"مردخای وانونو" یکی از کارشناسان اتمی اسرائیل که سال 1986 به انگلیس گریخت و تقاضای پناهندگی سیاسی کرد و سپس توسط موساد اسرائیل از ایتالیا ربوده شده و به اسرائیل بازگردانده شد، در اظهاراتی تامل بر انگیز از برنامه های وسیع اسرائیل، در آن زمان، جهت تولید انواع تسلیحات هسته ای و کشتار جمعی پرده برداشت و اظهار می داشت که اسرائیل چیزی حدود 90 کلاهک هسته ای 20 بمب هیدروژنی و 200 بمب فیوژنی تا آن زمان تولید کرده بوده.
بر اساس برخی گزارش های دیگر اسرائیلی ها امروزه چیزی حدود 250 کلاهک هسته ای در اختیار دارند که می توانند آنها را روی موشک ها و بمبهای خود که توسط هواپیماها، یا زیردریایی ها و یا ناوها و یا موشک های زمین به زمین دارند نصب کنند.
این حجم تسلیحات هسته ای می تواند تهدید بزرگی نه فقط برای منطقه خاورمیانه بلکه برای امنیت کل جهان ایجاد کند.
اسرائیل جزو معدود کشورهای جهان می باشد که حاضر نشده به معاهده منع گسترش تسلیحات هسته ای NPT بپیوندد و هیچ وقت به بازرسان آژانس بین المللی انرژی هسته ای اجازه تحقیق ویا بازدید از تاسیسات هسته ای خود به هیچ شکل را نداده.
با توجه به حمایت بی چون و چرای ایالات متحده از هرگونه اقدام اسرائیل، حتی اگر این اقدام ها خلاف همه موازین و مقررات انسانی و بین المللی باشد، نمی توان توقع داشت مجامع بین المللی هم جرئت کنند اقدامی در این زمینه که موجودیت کل جهان وبشریت وهمه موجودات زنده را مورد تهدید قرار می دهد، انجام دهند.
با این شرایط این کشورهای منطقه هستند که باید به فکر راه و چاره ای برای تامین امنیت و موجودیت خود باشند.
حتی اگر مقامات اسرائیلی تصمیم نگیرند به هیچ کدام از این کشورها حمله کنند، وجود این تسلیحات می تواند خطر آن را داشته باشد تا در صورت بروز یک اشتباه کوچک کل منطقه پیرامونی اسرائیل نیز نابود شوند.
مگر ماجرای نیروگاه هسته ای چرنوبیل و یا فوکوشیما و یا... را فراموش کردید.
درست است که تاسیسات هسته ای اسرائیل موسوم به تاسیسات دیمونا در صحرای نقب واقع شده اما کوچکترین اتفاقی در آن می تواند به کل منطقه ای که شامل مصر و سودان و عربستان سعودی و اردن و سوریه و لبنان و قبرس و حتی عراق وبرخی کشورهای اروپایی آسیب برساند وتشعشعات هسته ای در کل این کشورها پخش شود.
از سوی دیگر با توجه به تهدید های اسرائیل مبنی بر حمله به ایران و همچنین اظهار نظر رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح اسرائیل مبنی بر اینکه اسرائیل نقشه حمله به پانصد مرکز در ایران را کشیده و همچنین ارسال زیردریایی اتمی اسرائیل به نزدیکی دریای عمان و خلیج فارس و ... ایران هم کمتر از دیگران مورد تهدید این تسلیحات هسته ای اسرائیل نمی باشد و ایرانی ها هم مجبور می باشند برای تامین امنیت ملی و تمامیت ارضی و زندگی شهروندان خود فکری به حال این ماجرا کنند.
با توجه به اینکه اگر اسرائیلی ها حتی از تسلیحات هسته ای استفاده کنند هیچ کس در جهان واکنشی نشان نخواهد داد، حد اقل ایرانی ها این تجربه را با استفاده صدام حسین از تسلیحات شیمیایی و بیولوژیک و تحریم شده بین المللی داشته اند، شاید وقت آن رسیده باشد تا ایرانی ها هم نقشه های پیشگیرانه ای در این زمینه داشته باشند.
برخی امروزه در ایران ومنطقه حتی پا را فراتر گذاشته و تاکید دارند که قبل از اینکه اسرائیل دست به هر اقدام متهورانه ای بزند ایران و متحدین اش نقشه هایی برای نابودی تاسیات هسته ای دیمونا و مخازن تسلیحات کشتار جمعی اسرائیل بکشند.
شاید هم تا به حال کشیده باشند.
الله اعلم.
اما امری که بدیهی است این می باشد که سکوت ایرانی ها نسبت به این ماجرا سکوت معنی داری می باشد و شاید هم فعلا از بابت اینکه تهدیدی واقعی از طرف اسرائیل یا آمریکا وجود ندارد اظهار نظری انجام نمی دهند و اگر زمانی مطمئن شوند اسرائیلی ها تصمیم دارند یکی از پانصد نقشه خود را عملی کنند آنوقت دست به کار شوند و نقشه های پیشگیرانه خود برای نابودی تاسیسات هسته ای و کشتار جمعی اسرائیل را عملی کنند.
به هر حال نباید فراموش کرد اگر هواپیماهای اسرائیلی بخواهند به سمت ایران پرواز کنند چیزی حدود سه ساعت نیاز دارند تا به نزدیکی مرزهای ایران برسند در حالی که موشک های ایرانی مستقر پیرامون اسرائیل چیزی حدود 20 تا 30 ثانیه نیاز دارند تا به دیمونا برسند.
شاید هم وقت آن رسیده است تا مجامع بین المللی همان تدابیری که نسبت بر برنامه هسته ای ایران اتخاذ کرده اند نسبت به اسرائیل اتخاذ کنند، نه برای اینکه امنیت ایران را بخواهند تامین کنند، بلکه برای اینکه امنیت خود مخصوصا اروپا را تامین کنند و از بروز یک فاجعه جلوگیری به عمل آورند.
به هر حال آنها نباید توقع داشته باشند ایرانی ها منتظر بمانند کی اسرائیل می خواهد از تسلیحات هسته ای اش بر علیه شان استفاده کند.
