آنها مدعی بودند هواپیماهای جنگی شان برای حفاظت از پایگاه غیر قانونی تنف در خاک سوریه در حال پرواز بودند.
عذر بد تر از گناه.
اتفاقی که شاید اگر خلبان هواپیمای ایرانی مقداری کم تجربه تر بود می توانست منجر به سقوط هواپیمای مسافربری و کشته شدن صدها مسافر آن می شد.
هر چه قدر در اینترنت و مراجع مربوط به معیارهای بین المللی گشتم نتوانستم معنای بازرسی بصری هواپیمای مسافربری را پیدا کنم، شاید بد نبود آمریکایی ها در بیانیه خود مرجعی در مورد این معیار که به آن استناد می کنند را نیز ارائه می دادند، شاید بعدها ایرانی ها هم بخواهند آن را مستمسک قرار دهند و هواپیماهای مسافربری آمریکایی را که در منطقه پرواز می کنند بازرسی بصری کنند.
بر کسی پوشیده نیست که به هیچ وجه چیزی به نام معیارهای بین المللی برای بازرسی نظری هواپیمای مسافربری توسط هواپیماهای نظامی که به این هواپیماها اجازه دهد کمتر از صد متر به هواپیمای مسافربری نزدیک شوند و پرواز آن را به خطر بیاندازند وجود ندارد، و قطعا هدف آمریکایی ها از این رفتار غیر حرفه ای شان کاملا واضح است:
"استفاده از ابزار نظامی جهت به خطر انداختن پروازهای مسافربری ایرانی که از آسمان عراق و سوریه و لبنان عبور می کنند".
سیستم ها و تجهیزات ناوبری الکترونیک امروزی که هواپیماهای آمریکایی به آن مجهز می باشند این اجازه را به این هواپیماها می دهد تا از چند کیلومتری کاملا هواپیمای مسافربری را رصد کنند و نیاز نداشته باشند بازرسی بصری از هواپیما داشته باشند.
اللهم مگر اینکه مثلا خواسته اند مطمئن شوند مسافران در هواپیما شئونات را رعایت کرده اند یا نه!!!
مدتی است که آمریکایی ها یک حمله تبلیغاتی بسیار شدید بر علیه شرکت هواپیمایی ماهان راه انداخته اند و هر کارشناس ساده هم می تواند متوجه شود این رفتار غیر حرفه ای آمریکایی ها در این راستا بوده و هست.
حالا باید نشست و دید مجامع بین المللی که مدعی حقوق بشر و حقوق انسان و ... هستند کجا هستند و چه کار می کنند؟
ایرانی ها در مورد خطای سرنگونی هواپیمای اوکراینی هم همه افراد ذیربط را محاکمه کرده اند و هم فرمانده هوافضای نیروی هوایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی جلوی دوربین ها ظاهر شد و شخصا در باره آن اشتباه عذر خواهی کرد.
البته قبول دارم که این ماجرا جبران جان صدها مسافر بی گناه که اکثرا ایرانی بودند و جانشان را از دست دادند نمی شود؛ ولی به هر حال ایرانی ها آنقدر احساس مسئولیت داشتند که هم عذر خواهی کنند هم اینکه مقصرین را محاکمه کنند، هم اینکه تدابیری را اتخاذ کنند که چنین اتفاقی دیگر تکرار نشود.
با این حال مجامع بین المللی قیام و قعود کردند و زمین و زمان را به هم دوختند که ایران چه خطایی کرده.
بله خطا بود و بزرگ هم بود.
اما انتظار این هست که این مجامع بین المللی در مورد همه اتفاقات یکسان رفتار کنند.
آمریکایی ها حدود سی سال پیش یک پرواز مسافربری را بر فراز آبهای نیلگون خلیج فارس را عمدا و نه سهوا سرنگون می کنند و نه فقط عذر خواهی نمی کنند یا اینکه مقصرین را محاکمه نمی کنند بلکه به فرمانده آن ناو جنگی مدال هم می دهند.
مجامع بین المللی لام تا کام حرفی نمی زنند، وصدایشان هم در نمی آید، به قول معروف کور و کر و لال می شوند.
حال اینبار آمریکایی ها رویه جدیدی را راه انداخته اند که می تواند بسیار خطرناکتر از بدعت های سابق آنها باشد.
آیا باز هم مجامع بین المللی می خواهند کور و کر و لال باشند؟
قطعا ایرانی ها هم از این به بعد حق مقابله به مثل دارند.
البته به احتمال زیاد ایرانی ها تلاش خواهند کرد تا جایی که می شود از این ماجرا بهره سیاسی ببرند ولی خوب تصور کنید که ایرانی ها هم بخواهند مقابله به مثل کنند.
جهان هم امروزه با چالشی مبنی بر عملکرد غیر مسئولانه حکومت ایالات متحده مواجه است، عملکردی که همه قوانین و مقررات بین المللی را زیر پا گذاشته و اگر با آن مقابله نشود و جلویش گرفته نشود می تواند کل جهان را نه فقط به هم بریزد بلکه با خطر درگیری های متعدد مواجه کند.
