عناوین و یا عبارت ها و یا اصولا کلاه شرعی هایی که در هیچ جای دنیا به جز ایران معنی ندارد.
"کولبر"، "سوختبر"، "ته لنجی"...
در هیچ جای دنیا و در هیچ کشوری از جهان امکان ندارد شما چنین عبارت ها و یا کارها و یا صفت هایی را مشاهده کنید.
عموما هم سود اصلی این جریان که برخی بد بخت و بیچاره به جان می خرند به جیب برخی مافیاها می رود که این طرف و آن طرف مرز کالا در اختیار آنها می گذارند و در صورتی که با ریسک کردن زندگی خود بتوانند قاچاق کنند و به آنطرف مرز برسانند اجرتشان را دریافت می کنند.
جای تاسف دارد که این مافیاها روز به روز فربه تر می شوند و آنهایی که مشغول به این کار هستند با بد بختی زندگی خود را می گذرانند.
اگر حد اقل اینها برای خودشان کار می کردند و کل سود به جیب خودشان می رفت و زن و بچه شان زندگی مرفه تر می داشتند باز شاید می شد حرفی زد.
با یک جستجوی ساده در اینترنت می توانید مشاهده کنید، طبق آمار وارقام که مدیران شرکت نفت قبلا مطرح کرده بودند به دلیل ما به التفاوت قیمت چیزی حدود پنج ملیون لیتر بنزین روزانه از ایران به کشورهای همجوار قاچاق می شود.
برخی هم این مقدار را حتی تا 10 و 13 ملیون لیتر تخمین زده اند و قاچاق کل سوخت اعم از بنزین و گازوییل و ... را حدود 40 ملیون لیتر در روز تخمین زده اند.
بخش بسیار ناچیز و کوچکی از این قاچاق توسط افراد انجام می شود که حد اکثر یک تا دو پیت بیست لیتری بنزین می توانند با خود حمل کنند و به آن طرف مرز ببرند.
طبق مستندی که چند ماه پیش توسط صدا و سیمای ایران منتشر شد بخش دیگری هم توسط ماشین های باری قاچاق می شود.
بخشی هم توسط کامیون ها و یا اتوبوس هایی که از ایران به سمت کشورهای همسایه سفر می کنند منتقل می شود.
بخش بزرگتر هم توسط بزرگترها با لوله هایی به وسط دریا منتقل می شود که کشتی ها و لنج هایی آنجا منتظر می باشند تا این سوخت را دریافت کنند و ببرند.
برخی وقت ها هم اخباری درباره توقیف کشتی های قاچاق سوخت منتشر می گردد.
نکته قابل تامل در این است که مقدار سوخت قاچاق مقدار کمی نیست واگر یک حساب کتاب درست وجود داشته باشد به راحتی می توان متوجه شد که اینها از چه کانال هایی این مقدار سوخت را دریافت می کنند.
به هر حال باید کسی این سوخت را به آنها بدهد تا آنها قاچاق کنند.
برخی ماجرا را به تحریم ها ربط می دهند و باور دارند که این جریان برای دور زدن تحریم ها است و شرکت نفت مجبور می باشد تولیدات خود را به این شکل به فروش برساند.
اگر پول و سود آن به جیب دولت برود که خیلی عالی می باشد، اما متاسفانه ظاهرا پول و سود حاصله به جیب دولت نمی رود، پی نمی توان آن را راهکاری برای دور زدن تحریم ها دانست.
اینکه برخی وقت ها سازمان های مختلف می آیند و طرح هایی را مطرح می کنند تا جریان را ساماندهی کنند و بعد جریان به درگیری کشیده می شود معمولا به این دلیل می باشد که برخی رانت خواران و سودجویان از این جریان، یعنی مثلا ساماندهی قاچاق سوخت و یا سوخت بری ضرر می کنند و به این دلیل از کانال عوامل خود نیروهای امنیتی و مردم را با هم درگیر می کنند.
اگر به یاد داشته باشید مشابه همین جریان هایی که این روزها در سیستان و بلوچستان رخ می دهد قبلا در مرزهای غربی کشور هم با کولبران رخ داده و همچنین در جنوب کشور با وارد کنندگان تحت لنجی.
به نظر می رسد به جای اینکه مسئولین در صدد ساماندهی قاچاقچیان خورده باشند باید به فکر برخورد با سرشاخه های مافیاها باشند وگرنه مشکلات به هیچ وجه حل نخواهد شد.
اگر هم بخواهند به فکر حل ریشه ای مشکل باشند باید مانند هر کشور دیگری در جهان کلا جلوی نقل و انتقال کالا از مرزها گرفته شود و برای مرز نشین ها شرایط شغلی امن و درازمدت تامین گردد.
به هر صورت نمی توان انکار کرد که این مرزنشینان نیز خودشان بیش از دیگران علاقه مند هستند شغل آبرومند وثابتی داشته باشند تا هزینه های زندگی خود و خانواده شان تامین گردد و اگر این شرایط برایشان فراهم نشود آنها مجبور می باشند به هر کاری دست بزنند، قاچاق کالا و یا سوخت بری و یا ... یک شغل ثابت و معتبر طولانی مدت برای هیچ کس به حساب نمی آید و فقط از روی ناچاری است.
وآنهایی که می آیند پشت بلنگو و منبر ویا جلوی دوربین رسانه ها و برای این مشاغل کلاه شرعی می گذارند و آن را قانونی و شرعی می دانند باید بدانند خودشان هم در گمراه کردن این افراد شریک هستند.
