مشکلات خاورمیانه عملا از زمانی شروع شد که آمریکایی ها طرح هایی جهت تقسیم مجدد منطقه خاورمیانه بر اساس منافع آمریکا را مطرح کردند و شروع به پیاده نمودن آن نمودند.
بسیار قبل تر از انقلاب اسلامی در ایران.
شاید برخی نام برنارد لویس را شنیده باشند، فردی که مشهور ترین این طرح ها را به نام خود ثبت کرده اما وی تنها فردی نبود که چنین طرحی را مطرح کرد بلکه تعداد زیادی مراکز مطالعاتی و تحقیقاتی و اتاق فکر های مختلف در ایالات متحده به مقامات آمریکایی پیشنهاد داده بودند که پس از جنگ جهانی دوم زمان آن رسیده ایالات متحده منطقه خاورمیانه که بر اساس توافق موسوم به توافق سایکس-پیکو تقسیم شده بود را مجددا بر اساس منافع آمریکا تجزیه کنند.
آنها بر این باور بودند که موافقتنامه سایکس-پیکو فقط منافع انگلیس و فرانسه را مد نظر قرار داده بود وهیچ سهمی برای ایالات متحده در آن منظور نشده بود.
برخی هم باور دارند صهیونیست های حامی اسراییل پشت پرده طرح های جدید جهت تقسیم مجدد منطقه خاورمیانه قرار دارند چون آنها می خواهند منطقه به کشورهای کوچک مخالف با هم تقسیم شود و این کشورها تا ابد با هم در ستیز باشند و اسراییل تنها قدرت برتر منطقه باقی بماند.
توجه داشته باشید که مقامات اسراییلی همیشه از کشور خود به عنوان کشور یا دولت یهود نام می برند در حالی که هیچ کشوری در جهان بر اساس معیارهای دینی ایجاد نشده.
بر اساس سیاست های موسوم به سیاست ماکیاولی کشورها نیاز ندارند برای کنترل دیگر کشورها خود به آنجا لشکر کشی کنند بلکه می توانند افرادی را در قدرت قرار دهند که منافع آنها را تامین می کنند.
بر عکس سیاست کشورهای استعمار گر قبل از جنگ جهانی دوم سیاست های آمریکا در جهان و منطقه خاورمیانه بر اساس سیاست های ماکیاولی بنا نهاده شده و به این ترتیب آنها افرادی را در کشورهای منطقه سر کار می گذارند که منافع آنها را تامین کنند.
به همین دلیل می توان گفت علیرغم اینکه بسیاری از رهبران منطقه می دانند طرح ایران برای تامین امنیت و صلح در منطقه خلیج فارس و خاورمیانه تنها راه کار ایجاد امنیت و صلح در این منطقه می باشد اما چون سرسپرده ایالات متحده هستند بعید به نظر می آید با این طرح ایران موافقت کنند.
امروزه برخی کشورها مانند کویت – قطر – عمان – عراق و حتی امارات عربی متحده به زبان بی زبانی به ایرانی ها گفته اند با طرح عدم تعدی آنها موافق هستند اما فشارهای ایالات متحده بر آنها منجر شده که آنها حاضر نباشند قدم های بزرگی در این جهت بردارند.
حتی ولیعهد عربستان سعودی محمد بن سلمان از کانال نخست وزیر پاکستان آقای عمران خان پیغام و پسغام هایی را برای ایرانی ها فرستاده که خواهان حل اختلافات با ایران می باشد اما ظاهرا فورا آمریکایی ها دخالت کرده اند و این اختیار را از او گرفته اند.
به هر حال می توان گفت تا زمانی که آمریکایی ها در منطقه حظور دارند به هیچ وجه امکان ندارد اجازه دهند هیچ طرحی برای ایجاد صلح و امنیت در منطقه برقرار گردد چون منافع آنها اقتضا نمی کند منطقه روی آرامش به خود ببیند.
