اسپوتنیک به نقل از نشریه گلوبال تایمز چاپ چین؛ وانگ فن رئیس بخش قلب و عروق بیمارستان پکن هشدار داد: ما باید به خاطر داشته باشیم که آسپرین درمانی برای همه بیماری ها نیست. همه هواداران فوتبال می دانند که دیگو مارادونا کیست، هرکسی که موسیقی را دوست دارد با آثار موتزارت آشناست. هنگام تولید دارو و تجویز داروهای قلبی - عروقی، بدون آسپرین کاری نمی شود کرد.
آسپرین به عنوان داروی ضد تب ، ضد درد و ضد التهاب مورد استفاده قرار می گیرد (دو داروی دیگر معروف دیازپام و پنی سیلین هستند). به این خاطر بسیاری بارها پرسیده اند: اگر آسپرین بسیار بدرد بخور است، آیا می توانیم بیشتر از آن استفاده کنیم و آنرا برای موارد ناگهانی ذخیره کنیم تا در صورت لزوم بدون مجوز پزشک از آن استفاده نماییم؟
البته که نه! قبل از مصرف آسپرین، باید در مورد خطرات احتمالی آن با پزشک خود مشورت کنید. آسپرین در پیشگیری و درمان بیماریهای قلبی -عروقی و مغزی - عروقی نقش مهمی ایفا می کند. با این وجود، بسیاری از افراد تصور روشنی از تأثیرات درمانی آسپرین، دوزها، تعدد موارد استفاده و همچنین درمان عوارض جانبی آن تصوری ندارند. بیایید امروز کمی در مورد این "درمان کلاسیک ستاره ای" صحبت کنیم.
آسپرین مانند هر "داروی ستاره" کاربردهای گسترده ای دارد: بیماری سرخرگ کرونری قلب ، بیماری شریان کاروتید، آنوریسم آئورت شکمی و سایر بیماری های سیستم عروقی انسان. در گذشته به ویژه بیماران با استنت، بای پس قلبی، انفارکتوس میوکارد و ایسکمی مغزی باید در صورت عدم وجود منع مصرف، آسپرین مصرف می کردند. در صورت بروز بیماریه ای فوق الذکر، آسپرین نقش پیشگیری ثانویه را ایفا می کند و استفاده فعال آسپرین در این موارد بدون تردید است.
همچنین پیشگیری اولیه از بیماری نیز وجود دارد. این یک مجموعه اصلی اقدامات برای جلوگیری از بروز بیماریها و از بین بردن عوامل خطر برای رشد آنها است. به عنوان مثال ، اگر بیمار فقط فشار خون بالا داشته باشد و هیچ مشکلی دیگری نداشته باشد. زیرا عوارض جانبی احتمالی (خونریزی) می تواند مزایای احتمالی را خنثی نماید. بنابراین، پیشگیری اولیه باید براساس عوامل خطر باشد تا مشخص شود آیا آسپرین مصرف می شود و مقدار دوز دارو تعیین گردد. پزشکی نوین بر اساس تجربیات ثابت شده، تأیید می کند که دامنه دوزهای آسپرین برای پیشگیری و درمان بیماریهای قلبی و عروقی و عروقی - مغزی 75-325 میلی گرم در روز است. بدین سان، می توان فرض کرد دوز خیلی بالا یا پایین آسپرین خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد. البته در مرحله حاد، اولین دوز آسپرین باید 300 میلی گرم در روز باشد و قرص قبل از بلعیدن جویده شود.
صرف نظر از توصیه های پزشکی یا اقدامات بالینی، مصرف آسپرین یک بار در روز بی خطر و قابل اعتماد است، این بهترین انتخاب است! در مورد زمان پذیرش، زمان ثابت استفاده از آن اهمیت زیادی ندارد، اما باید بدانید که قبل یا بعد از غذا خورده شود. برای انجام این کار، لازم است شکل دارو را به روشنی تشخیص دهید. شکل دارو در تصمیم گیری در مورد مصرف دارو قبل یا بعد از غذا بسیار مهم است. قرص های دارای پوشش قبل از غذا هنگامی که معده خالی است، مصرف می شوند و قرص های بدون پوشش باید بعد از غذا استعمال شوند. در مرحله حاد بیماری ، قرص های بدون پوشش باید ترجیح داده شوند، اما اگر شما فقط قرص های دارای پوشش دارید، قبل از بلعیدن، قرص را بجوید. از نظر اثربخشی طولانی مدت و احتمال کم عوارض جانبی، شما باید قرص های پوششدار را انتخاب کنید. این یک روش درمانی امن، مطمئن و مؤثر است که معمولاً در کشورهای پیشرفته اروپا و آمریکا مورد استفاده قرار می گیرد.
اگرچه کاربردهای آسپرین از طیف وسیعی برخوردار است، اما اشکالاتی نیز در آن وجود دارد. برخی از افراد باید با احتیاط از آسپرین استفاده کنند: منظور بیمارانی که گرایش به خونریزی دارند، زخم معده ، بیماران مبتلا به بازگشت اسید به مری، پایین بودن پلاکت خون، نارسایی جدی کبد، حساسیت به آسپرین و همچنین بیمارانی که وارفارین مصرف می کنند.
تصمیم نهایی در مورد مصرف آسپرین باید براساس ارزیابی خطرات بالینی و فواید دارو توسط پزشک انجام شود.
