به گزارش اسپوتنیک به نقل از مجله Nature Genetics، علت بیماری اوتیسم می تواند در «زباله های ژنتیکی» نهفته باشد که از بیش از 98 درصد ژنوم تشکیل شده است و می تواند برکار دیگر ژنوم ها تأثیر بگذارد.
محققان آمریکایی از دانشگاه های «پرینستون» و «راکفلر» به این نتیجه رسیدند که تغییر در «زباله های ژنتیکی» می تواند باعث بیماری اوتیسم بشود.این اولین کار علمی است که در آن، تغییر ژنتیکی با اوتیسم مرتبط می شود.
جهش ژنتیکی در مناطق رمزگذاری شده پروتئین حدود 30 درصد موارد ابتلا به اوتیسم را در افرادی تشکیل می دهد که این بیماری در آنجا ریشه خانوادگی و ارثی ندارد. این اطلاعات گواه آن است که عامل جهش و تغییر می تواند در دیگر جاهای ژنوم نیز بروز کند. کشف تغییرات بدون کدگذاری که می تواند باعث بروز اوتیسم بشود دشوار است. یک شخص می تواند دهها از این نوع جهش را داشته باشد که اکثر آن‌ها برای او خودویژه و منحصربفرد خواهد بود. با روش های سنتی نمی توان تغییرات کلی در بین گروهی از ساکنان که مبتلا به اوتیسم شده اند را ممکن ساخت.
طی تحقیقات انجام شده مشخص شد که اکثر موارد اوتیسم با تغییرات و جهش های بدون کدگذاری و زباله های دی ان ای در ارتباط است. یعنی آن بخش ژنوم که نقش مستقیمی در سنتز پروتئین بازی نمی کند.
به احتمال قرین به یقین، تغییرات در دی‌ان‌ای بدون کدگذاری در تنظیم ژن ها تأثیر می گذارد و به رشد اوتیسم می انجامد.افزون برآن، نتایج تحقیقات نشان دادند که جهش ها بر ژن های مغزی مرتبط با اوتیسم تأثیر می گذارد.
نکته مهم دیگر آن است که موضوع فقط با تغییرات در ژن ها مرتبط نیست، بلکه نوع تغییر و جهش مهم است. بیماری اوتیسم در کودکان عبارت است از ناتوانی کودک در برقراری ارتباط با مردم یا موقعیت‌ها.
احتمال تاثیر عوامل ژنتیکی و دارویی در بروز این بیماری نیز قابل ذکر است. در بعضی از خانواده ها مشاهده شده است که این بیماری نسل به نسل انتقال پیدا می کند.
اوتیسم Autism نوعی اختلال رشدی است كه با رفتارهای ارتباطی، كلامی غیر طبیعی مشخص می شود. علائم این اختلال در سال های اول عمر بروز می كند و علت اصلی آن ناشناخته است. این اختلال در پسران شایع تر از دختران است. این اختلال بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت های ارتباطی تأثیر می گذارد.
