به گزارش اسپوتنیک، تقریبا هشت درصد DNA انسان سهم عناصر ویروس‌های باستانی است. تعدادی از این ویروسها موجب تغییر مفید شدند و بر روند تکاملی تأثیر گذاشتند و ویروس‌های دیگر بیماری ببار آوردند. متخصصان ژنتیک با مطالعه این عناصر، این موضوع را به اثبات رساندند که بشریت در گذشته بارها اپیدمی‌های خطرناک و مهلک را به نحو خوبی پشت سر گذاشته است.
حال باید دید کروناویروس جدید چه خطری برای ژنوم انسان دارد. حدود 98 هزار عنصر ویروس درون‌زا، توالی DNA ویروس‌های باستانی است که زمانی اجداد انسان به آن‌ها مبتلا شده بودند. بر اساس داده‌های متفاوتی، این عناصر در 50-30 خانواده جمع شده‌اند که به نوبه خود در 200 گروه و زیرگروه تقسیم می‌شوند.
اما فقط کمتر از یک درصد عنصر ویروس درون‌زا در انسان مشاهده می‌شود. یعنی آن‌ها زمانی در ژنوم جا گرفتند که شاخه انسان و شامپانزه از هم جدا شدند. بر طبق محاسبات انجام شده آخرین «رترو ویروس» (ویروس باستانی) که توانست جزئی از دی ان ای انسان بشود، 150 هزار سال پیش به جان بشریت افتاد.
پاول ولچکوف ویروس‌شناس و رئیس آزمایشگاه مهندسی ژنتیک انستیتوی فیزیک – فنی روسیه در این باره توضیح داده گفت:«فقط آن ویروس‌هایی در ژنوم ادغام شدند که می توانستند از اسید ریبونوکلئیک یا آر اِن اِی، RNA به دی ان ای تغییر یابند. از اینرو آن‌ها را «رترو ویروس » می نامند. وقتی چنین ذره ای وارد سلول بدن شود، ار ان ای را به دی ان ای تبدیل می‌کند و بعد در ژنوم «جا خوش می‌کند».
این ویروسها، سلول‌های اسپرم و یا تخمک را آلوده می‌کنند. با ورود به آن‌ها، ویروس هم بطور «عمودی» و هم «افقی» تکثیر می شود و از یک فرد خانواده به فرد دیگر اجداد «میزبان ویروس» منتقل می‌شود. اما وقوع چنین فرایندی فوق العاده نادر است».
