واکسن کرونای فایزر در سال 2020 وارد بازار شده و به عنوان یک محصول کاملاً ایمن تبلیغ شد. با این حال، داده‌های اخیر مربوط به تزریق این واکسن در سراسر جهان به خوبی می‌تواند ادعاهای مطرح شده درباره عوارض جانبی و موارد منجر به مرگ این واکسن را زیر سوال ببرد.
با آغاز موج اول شیوع کووید-19 بر روی کره زمین در اوایل سال 2020، تولیدکنندگان واکسن بلافاصله پیگیری محصول را که باعث خنثی شدن سریع و کارآمد این بیماری می‌شود را آغاز کردند. اتحادیه فایزر و بیوان تک، اولین شرکتی بود که "سلاح" خود را در برابر همه گیری در قالب یک واکسن "انقلابی" mRNA، با نام تجاری کومیرناتی، ارائه نمود. این محصول با استفاده از فن آوری پیام رسان ریبونوکلئیک (mRNA) تولید شده است، که پیش از این کمتر از آن شنیده بودیم (لینک برای مطالعه)، و در آوریل همان سال به آزمایشات بالینی پرداخت. این فناوری به قدری جدید است که هیچ مطالعه ایمنی در خصوص آن وجود نداشته و هیچگونه اثر طولانی مدت آن ارزیابی نشده است.
واکسن فایزر از روز نخست مورد تحسین بسیاری از رسانه‌های آمریکایی‌ها (لینک برای مطالعه)، انگلیسی (لینک برای مطالعه) و اروپایی (لینک برای مطالعه) قرار گرفت که به طور تصادفی از حمایت آشکار از این واکسن در برابر سایر تولیدکنندگان واکسن پرهیز نکردند. اما پس از عرضه خوش بینانه، در مورد ایمنی این محصول تردیدهایی ایجاد شد، زیرا تعداد مرگ و میرهایی که برخی از آنها ممکن است به دلیل تزریق فایزر ایجاد شده باشند، از داده های مشابه برخی دیگر واکسنها پیشی گرفت.
تعداد مرگ و میر کومیرناتی
آمار رسمی دولتی از 13 کشور: ایالات متحده، هند، برزیل، آرژانتین، هند، شیلی، فرانسه، آلمان، انگلستان، اتریش، ایتالیا، دانمارک و روسیه، که از 19 آوریل 2021 جمع آوری و تحلیل شد، نشان میدهد که در کل در میان دریافت کنندگان واکسن کوید فایزر – بیوان تک، 2476 مورد مرگ و میر وجود داشته است. این میزان به نوبه خود با متوسط نرخ مرگ و میر در 13 کشور، 39.4 مرگ در هر 1 میلیون دوز مصرف شده برای فایزر، مطابقت دارد - حدود سه تا پنج برابر بیشتر از مرگ و میر ناشی از تزریق آسترازنکا و جانسون اند جانسون.
بدترین موج مرگ و میر فایزر در نروژ ثبت شد، جایی که تعداد تلفات در هر 1 میلیون دوز مصرفی به 143 نفر رسید. (لینک برای مطالعه) طبق اطلاعات ارائه شده توسط سیستم گزارش دهی واکسن (VAERS) در ایالات متحده 1134 نفر پس از دریافت کومیرناتی جان خود را از دست دادند. این میزان بیش از 20 برابر بیشتر از موارد مرگ و میر پس از تزریق واکسن جانسون اند جانسون است. داده‌های وزارت بهداشت مکزیک همچنین عوارض جانبی بیشتری را برای فایزر نسبت به آسترازنکا یا واکسنهای دیگر نشان میدهد. (از 17 آوریل، 2.08 مورد از عوارض جانبی جدی در هر 100000 دوز برای فایزر در مقابل 1.56 مورد برای آسترازنکا؛ و در مواردی که ظاهراً به واکسیناسیون نسبت داده می‌شوند، اختلاف فاحش تر است - 2.62 در مقابل 0.38 در 1000 دوز). هنوز ارتباط روشنی بین موارد مرگ ناشی از فایزر و واکسنهای آن ایجاد نشده است.
