رقم 13 در بسیاری از فرهنگ ها رقم نحسی به حساب می آید و احتمالا اینکه این توافق 13 ماده ای باشد خود به نوعی نشانه نحسی آن را نیز نشان می دهد.
اولا طبق هیچ عرف و یا قانون بین المللی ایالات متحده حق ندارد بخشی از سرزمین یک کشور مستقل را به کشور دیگری ببخشد.
دوما مشخص نیست امنیت این جاهایی که ایالات متحده و ترکیه توافق کرده اند کردها تخلیه کنند به چه کسانی سپرده خواهد شد.
یعنی آیا به ارتش موسوم به ارتش آزاد سوریه و یا ترکیه یا به دولت سوریه.
اما اگر بنا باشد ارتش موسوم به ارتش آزاد سوریه و یا ترکیه امنیت این منطقه را به عهده بگیرند که می شود همین که در حال حاضر در حال انجام است.
یعنی عملا کردها بدون جنگ و خونریزی از منطقه عقب نشینی کنند و ترکیه منطقه را در دست بگیرد و بعد متحدین خود را به این منطقه منتقل کند و چیزی شبیه منطقه ادلب در این منطقه ایجاد شود.
قطعا اگر حدود سه ملیون پناهنده سوری که در ترکیه اقامت دارند به این منطقه منتقل شوند یک جابجایی جمعیتی عظیم نیز اتفاق می افتد و طبیعتا شرایط جغرافیای انسانی این منطقه تا ابد تغییر خواهد کرد.
گو اینکه برخی از عرب ها از قبل ساکن این مناطق بودند و مالک اراضی و املاک در آن هستند اما کوچ اجباری کردها و جایگزین کردن آنها با اعراب منجر خواهد شد درگیری میان کرد ها و عرب ها ادامه یابد و احتمالا باز هم کردها تلاش خواهند کرد از این عمل ترکیه انتقام بگیرند و عملیات خود را به داخل خاک ترکیه بکشانند.
اگر کردها این توافق را بپذیرند و از این منطقه عقب نشینی کنند که خوب آنچه ترکیه می خواهد محقق شده و آمریکا یک پیروزی به دست آورده و آقای ترامپ می تواند صحبت هایی که امروز در تکساس زد را تکرار کند.
احتمالا بسیاری از خوانندگان شنیده اند که او چه گفته ولی برای آنهایی که نشنیده اند باید گفت ایشان گفتند عمدا اجازه دادند تا ترک ها و کردها مقداری با یکدیگر درگیر شوند تا واقعیت ها دستشان بیاید و بعد طرح خود را که طرح بسیار بزرگ و پیچیده ای است را ارائه دادند تا صلح طبق خواسته آمریکا محقق گردد.
با این شرایط و سخنانی که از آقای ترامپ شنیده ایم مشخص است که ایالات متحده از پشت سر به جای خنجر شمشیر در کمر کردها فرو کرده و آنها را به ترکیه فروخته.
به هر حال بعید به نظر می آید کردها بپذیرند خانه و کاشانه خود را مفت به دلیل خواست آقای ترامپ ترک کنند و به همین دلیل هم احتمالا درگیری ها ادامه خواهد یافت.
اینکه کردها بخواهند از این فرصت استفاده کنند و ارتش سوریه را دعوت کنند وارد این مناطق شود می تواند عاقلانه ترین کاری باشد که ممکن است.
ولی به هر صورت همین که درگیری ها ادامه یابد آمریکایی ها می توانند بهانه را گردن کردها بیاندازند و مدعی شوند همه تلاش شان را برای حمایت از متحدینشان انجام دادند اما آنها حرف آمریکایی ها را گوش ندادند.
می توان گفت به همین دلایل این توافق می تواند دو سر باخت برای کردها باشد یعنی چه بپذیرند وترکیه وارد این مناطق شود چه نپذیرند و جنگ ادامه یابد.
