به گزارش اسپوتنیک پس از سخنان امانوئل ماکرون در دفاع از "آزادی بیان" ، بسیاری از مسلمانان از حرف های رئیس جمهور فرانسه آزرده خاطر شده اند. بسیاری از جمله ایران، این سخنان را محکوم کردند. با این حال، حملات در فرانسه آغاز شد، که چهره مسلمانان را از سوی دیگر خدشه دار می کند. آیا رهبران کشورهای مسلمان نباید نه تنها مکرون را محکوم کنند، بلکه چنین حملاتی را نیز محکوم می کنند و از مسلمانان بخواهند که رفتار های افراطی از خود نشان ندهند.
یاداور می شود در ماه اکتبر جاری ، موضوع انتشار مطالب و کاریکاتورهای ضد اسلامی در اروپا دوباره در کانون توجه قرار گرفته است. عصر روز 16 اکتبر ، در شهر کنفلانز-سن-هونورین فرانسه ، یک به نام معلم ساموئل پاتی مورد حمله قرار گرفت. یک تروریست در نزدیکی مدرسه ای که این آموزگار در آن تاریخ و جغرافیا تدریس می کرد به وی حمله کرد. ساموئل پاتی در آغاز درس آزادی بیان ، کاریکاتورهای حضرت محمد را که توسط مجله شارلی ابدو منتشر شده بود ، به کودکان نشان داد. تروریست گلوی معلم فرانسوی را برید.
در این راستا خبرگزاری اسپوتنیک با جناب آقای دکتر سید هادی سید افقهی کارشناس مسائل بین الملل به گفتگو نشست.
در این موضوع چند مسئله با یکدیگر تداخل دارد. مسئله اول، مسئله جسارت به مقدسات مسلمانان و حضرت پیامبر است که حکم آن ارتداد است. عقاید شیعه بر این است که هر کس بر پیامبر اکرم توهین کند، حکمش مرگ است. در قانون انگلستان نیز هر کس به حضرت مسیح و ملکه اهانت کند حکم ان قتل است. بنابراین این مسئله تنها به مسلمانان مربوط نمی گردد.
زمانی که اقای سلمان رشدی کتاب آیات شیطانی را نوشت، حضرت امام خمینی حکم ارتداد ایشان را صادر کردند و خون ایشان حلال است. این یک حکم فقهی است و کسانی که این حکم را صادر می کنند، احساساتی نیستند و بر اساس فقه این حکم را صادر می کنند.
این مسئله برنامه ریزی شده است که هر از چند ماهی برخی به مقدسات اسلام توهین می نمایند. پاپ شانزدهم نیز به اسلام توهین کردند و گفتند که این افراد خشونت خود را از پیامبر یاد گرفتند، در آن زمان بسیاری از روحانیون شیعه و سنی به ایشان اعتراض کردند، و در اخر ایشان عذرخواهی کرد و گفت حالم خوب نبود. از سوی دیگر چند بار در کشور هلند نیز کاریکاتورهای توهین امیزی نسبت به اسلام منتشر شد. چندی پیش نیز مجله شارلی ابدو کاریکتوری چاپ کرد که باعث کشت و کشتار شد. خودشان مطلع هستند که نباید با احساسات یک میلیارد و نیم مسلمان در جهان بازی کرد. این کار تبعات برای انها دارند و بارها این کار را تکرار می کنند و می گویند ما کشور ازادی هستیم، ما کشور غربی هستیم که هر کس می تواند درباره حضرت مسیح نیز هر چیزی بنویسد.
اینجا یک تناقض هم هست، این فرانسوی ها نیز روژه گارودی که یک فیلسوف و استاد دانشگاه بود را محکوم کردند. ایشان در ابتدا مسیحی بودند و سپس مسلمان شدند، بعد کتابی نوشت که چرا نمی گذارید درباره هولوکاس تحقیق کنید. آیت الله خامنه ای نیز در این باره خطاب به نامه جوانان فرانسوی گفت که چرا از اقای مکرون نمی پرسید که چرا در اهانت به مقدسات مسلمانان ان را ازدای بیان می نامند، اما درباره هولوکاس کسی نمی تواند سخن بگویند.
چرا وقتی درباره هولوکاس درباره اتش سوزی یهودیان در زمان المان کسی صحبت می کند، او را زندانی می کنند. چطور درباره پیامبر می توان هر چیزی منتشر کند، اما درباره هولوکاس کسی نمی تواند صحبت کند.
این اهانت ها انجام شد، کسی با اتش سوزی و کشتن دیگران مخالف هستیم. به عنوان مثال در حادثه نیس که 3 نفر با چاقو کشته شدند، وزیر امور خارجه ایران این عمل را محکوم نمود اما تبلیغ کنندگان خشونت و تحریک نمودن احساسات دیگران را نیز محکوم نمود.
در واقع هر دو طرف باید یک مقدار متعادل برخورد کنند، خویشتن داری کنند. ما اعمال خشونت امیز را قبول نداریم، در عین حال توهین به پیامبر اکرم را نیز قابل قبول نیست اما حکم شرعی که ایجاب می کند که کسانی که حکم ارتداد دارند باید کشته شوند را ضروری می دانیم. این یک حکم شرعی است و کسانی که احساسی برخورد می کنند و ادعای دموکراتیک دارند، همه اینها دروغ است.
در غرب یک پلیس کانادایی یک دختر که حجابش را رعایت کرده است را به دیوار می زند. پاریس خود به داشتن کشتن یک میلیون نفر افتخار می کند که به عنوان مثال در پاریس مکانی از جمجمه 18 هزار نفر از الجزایر را نگه داشتند. این رژیم ها خود این گونه برخوردار می کنند.
اگر می خواهید اوضاع آرام شود، این کشور ها ی غربی باید خودشان خویشتن داری کنند تا دیگران نیز عکس العمل نشان ندهند.
