اسپوتنیک - البته این رفتار رییس جمهوری آمریکای دور از انتظار نبود و بسیاری باور داشتند که دولت آمریکا به دنبال راهکاری است که از ضعف ها و کم کاری های خود در زمینه بهداشتی فرار کند و قربانی ای که بتوان همه تقصیرات را گردن آن انداخت.
از زمانی که آقای ترامپ شروع کرد به سازمان جهانی بهداشت حمله کند معلوم بود قربانی مشخص شده.
طی سه سال اخیر مشاهده کردیم که دولت ترامپ هر جا که با مشکلی مواجه می شود بهانه ای پیدا می کند تا دیگران را به دخالت و تقصیر متهم کند و خود را مصون از خطا معرفی نماید.
هر چه قدر دولت آمریکا اصرار کند که سازمان بهداشت جهانی در موردی کوتاهی ای انجام داده نمی تواند تقصیر و سهل انگاری خود در عدم آمادگی این کشور برای مقابله با ویروس و یا انتشار آن در ایالات متحده کم کند و هزاران آمریکایی ای که امروزه جان خود را از دست می دهند به این دلیل است که آقای ترامپ ساختار درمانی و بیمه ای این کشور را به هم ریخته است.
همچنین باید توجه داشت که آقای ترامپ طرفدار مجموعه ای از سیاست مداران نئو نازی است که باور دارند برای رشد اقتصادی باید افرادی را که به قول معروف بار سنگینی بر دوش اقتصاد هستند را حذف کرد و یکی از راه های حذف آنها این است که به یک مریضی مبتلا شوند و سپس بمیرند.
اگر به آمار کشته شدگان در ایالات متحده توجه داشته باشید می بینید اکثرا از اقشار ضعیف جامعه مانند سیاه پوستان و یا پیر هایی هستند که روی حقوق بازنشستگی از دولت زندگی می کنند و آنهایی که هیچ کس و کاری ندارند.
به هر صورت ظاهرا بسیاری از رسانه های آمریکا هم امروزه به جایی رسیده اند که تصمیم گرفته اند کنفرانس های روزانه خبری ترامپ در مورد بیماری کرونا را تحریم کنند چون همه به این نتیجه رسیده اند که ترامپ به جای اینکه بخواهد اطلاع رسانی کند به دنبال سوء استفاده از رسانه های آنها برای حمله به رقبا و دشمنان اش است.
در واقع آنها به نوعی تصمیم گرفته اند رییس جمهوری آمریکا را تحریم کنند.
با توجه به اینکه سیاست مداران آمریکا، علیرغم همه تعهدات بین المللی خود، در حال سوء استفاده از ابزار دلار بر علیه دیگر کشورها و مجامع بین المللی می باشند به نظر می رسد وقت آن رسیده که دیگر کشورهای جهان با هم همسو شوند تا هم رییس جمهوری آمریکا و هم ایالات متحده را تنبیه کنند و با اعمال تحریم های اقتصادی بر علیه آمریکا و بر علیه استفاده از دلار به عنوان ارز مبادلاتی کاری کنند سیاست مداران آمریکا متوجه شوند حاکم مطلق جهان نیستند.
بدیهی است اگر همه کشورهای جهان با هم متحد شوند و چنین کاری را انجام دهند آنوقت سیاست مداران آمریکایی راهی جز تمکین به اراده بین المللی نخواهند داشت اما اگر رهبران جهان بخواهند از این مسئولیت خود در قبال بشریت سر باز بزنند بعدها تاریخ و نسل های بعدی در حق آنها قضاوت خواهند کرد که چه به روز بشریت آورده اند.