حقیقت ناخوشایند
رسانه های سراسر جهان ده ها مورد مرگ مربوط به واکسن فایزر را گزارش کردند. اما به نظر می رسد هیچ یک از این موارد به درستی بررسی نشده است. در ژانویه سال جاری، نروژ و خبرنگاران بلومبرگ نگرانی خود را در مورد 29 مرگ (لینک خبر) ناشی از کومیرناتی اعلام کردند و همچنین در مورد خطرات واکسیناسیون بیماران بالای 80 سال هشدار دادند. (لینک برای مطالعه)
هفته گذشته خبرنگاران فرانسوی با استناد به گفته‌های یک پزشک به نام مایکل کوهن که به گفته وی "عوارض جانبی فایزر مهمتر از عوارض جانبی واکسنهای دیگر است"، هیزم به آتش این موضوع ریختند. این مطلب شامل ذکر 386 مورد مرگ مربوط به واکسن فایزر در فرانسه بود. (لینک خبر)
انگلیس همچنین نگرانی خود را از 314 مورد مرگ و میر مربوط به کومیرناتی ابراز کرد، اما این بار نه رسانه‌ها، بلکه دولت بود که زنگ خطر را در این موضوع به صدا درآورد. (لینک سایت دولت انگلیس)
در همین حال، دانشگاه آکسفورد اخیراً مطالعه‌ای منتشر کرده است که نشان می دهد خطر ترومبوز ورید پورت با واکسن mRNA، 30 برابر بیشتر از آسترازنکا است. (لینک مطلب)
اصل و ماهیت مسئله
علی رغم اینکه به نظر می رسد، تولید کننده تمایلی به ارائه جزئیات مربوط به تعداد فوتی ها ندارد، اما داده های اخیر نشان می دهد که میزان بالای مرگ و میر ممکن است به دلیل کمبود فناوری های mRNA باشد که قبل از پاندمی کووید ۱۹ به طور گسترده مورد استفاده قرار نمی گرفت. اوایل سال ۲۰۲۱، اسنادی از سرورهای آژانس دارویی اروپا که در مقاله Le Monde منتشر شده بود. (لینک اسناد)
)) فاش شد و چالش های جدی مطرح گردید که فایزر ضمن انتقال از آزمایشگاه به تولید تجاری گسترده واکسن های خود با آن مواجه شده بود. طبق اسناد طی این روند یکپارچگی RNA به طور قابل توجهی از دست رفته است یعنی از ۷۸.۱ درصد تا ۵۹.۷ درصد و در برخی موارد نیز ۵۱ درصد. از نقطه نظر غیر حرفه ها «یکپارچکی کم RNA» نه تنها به این معنی است که Comirnaty غلظت کمی از ماده فعال را دارد بلکه همچنین بیش از ۴۰ درصد mRNA ناپایدار است و می تواند عوارض تصادفی و مضری را در بدن ایجاد کند. اسناد فاش شده همچنین نشان می دهد که فایزر سعی کرده است با افزایش دوز مشکل را برطرف نماید که منجر به درصد بالاتری از بیماری های التهابی، ترومبوفیلی، تشنج و سایر عوارض می شود. علی رغم اینکه آژانس داروی اروپا این موضوع را با Comirnaty تصدیق کرده است، نامه ای از مقامات ارشد تنظیم کننده یعنی نوئل واتیون معاون ریاست آژانس دارویی اروپا نشان می دهد که آنها سازمان را برای تسریع در تایید واکسن همزمان باFDA تحت فشار قرار داده اند. اگر موضوعات فاش شده درست باشد، فقط می توان تعجب کرد که چرا آژانس اروپا علی رغم خطرات بهداشتی آشکار مرتبط با آن برای تولید کننده لابی می کند.
چه چیزی در آینده در انتظار ماست
در حالی که همه موارد فوق می تواند منجر به بحث های جدی در خصوص ایمنی واکسن فایز شود، اما مسئله اثر طولانی مدت نیز وجود دارد، عاملی که باید بررسی شود. تا به امروز هیچ مطالعه ای در خصوص ایمنی طولانی مدت واکسنی انجام نشده است جه رسد به تحقیق در خصوص داروها و واکسن هایی که بر اساس فناوری جدید mRNA به طور کلی تولید شده اند. دانشمندان و پزشکان هنوز عدم وجود خطرهای سرطان زایی و یا کاهش قدرت باروری را مطالعه و بررسی نکرده اند.
There are still many unknown risks as can be seen from the document.
— PerpetualValue (@PerpetualValue) April 15, 2021
How can we know the Long-term risks?
17/ pic.twitter.com/Fm4XRLX6j2
مانند هر فناوری انقلابی دیگری، mRNA نیز در سرتاسر جهان با تایید، احتیاط یا پاسخ منفی روبروست. درست مانند شبیه سازی یا هر اختراع دیگری که در سطح بسیار عمیق با بیولوژی انسان سرو کار دارد، ممکن است به نظارت و بحث جدی بین المللی در خصوص ایمنی آن و همچنین استفاده گسترده از آن نیاز داشته باشد. اما اینکه آیا دانشمندان و پزشکان قادر به بررسی کامل اثرات واکسن فایزر و سایر محصولات مبتنی برmRNA بدون فشار و لابی شدید از سوی شرکت های بزرگ دارویی و دستگاه های سیاسی هستند که به نظر می رسد در پنهان کردن حوادث مربوط به واکسن شراکت می کنند، نتیجه بعدا مشخص خواهد شد.
