اسپوتنیک - رسانه فوربس می پرسد: آیا یک زیردریایی اتمی می تواند کاملاً بدون سرنشین و بصورت اتوماتیک شنا کند؟ روس ها بر این باورند که چنین امکانی وجود دارد. روسیه در ساخت رآکتورهای هسته ای کاملاً خودکار برای وسایل نقلیه زیر آب سرمایه گذاری می کند. اولین چیزی که به ذهن می آید: این اژدر خودمختار قاره پیمای پوزیدون است که مجهز به نیروگاه هسته ای و کلاهک هسته ای است. غالباً این دستگاه پهپاد خوانده می شود، با این حال، در واقع ، این یک سلاح است. این دستگاه برای یک مسیر یک طرفه طراحی شده است و از ویژگی های لازم برای زیردریایی ها مخصوص انجام کارهای معمولی برخوردار نیست.
با این حال، روسیه دارای یک راکتور زیر دریایی مستقل است که برای انجام عملیات مداوم زیر آبی در نظر گرفته شده است. یک ژنراتور دارای توربین اتمی مستقل (Autonomous Nuclear Turbine Generator — ATGU) هدفش تأمین زیرساخت های واقع در اعماق دریا و زیر پوسته یخ از نظر نیروی برق است. ولی "مالاشیت" - دفتر طراحی روسی پیشنهاد کرد که آن ژنراتور بر روی زیردریایی های معمولی برای استفاده نصب شود که عملیات خود را در زیر یخ انجام می دهند. چنین "زیردریایی مخصوص خدمت"(Service Submarine) هنوز تیم خود را دارد، اما اعضای آن وظایف دیگری را انجام می دهند. خود دستگاه و سیستم هدایت آن کاملاً اتوماتیک بوده و نیازی به حضور پرسنل نخواهد داشت.
بنابراین، روسیه این فرصت را دارد که ژنراتورهای توربین اتمی را با فناوری پهپاد ادغام کند تا اولین زیردریایی هسته ای ضربتی بدون سرنشین در جهان را تولید کند.
حذف انسان از این معادله نه تنها فضای بیشتری را ایجاد می کند، بلکه نیاز به برق را نیز به میزان قابل توجهی کاهش می دهد. به عقیده راشل پائولینگ (Rachel Pawling) ، دانشیار طراحی و ساخت کشتی های نظامی در کالج دانشگاه لندن، بیش از 30 درصد از نیروی برق در یک زیر دریایی به جز تامین کار نیروگاه، برای تامین نیازمندی های خدمه و هیئت مدیره این تیم به مصرف می رسد. منظور – تامین نیازمندی های زندگی ، روشنایی و نگه داری بهداشتی مواد غذایی است.
قابلیت های این نوع زیردریایی های ضربتی مستقل احتمالاً در مقایسه با زیردریایی های تهاجمی هسته ای موجود محدود خواهد بود. با این حال، آنها به دلیل مدت نامحدود مأموریت های خود و هزینه پایین ساخت آنها می توانند بعنوان "مواد مصرفی" شناخته شوند. آنها به مراتب قدرتمندتر از بزرگترین وسایل نقلیه زیر آبی خودمختار غیر هسته ای خواهند بود.
غرب برای طرحریزی چنین فناوریهایی چقدر وقت لازم دارد؟ راکتورهای هسته ای فعلی غربی برای زیردریایی هایی تهیه شدند که هنوز خدمه دارند. این امر تا حد زیادی بر نحوه طراحی آنها تأثیر گذاشت و بنابراین غرب به طراحی رآکتور کاملاً جدیدی نیاز دارد. برای اجرای پروژه های جدید تخصیص مبالغ اضافی و اعزام تعداد بیشترپرسنل کارشناس لازم و ضروری است. در نظر گرفتن عوامل مربوط به حفاظت محیط زیست نیز جای خود دارد.
بدین طریق، صرف نظر از اینکه ایده مجهز کردن زیردریایی ها به راکتورهای هسته ای مستقل و بدون پرسنل خدمت خوب یا بد باشد، به احتمال زیاد مدتها قبل از ظاهر شدن چنین زیردریایی در ناوگان غرب، ما چنین شناور را در نیروی دریایی روسیه خواهیم دید.
