اسپوتنیک - مشکل اصلی در حقانیت مردم یهود برای زندگی در این منطقه نیست بلکه مشکل اصلی در اعتقاداتی که بر مبنای تفکرات و رویاهای برخی افراد طی قرن ها به فرزندانشان رسیده که بر مبنای آن قوم یهود قوم برتر هستند و باید بر دیگران تسلط یابند و دیگران به عنوان (در عبری ) "بوهیم" یا برگرفته از عبارت عربی "بهائم" که همان معنای جانوران هست به حساب می آیند.
طبق این تصور همه انسان های دیگر غیر از یهودی ها هیچ تفاوتی با جانوران دیگر ندارند و کشتن و یا نابود کردن آنها هیچ اهمیتی ندارند و همه برای خدمت به آنها خلق شده اند.
طبق همین تفکر آنها باید نیل تا فرات را تصرف کنند و بعد مسیح موعود آنها ظاهر می شود و آنها را سرور همه مخلوقات می کند و بقیه همه خدمتگذار آنها می شوند.
کلا شاید اگر این ایدئولوژی فکری مطرح نبود، باز هم می گویم شاید، تا به حال مشکل فلسطینی ها و اسراییلی ها حل و فصل شده بود و شاید همه به بحث دو کشور یکی یهودی و دیگری فلسطینی رضایت می دادند.
اما تا به امروز حتی اسراییلی ها حاضر نیستند رسما مرزهای خود را اعلام کنند و از سال 1948 تا به حال به بهانه های مختلف مرزهای خود را چندین بار تغییر دادند.
مساله ای که نشان می دهد آنها به دنبال آن هستند که آرام آرام سرزمین های مورد نظر خود را به قول معروف قورت بدهند و جلو بروند.
طبق کتب و روایات آنها بحث حتی به نیل تا فرات ختم نمی شود و هدف نهایی آنها تسلط بر کل جهان و به بردگی کشیدن بقیه انسان های غیر یهودی آن هم نه به عنوان انسان بلکه به عنوان جانور می باشد.
تصوری که با هیچ معیار انسانی و حقوق بشری و جهانی نوین هم خوانی ندارد.
به هر صورت در ابتدا تصور بر این بود که محدوده مد نظر یهودی ها همان بخش هایی است که در سرزمین فلسطین در آن زندگی می کردند اما بعدها وقتی مشخص شد که محدوده مد نظر آنها بسیار وسیع تر است و اهداف آنها به بند کشیدن بقیه مردم منطقه و جهان است مقاومت بر علیه آنها شروع شد.
در برخی کشورها که از منطقه دور هستند احتمالا احساس خطر زیادی وجود ندارد ولی خوب طبیعتا در کشورهایی که نزدیک تر هستند این احساس خطر بسیار بیشتر است.
به همین دلیل هم می توان گفت مقاومت و خصومت در این مناطق بیشتر است.
در ابتدا عرب ها با محوریت ملی گرایی عرب در مقابل اسراییلی ها ایستادند و مشاهده کردیم چه عرب فوبیایی بر علیه اعراب در جهان راه افتاد و چگونه لابی های صهیونیستی در سرتاسر جهان تلاش کردند شرایط و ذهنیتی ایجاد کنند که بر اساس آن کشتار اعراب خیلی عادی به نظر آید و در بسیاری از کشورها مردم برای کشته شدن یک سگ یا گربه بیشتر اعتراض کنند تا صدها عرب.
اما آنها به خوبی می دانستند که بحث ملی گرایی عربی نمی تواند آنها را نابود کند.
به هر حال عقیده با عقیده و ایدئولوژی با ایدئولوژی می تواند مقابله کند.
پس از انقلاب اسلامی در ایران و راه افتادن موج اسلامگرایی تهدید جدیدی متوجه اسراییل شد که می توانست موجب نابودی آن شود، موج عقیده و ایدئولوژی اسلامی.
جنگ های اعراب با اسراییلی ها ثابت کردند که ملی گرایی نمی تواند در مقابل موجودیت اسراییل تاثیر داشته باشد اما موفقیت رزمندگان مقاومت در لبنان و فلسطین بر علیه اسراییلی ها نشان داد که عقیده و ایدئولوژی اسلامی می تواند موجب نابودی اسراییل گردد.
به همین دلیل هم چند دهه است موج حملات بر علیه مسلمانان توسط لابی های صهیونیستی و رسانه های وابسته به آنها تشدید گشته و اسلاموفوبیا در جهان راه افتاده.
امروزه همه مسلمانان از شرق آسیا گرفته تا خاورمیانه و آفریقا و اروپا و قاره آمریکا همه با این اسلاموفوبیا مواجه هستند و صهیونیست ها توانسته اند آنقدر در میان مسلمانان تفرقه ایجاد کنند که فعلا تصور وحدت اسلامی تصور بسیار دوری به نظر می رسد.
طبق همین دیدگاه اسلاموفوبیا و بر اساس ایده "بوهیم" کشتار مسلمانان به امری بسیار عادی در جهان تبدیل شده و امروزه شنیدن خبر کشته شدن چند صد مسلمان در جایی از جهان دیگر احساسات جهانیان را تحریک نمی کند.
انگار اینها انسان نیستند.
اگر حیوانی در جایی از جهان کشته شود شاید بیشتر واکنش نشان دهند.
در منطقه خاورمیانه هم مسلمانان را به جان هم انداخته اند تا همدیگر را بکشند.
ریشه همه این کشتارها و قتل عام ها هم همان لابی های صهیونیستی و رسانه های وابسته به آنها هستند که این کشتارها را توجیه می کنند.
هدف اصلی اسراییلی ها هم این است که این کشت و کشتارها تا بی نهایت ادامه یابد، تا زمانی که کشورهای اطراف اسرائیل دیگر توان مقاومت نداشته باشند و اسراییلی ها بتوانند در نهایت به هدف اصلی خود یعنی نیل تا فرات برسند.
بعد از آن هم دقیقا همین برنامه ها را برای ملت های دیگر در جهان پیاده می کنند تا بر آنها تسلط یابند.
