ایالات متحده آمریکا و فاشیسم جدید

رونالد ریگان یک بار گفت: "اگر فاشیسم به آمریکا بیاید، آن را لیبرالیسم می نامند."

اسپوتنیک به تقل از تی وی پی اینفو لهستان می نویسد: سیستم شبکه های اجتماعی امروز به دو میلیاردر جوان اجازه می دهد تا هر کاری را با ما انجام دهند. ما هنگام استقبال از سال نو میلادی فکر نکردیم که وارد جهانی می شویم که در آن  حتی رئیس جمهور ایالات متحده می تواند به دلیل دیدگاه های اشتباه مجازات شود.

 سال قبل سال همه گیری بود و به نظر می رسد سال 2021 سال سانسور باشد.    صرف نظر از احساسی که درباره دونالد ترامپ داریم، مسدود کردن حساب رئیس جمهور فعلی آمریکا که 88 میلیون مشترک داشت توسط یک شرکت خصوصی، اقدامی مضر برای آزادی بیان است و نه تنها. ما شاهد بی اعتنایی به دیدگاه 74 میلیون رای دهنده ای هستیم که به ترامپ رأی دادند. دو میلیاردر می خواهند به ما نشان دهند که اکنون آنها دموکراسی هستند. می خواهیم بپرسم: مارک زاکربرگ و جک دورسی چه تعداد رأی و در کدام انتخابات به

دست آوردند؟

برای شروع، شبکه های اجتماعی به عنوان محلی برای تبادل نظر آزاد ایجاد شدند. سیاستمداران، شخصیت های عمومی و نهادهای دولتی تشویق شدند که نه از طریق رسانه ها، بلکه بطور مستقیم با شهروندان ارتباط برقرار کنند. اکنون معلوم شد که آنها این حق را دارند فقط در صورتی که موضع آنها با موضع  صاحب پلتفورم اینترنتی مطابقت داشته باشد.

"من اعتقادات شما را قبول ندارم ، اما من آماده ام که به خاطر حق شما در بیان آنها بمیرم" - به نظر می رسد این عبارت ولتر امروز یک مفهوم تجریدی و توخالی باشد. دو میلیاردر جوان رویکرد دیگری به ما نشان دادند: "من عقاید شما را قبول ندارم، بنابراین حساب شما را مسدود خواهم کرد تا حق بیان شما محدود شود."

و این مسئله برانگیخته شدن احساسات اعتراضی در جامعه نیست. وقتی رئیس جمهور ویدئویی را منتشر کرد و از همه خواست که به خانه خود بروند، سیستم عامل  لایک یا پست کردن مجدد آن را ممنوع کرد. بیانیه های بعدی صلح آمیز ترامپ در تصویری که دموکرات ها و رسانه های نزدیک به آنها ایجاد کرده اند نمی گنجید، بنابراین وی به دنبال آن مجازات شد و حساب او با 88 میلیون مشترک بسته شد.

واضح است که این ترامپ یا جمهوریخواهان نیستند که در آستانه مراسم تحلیف جو بایدن روحیات را گرم می کنند. قبل از این شورش ها ، جو بایدن از تمایل به آشتی دادن با آمریکایی ها صحبت کرد و سپس مسیر سختی را در پیش گرفت و مخالفان را جمعی از اوباشان خواند. در سال 2020 ، بایدن جرأت محکوم کردن شورش "جان سیاهپوستان مهم است" را نداشت ، و اکنون او فاقد خرد لازم برای احترام به 74 میلیون رای دهنده رقیب خود است.

از دیدگاه مخالفان اصلی ایالات متحده ، روسیه و چین، در آمریکا اوضاع ایده آلی مشاهده می شود: آنها می توانند به جهانیان بگویند که آمریکا به معنای حمله به Capitol و سانسورهای نامحدود درگیری است. مسببان نزاع و دعوا - گروهی از شهروندان غرق در احساسات هستند ، و سیاستمداران جدی ، روزنامه نگاران و بازرگانان مقصر اصلی رادیکال شدن روحیات و استفاده از سانسور هستند. آنها بهتر از حمله کنندگان نبستند. آنها "مهمانان" کاخ کنگره در پایتخت را محکوم می کنند، و شورش هایی که به آتش سوزی مغازه های مردم عادی آمریکایی ، غارت و قتل تبدیل شد و کل کشور را در برگرفت، توجیه کردند. اکنون آنها خود را توجیه می کنند - "این دو وضعیت قابل مقایسه نیست."

بسیاری از محققان تاریخ اروپا منشأ فاشیسم را در سیستمی که پس از جنگ جهانی اول ایجاد شده بود، می بینند. پس از جنگ جهانی دوم، فاشیسم به عنوان یک هیولای خوابیده به تصویر کشیده شد که هر لحظه می تواند دوباره به تهدید تبدیل شود. معلوم شد که در سایه این مبارزه علیه فاشیسم ، فاشیسم دیگری چپ گرا در حال توسعه است، که هیچ دیدگاه دیگری غیر از دیدگاه خود را تحمل نمی کند و هرکس با آن مخالف باشد، شایسته مجازات ، تخریب ، مسدود کردن ، خلاصه، حذف از فضای عمومی است.

تصادفی نیست که "واشنگتن پست" نقاب واقعگرا بودن را کنار گذاشت و خواستار برکناری فوری ترامپ از پست ریاست جمهوری شد. این رسانه در یک نظر در سرمقاله خاطرنشان کرد: "هر ثانیه حفظ قدرت گسترده او همراه با تهدیدهایی علیه نظم عمومی و امنیت ملی است." در این نشریه است که می توانید متون خانم  آن اپل باوم را پیدا کنید. در آخرین کتاب خود، این روزنامه نگار علناً علت وجود دموکراسی را در محیطی زیر سوال می برد که سیاستمدارانی که از او و شوهرش رادوسلاو سیکورسکی (رئیس سابق وزارت امور خارجه لهستان) بدش می آیند، پیروز می شوند. اپل باوم  می نویسد: "اگر مردم توانایی رای دادن به شخصی مانند ترامپ آشكار ظالمانه را دارند كه چیزی را نمی فهمد و فقط با شعارهایی آمیخته با شعارهای نژادپرستانه صحبت می كند ، باید این سوال را بپرسیم كه آیا به دموكراسی نیاز داریم؟"

بنابراین در واقع ، بدون تزئین، "جهان جالب جدید" چنین به نظر می رسد: بردباری - بله ، اما فقط به نظرات اقلیت، و باید با اکثریت مبارزه کرد. عشق - بله ، اما نه برای همسایه ، بلکه برای خود و رفقا. احترام - فقط به شرطی که در نظر هایمان موافق باشیم، در غیر این صورت ما شما را با فریادمان می زنیم، جلوی شما را می گیریم و در صورت لزوم شما را نابود می کنیم.