هر کس به یاد دارد که سال گذشته، دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، به طور منظم از سرویس فدرال رزرو می خواست تا نرخ دلار را کاهش دهد. او معتقد بود که این سرویس علاوه بر "سختگیری مضحک"، نرخ بهره را بیش از حد بالا نگه می دارد. به عقیده وی، یک دلار بیش از حد قوی مانع دستیابی به اهداف تجاری رئيس جمهور شده است. به طوری که رییس بانک مرکزی اروپا، ماریو دراگی، یک بیانیه خارج از مقررات دیپلماتیک را صادر کرد که ترامپ استقلال سرویس فدرال رزرو را متزلزل می کند.
اما پایداری رئیس جمهور آمریکا باید قابل قدردانی باشد. او به هدف خود رسید. در اوایل ماه ژوئن، رزرو فدرال آمریکا برای اولین بار آشکارا اعلام کرد که نیاز به کاهش نرخ دلار هست. شاید این نهاد شروع به آماده سازی سیاست نرمش پولی کرد. در عین حال رئيس جمهور آمريکا اکنون بی پرده از رزرو فدرال درخواست کرد که مقدمات جنگ ارزی را تدارک ببیند.
با این حال، تحلیلگران به درستی می گویند که به علاوه جنگ های تجاری، وقوع جنگ های ارزی ، پیش بینی می شود. دونالد ترامپ در نهایت دوباره به یاد آورد که یک دلار قوی تاثیر زیادی بر تجارت خارجی دارد و در توییتر خود، سیستم رزرو فدرال ایالات متحده را به باد انتقاد داد. ترامپ نوشت: "نرخ یورو و سایر ارزها نسبت به دلار کاهش یافته است، که ایالات متحده را در معرض خطر قرار می دهد. نرخ رزرو فدرال بیش از حد بالا بوده و بازهم بالاتر می شود." برای این گفته ها، ترامپ دلایل کافی دارد. به گفته تحلیلگران گلدمن ساکس، شرکت خدمات مالی و بانکداری آمریکایی و جهانی، در عرض 3 ماه، ارز چینی یوان، که این اواخر به درد سر برای دلار تبدیل شده است، می تواند به 7 یوان برای هر دلار فرو برود. به این معناست که یوان می تواند به سطح بیش از 10 سال پیش برسد. کارشناسان برآوردهای خود را برای یوان در برابر دلار اصلاح کردند، زیرا آنها معتقدند که کاهش ارزش پول چینی در حکم جبران خسارت طبیعی برای افزایش عوارض وارداتی توسط واشنگتن خواهد بود. بله، و پکن راه برونرفت دیگری ندارد. حتی با وجود این واقعیت که تعدادی از متخصصان، از جمله وال استریت، خاطر نشان می کنند که یک علامت مهم "روانی" از این طریق شکسته می شود. چنین نتیجه ای به احتمال بسیار زیاد است اگر جلسه دونالد ترامپ و شی جین پینگ در آخر ماه جاری میلادی منجر به معامله تجاری نشود.
نرخ پایین تر ارز، کالاهای چینی را ارزان تر و به همین ترتیب محبوب تر می کند. بنابراین خطر تبدیل جنگ تجاری به جنگ ارزی افزایش می یابد. و اگر این بار آمریکا در جنگ تجاری برنده به نظر می رسد، بعدا دشوار است گفته شود که چه کسی برنده خواهد شد.
به یاد بیاورید که کسری تجاری ایالات متحده در سال گذشته به 621 میلیارد دلار رسید. دلار قوی به صادرات آمریکایی ضربه می زند و منجر به چنین ارقامی می شود. به هر حال، در حال حاضر دلار در عرض دو ماه کاهش یافته و به حد اقل رسیده است. با این حال، جالب ترین رویدادها در ماه های آینده رخ خواهد داد.
رزرو فدرال جلسه نوبتی خود را برگزار می کند، جایی که ممکن است در مورد اقدامات آینده اش روشن شود. سپس بانک مرکزی اروپا باید کلمه خود را بگوید، بانک اروپا ممکن است تلاش های جدیدی را برای تضعیف یورو انجام دهد؛ زیرا کاهش احتمالی نرخ رزرو فدرال، دلار را کمی تضعیف کرده و یورو را تقویت می کند و سپس دوباره نوبت چین و دیگر کشورها می رسد.
مسابقه دوباره ادامه می یابد. یک جنگ تجاری جدید با یک جنگ تکنولوژیک جدید تعویض می شود و سپس یک جنگ ارزی آغاز می شود… در اصل، در شرایط رقابت سالم و در مقیاس کوچک، چنین برخورد های کوتاه می توانند بعنوان یک عامل مثبت درک شوند. آنها رقابت را افزایش می دهند که در نهایت به نفع مردم است — کیفیت کالاها و خدمات ارائه شده بهبود می یابد، قیمت آنها کاهش می یابد. اما هنگامی که این درگیری ها به یک جنگ جهانشمولی تبدیل می شوند و با استفاده از همه استدلال های قابل تصور و غیر قابل تصور و روش های فشار بر دشمن انجام می شوند، نمی توان چیز خوبی توقع داشت.
