به گزارش اسپوتنیک به نقل از ایسنا، نماینده پیشین ایران در آژانس بینالمللی انرژی اتمی، محمد صادق آیتاللهی در خصوص مناقشه هسته ای ایران گفت: " شخصا معتقدم تصمیم به خروج از NPT در صورت بازگشت تحریمهای بینالمللی از سوی شورای امنیت تصمیم خوبی است و حتی در موارد دیگری هم که کشور با خطراتی مواجه شده است، این تصمیم میتوانست اجرا شود."
وی درباره نامه رییسجمهور ایران به کشورهای طرف برجام مبنی بر اینکه اگر تحریم های شورای امنیت بازگردد، ایران گزینه خروج از NPT را در دستور کار قرار میدهد، گفت:" خارج شدن از NPT در متن معاهده پیشبینی شده است و اگر شرایط خروج از این معاهده تحقق پیدا کند خروج از آن به معنای تخلف از NPT یا در هم شکستن این معاهده نیست. البته بعضی از معاهدات و قراردادهای بینالمللی شرایط خاصی برای خروج ندارند و هر کس نخواست هر چند که تخلف هم باشد میتواند از آن خارج شود اما این مساله در NPT پیشبینی شده است. بر اساس ماده 10 این معاهده در صورتی که یک عضو امضاکننده NPT تشخیص دهد منافع عالیه کشورش در معرض خطر قرار گرفته میتواند از این معاهده با اعلام به سازمان ملل متحد خارج شود."
آنها این اهرم فشار را دوست ندارند چرا که روح NPT بر این اساس است که کشورهایی که سلاح هستهای ندارند مهار شوند و سراغ این نوع سلاحها نروند در حالی که برخلاف NPT آنها همچنان برتری نظامی را در سطح سلاحهای اتمی برای خود حفظ کردهاند. طبعا کشورهای دارای سلاح هستهای (کلوب هستهای) نگرانند که NPT در هم بریزد و شکست آن آغاز شود.
این کارشناس مسائل هسته ای تاکید کرد:" شخصا از تصمیم دولت برای خروج از NPT در صورت بازگشت تحریمهای بینالمللی استقبال میکنم. به نظرم نامه رییسجمهور یک اهرم فشار قوی است که میتواند پنج کشور دارای سلاح هستهای را که اتفاقا پنج کشور دارای حق وتو در شورای امنیت هستند تحت الشعاع قرار دهد. آنها این اهرم فشار را دوست ندارند چرا که روح NPT بر این اساس است که کشورهایی که سلاح هستهای ندارند مهار شوند و سراغ این نوع سلاحها نروند در حالی که برخلاف NPT آنها همچنان برتری نظامی را در سطح سلاحهای اتمی برای خود حفظ کردهاند. طبعا کشورهای دارای سلاح هستهای (کلوب هستهای) نگرانند که NPT در هم بریزد و شکست آن آغاز شود. اگر کشوری مثل ایران که توان بالقوه هستهای دارد از این پیمان خارج شود طبیعی است بعد از آن کشورهای دیگر به این فکر میافتند و این تلنگر مهمی است که اهداف طراحی شده در اوایل دهه 70 میلادی در این معاهده را متزلزل میکند."
وی افزود: " در حقیقت فرو ریختن NPT شروعی است برای زیر سوال رفتن بسیاری از اهرمهای فشاری که این کشورها در سطح بینالمللی در اختیار دارند از جمله حق وتو در شورای امنیت و شورای حکام که دیگر معنا نخواهد داشت. شاید این کشورها در اقتصاد و تکنولوژی قوی باشند اما از دست دادن این بعد از قدرتشان ضربه محکمی به آنها خواهد بود."
وی در پایان گفت: " ایران میتواند از NPT خارج شود اما عضویتش در آژانس را حفظ کند. اساسا خروج از آژانس به ضرر ماست چرا که نباید تریبون آژانس را برای بیان مواضعمان از دست دهیم. ما از NPT خارج میشویم چرا که منافع عالیه ما در خطر قرار گرفته است و دیگر سودی برای ما ندارد و این حرف حق و درست است و فشاری حقوقی، سیاسی و بینالمللی است که میتواند کشورهای داری حق وتو و هستهای را به زانو درآورد."