به گزارش اسپوتنیک، ناشنال اینترست در این خصوص می نویسد.
نویسنده مقاله خاطر نشان می کند که روسیه تا سال ۲۰۲۸ می تواند ۲۰ درصد صادرات جهانی غلات را کنترل کند و در ارتباط با گرمای جهانی این کشور می تواند به قدرت غله ای بسیار قوی تبدیل کند.
ناشنال اینترست معتقد است که تغییرات آب و هوایی می توانند با افزایش اراضی قابل کشت به عواقب منفی شامل آتش سوزی های جنگی و خشکی منجر شود که بدیهی است نه تنها اغلب اتفاق افتاده بلکه شدید خواهند بود.
از طرف دیگر گرمایش جهانی می تواند وابستگی سایر کشورها را به محصولات روسی بیشتر کند و عواقب منفی تغییرات آب و هوایی واردکنندگان گندم را به روسیه وابسته تر می کند.
نویسنده مقاله یادآوری می کند که سهمیه صادرات غله به خاطر پاندمی کووید ۱۹ تغییر کرده است. بر اساس ارزیابی این مجله واردکنندگان از حمله ترکیه، مصر و بنگلادش مجبور شدند که منابعی را برای تکمیل ذخیره غله خود پیدا کنند.
در این مقاله آمده است: «نگرانی دیگر به خاطر محدودیت های صادرات روسیه در زمان بحران برای فشار سیاسی است. روسیه می تواند صادرات گندم را به عنوان اسلحه برای فشار بر کشورهایی استفاده کند که در آنها تغییرات آب و هوایی بروز کرده انتخاب دیگری را برای تامین مواد غذایی برایشان نگذاشته است.»
