اسپوتنیک - بلومبرگ به نقل از آژانس بین المللی انرژی اتمی گزارش داد، که ایران طی شش هفته گذشته ۲.۴ کیلوگرم اورانیوم غنی شده تا ۶۰ درصد تولید کرده است.
طبق توافق هسته ای (برجام) میزان غنی سازی اورانیوم در ایران ۳.۶۷ درصد در نظر گرفته شده است؛ ایران قبلاً از این تعهد چشم پوشی کرده است.
این خبرگزاری همچنین گزارش داده است، که ذخایر اورانیوم ۲۰ درصد غنی شده در ایران، از ۱۷.۶ کیلوگرم به ۶۳ کیلوگرم رسیده است.
آژانس انرژی هسته ای نیز ابراز نگرانی کرده که ایران نتوانسته وجود آثار ذرات اورانیوم را در چندین تأسیسات اعلام نشده توضیح دهد.
خبرنگار اسپوتنیک با عدلان مارگویِف تحلیلگر موسسه مطالعات بین الملل MGIMO مسکو، کارشناس مسائل ایران و منع گسترش سلاح های هسته ای، به گفتگو پرداخت و سوالاتی در اینباره مطرح کرد.
شناسایی آثار ذرات اورانیوم در تاسیسات مجازی که در برجام ذکر نشده اند، چطور می توان توضیح داد؟
این اولین بار نیست که ذرات اورانیوم غنی شده در برخی تاسیسات در ایران پیدا می شود - بازرسان آژانس انرژی هسته ای این مسئله را در سال ۲۰۱۹ نیز مطرح کردند.
پاسخ طرف ایرانی این است که در دهه ۱۹۹۰، تهران تجهیزات مورد استفاده برای توسعه زیرساخت های هسته ای ملی خود را خریداری کرد، بنابراین آثار فعالیت های هسته ای انجام شده از زمان مالک قبلی بر تجهیزات هسته ای وجود دارد و به جا مانده است.
آیا ریسک و خطری برای ایران در اینجا وجود دارد؟
برای تأیید این نسخه از وقایع، بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی، خواستار دسترسی به سه تأسیسات ایرانی شدند و تهران مخالف دادن این دسترسی هاست، زیرا تمام موضوعات بحث برانگیز مربوط به فعالیت های هسته ای ایران در گذشته را بسته می داند و به گزارش آژانس انرژی هسته ای آژانس بین المللی انرژی هسته ای (دبیرکل آژانس بین المللی انرژی هسته ای) در دسامبر ۲۰۱۵ اشاره می کند.
چگونه این اطلاعات می تواند نتایج مذاکرات وین را که تا این حد طولانی شده است، تحت تأثیر خود قرار دهد؟
به مدت دو سال اختلافات بین آژانس بین المللی انرژی هسته ای و ایران فقط تا حدی برطرف شد.
تشدید آنها در مرحله نهایی مذاکرات برای احیای برجام ممکن است روند دیپلماتیک را پیچیده کند، اما کسانی که این موضوع را تحت فشار قرار می دهند، احتمالاً انتظار دارند ایران تحت فشار قرار گیرد.
سیگنال آنها به تهران می تواند بدین صورت باشد: اعضای فعلی برجام نه تنها از ایالات متحده به دلیل خروج از توافق، بلکه همچنین از ایران به دلیل مسائل حل نشده با آژانس بین المللی انرژی هسته ای سوالاتی دارند.
بنابراین، ایران ترجیح می دهد با از سرگیری توافق در قالبی که در وین در حال بحث است موافقت کند، یعنی تهران باید دوباره برنامه هسته ای خود را به موازات ایالات متحده کاهش دهد و منتظر لغو تحریم های واشنگتن نباشد.
