به گزارش اسپوتنیک، پژوهشگران کالج سلطنتی لندن در تحقیقات جدید خود به این نتیجه رسیده اند که کمبود سروتونین، می تواند به عنوان یکی از علائم اولیه فرآیندهای غیر قابل برگشت انحطاط اعصاب ناشی از بیماری پارکینسون باشد.
نتایج تحقیقات دانشمندان در مجله علمی Science Alert منتشر شده است.
پارکینسون هم همچون آلزایمر نوعی بیماری مربوط به دوران کهنسالی است. این بیماری در سنین بالا به وجود می آید، البته دیده شده که افرادی نیز در سنین جوانی به این عارضه مبتلا شده اند و از شایع ترین نشانه های ابتلا به آن لرزش دست هاست، البته تنها داشتن این نشانه برای تشخیص این بیماری کافی نیست.
تغییرات در سیستم سروتونین می تواند 15-20 سال قبل از شروع آغاز بیماری و پیشتر از همه علائم مرحله اولیه بیماری پارکینسون آغاز شود.
سروتونین یا هیدروکسی‌تریپتامین نوعی از انتقال‌دهنده‌های عصبی از نوع مونوآمین اسید بیوژنیک است. سروتونین یک انتقال دهنده عصبی می باشد که در بدن همه وجود دارد و به نام هورمون ضد افسردگی نیز شناخته شده است.
پژوهشگران بر این باورند که کشف آنها در تدوین روش های های جدید تشخیص بیماری و درمان آن کمک خواهد کرد. در حال حاضر بیش از 6 میلیون نفر در دنیا مبتلا به بیماری پارکینسون هستند و پزشکی مدرن قادر به درمان آنها نیست.
برای تشخیص بیماری پارکینسون آزمایش خون وجود ندارد. در حال حاضر، تنها آزمایش موجود برای تشخیص بیماری پارکینسون یک نوع اسکن مغزی به نام دیتااسکن است.
بیماری پارکینسون ، برای اولین بار توسط دانشمند بریتانیایی دکتر جیمز پارکینسون در سال 1817 میلادی توصیف شد.
این بیماری همان لرزش در وضعیت استراحت است که شیوع آن بیشتر در سنین پیری است اما در جوانان هم دیده می‌شود شیوع آن در تمام مناطق دنیا یکسان است یعنی درصد شیوع بیماری با تغییر در منطقه خیلی فرق نمی‌کند. به‌طور کلی این بیماری بر اثر از بین رفتن سلول‌های ترشح‌کننده ماده‌ای به نام دوپامین (که یک انتقال دهنده عصبی) است رخ می‌دهد.
