اگر آمریکایی ها و اروپایی ها بنا داشتند این گره را باز کنند تا الآن فرصت کافی برای باز کردن آن را داشتند و می توانستند شرایطی ایجاد کنند تا تیم حامی مذاکرات و گفتگو ها با غرب شانسی در انتخابات داشته باشد.
گو اینکه هنوز بسیاری درگیر نتیجه اعلام نظرهای شورای نگهبان می باشند اما دیگر همه می دانند که آقای همتی ادامه دهنده راه اعتدالیون یا همان دولت آقای روحانی می باشد و آقای مهرعلی زاده ادامه دهنده راه اصلاح طلبان.
وهر کارشناسی می داند مهم نیست که چه شخصی سر کار بیاید بلکه مهم آن است که چه تیمی سر کار بیاید.
حال ظاهرا آمریکایی ها به دنبال آن هستند ببینند می توانند با امتیاز دادن به قول معروف قطره چکانی در حدی امتیاز دهند که یکی از این دو نفر در انتخابات پیروز شوند یا نه، اگر چنین باشد هیچ بعید نیست که به یکباره اعلام کنند که مثلا توافق شده فلان تحریم ها لغو شود.
اما اگر مطمئن باشند که امتیاز دادن آنها منجر به به قدرت رسیدن یکی از این دو نفر نخواهد بود هیچ دلیلی نمی بینند که بخواهند فعلا امتیازی به تیم مذاکره کننده ایرانی بدهند.
حال اگر شخصی مانند آقای رئیسی یا جلیلی یا رضایی یا قاضی زاده یا زاکانی پیروز شود آنها بررسی خواهند کرد که رویکرد وی درباره مذاکرات چه خواهد بود و چه افرادی قرار است نمایندگی ایران در گفتگو ها را داشته باشند.
اگر احساس کنند که ممکن است به یکباره تیمی سر کار بیاید که نمی توانند با آن کنار بیایند قطعا به دنبال آن خواهند بود تا قبل از اینکه جناب آقای روحانی دولت را تحویل دولت بعد بدهد به توافقی با ایران برسند و دست نظام جمهوری اسلامی را با یک توافق بند کنند.
اما اگر احساس کنند ممکن است تیمی سر کار بیاید که شاید بتوانند همین روند فعلی را با آن ادامه دهند قطعا تلاش خواهند کرد گره را سفت تر ببندند تا فعلا همه درگیر مذاکرات بی پایان در وین باشند.
این تصور که ترامپ رفته و بایدن آمده و سیاست بایدن به نفع ایران است بسیار تصور اشتباهی می باشد.
سیاست آمریکایی ها در باره ایران توسط رئیس جمهوری ترسیم نمی شود، البته عموما در همه کشورها به این شکل است که مراجع بالادستی سیاست های خارجی را ترسیم می کنند و رئیس جمهوری و دولت مجری تصمیمات می باشند.
البته رئیس جمهوری و دولت ممکن است در روند اجرای آن سیاست ها تاثیر گذار باشند.
با توجه به این ماجرا می توان گفت یعنی حتی اگر خانم هیلاری کلینتون به جای آقای ترامپ انتخاب می شدند قطعا آمریکایی ها همان سیاست های دوران ترامپ یعنی بد عهدی و خروج از برجام را انجام می دادند، از اول هم با همین نقشه وارد مذاکرات شدند.
اگر به یاد داشته باشید در همان زمان آقای اوباما هم آمریکایی ها حاضر نشدند تحریم ها را کاملا لغو کنند بلکه اقدام به تعلیق مدت دار آنها نمودند.
اگر دولت آمریکا حسن نیت داشت و بهانه تصویب برخی قوانین در کنگره را داشت می توانست تحریمها را برای مدت نا محدود تعلیق کند نه برای مدت محدود.
حتی اگر به یاد داشته باشید وقتی که تاجران اروپایی به ایران حمله ور شدند تا توافق نامه امضا کنند آقای اوباما بود که مجوز سفر 89 روزه بدون ویزای شهروندان اتحادیه اروپا را برای آنهایی که به ایران سفر می کنند ابطال کرد تا آنهایی که به ایران می آیند تادیب شوند.
امروزه هم مشاهده می کنیم تیم آقای بایدن تلاش دارند کاری را که ترامپ انجام داده به فرجام برسانند و از تحریم هایی که ترامپ بر علیه ایران وضع کرده بهره ببرند.
