و روی مسایل داخلی تمرکز کند.
اما قطعا آقای روحانی تمایل ندارد هر توافقی را امضا کند و به دنبال آن است که توافقی را امضا کند که بعدها در عملکرد دولت وی به عنوان امتیازی مثبت ثبت گردد.
همچنین اینگونه نیست که دولت آقای رئیسی هیچ برنامه ای برای گفتگو و مذاکرات نداشته باشد، اما با توجه به دیدگاه های تیم آقای رئیسی نسبت به برجام می توان گفت اگر احیانا آمریکایی ها طی همین یکی دو هفته آتی به توافقی با تیم آقای روحانی نرسند دیگر پشت گوش خود را دیدند تعاملات و حسن نیت هایی که در دولت آقای روحانی دیده اند را ببینند.
بله ایران در فشار است اما این آمریکایی ها هستند که امروزه بیشتر به توافق در وین نیاز دارند، چون آنها به خوبی می دانند به قول معروف سر ایرانی ها زیر آب است چه یک وجب چه صد وجب اما بر عکس تصور آمریکایی ها ایرانی ها پس از چهار دهه یاد گرفته اند زیر آب نفس بکشند، حالا این نفس کشیدن زیر آب چند دهه دیگر هم طول بکشد دیگر فرقی به حالشان نمی کند ولی این آمریکایی ها هستند که امروزه نیاز دارند که از این همه فشارهایی که بر علیه ایران انجام داده اند امتیاز بگیرند.
هدف اصلی دولت آقای بایدن تمرکز روی مقابله با چین و روسیه است و اگر نتواند ایران را مهار کند یعنی یک میخ بزرگ کمر اقتدار آمریکا قرار دارد که می تواند ستون فقرات آن را بشکند.
آمریکایی ها به دلخواه خود نمی خواهند از خاورمیانه خارج شوند اما مجبور می باشند از خاورمیانه خارج شوند و به خوبی می دانند که بلا فاصله ایران جای آنها را پر خواهد کرد چون متحدین آنها لیاقت چنین کاری را ندارند.
پس به نفعشان است که به هر نحوی شده با ایرانی ها به توافقی برسند تا بلکه دست ایران را فعلا بند کنند و به مشکلات اصلی خود بپردازند چون بحث مقابله با چین و روسیه پذیرای زمان طولانی ای نیست و اگر طی همین یکی دوسال کار خود را انجام ندهند دیگر کار از کار گذشته.
تیم آقای رئیسی هم خیلی دید مثبتی به برجام ندارند اما به هر حال چون ایران پای این توافق را امضا کرده خود را ملزم به اجرای آن می دانند، البته در صورتی که طرف مقابل هم تعهدات خود را انجام دهد، برجام نه یک نقطه بیشتر نه یک نقطه کمتر.
به این ترتیب می توان گفت آمریکایی ها باید دست از بلوف زدن بردارند و تشریف بیاورند پای میز وین و آنچه ایران می خواهد را بدهند وگر نه قطعا وقتی آقای رئیسی سر کار بیاید حرف ایران این خواهد بود :
"اگر همه تحریم ها را بر میدارید و برجام را تمام و کمال نه یک نقطه بیشتر نه یک نقطه کمتر اجرا خواهید کرد، نماینده ما بیاید امضا کند وگرنه شما را به خیر ما را به سلامت، نمایندگان ما وقت ندارند برای شما هزینه کنند".
این عبارت را به یاد داشته باشید و چند هفته صبر کنید ببینید اگر موضع ایران در قبال آمریکایی ها همین نبود.
