گزارش و تحلیل

پایگاه های نظام جمهوری اسلامی هدف آمریکا است

© Sputnik / Grigoriy Sisoev /  مراجعه به بانک تصاویر پایگاه های نظام جمهوری اسلامی هدف آمریکا است
پایگاه های نظام جمهوری اسلامی هدف آمریکا است - اسپوتنیک ایران
اشتراک
اقتدار نظام جمهوری اسلامی ایران همیشه بر پایگاه های وسیعی که میان مستضعفان و مذهبیون در جامعه داشته و دارد استوار بوده و می باشد و دشمنان ظاهرا متوجه شده اند که تا وقتی که این پایگاه پشتیبان نظام است به هیچ وجه نمی توانند جمهوری اسلامی را از هم بپاشند و در نقشه های خود این پایگاه را هدف قرار داده اند.

متاسفانه برخی هم دانسته و یا نادانسته امروزه آب به آسیاب دشمن می ریزند و دشمن را در انجام این هدف خود کمک می کنند.

علیرغم همه بحث هایی که در مورد هدفمند و یا ناهدفمند بودن تحریم های آمریکا مطرح می شود و علیرغم اینکه مقامات آمریکایی مدعی هستند که آنها مردم ایران را هدف قرار نداده اند اما به هر حال نیاز به اثبات نیست که همه تحریم های آمریکا مردم ایران را هدف گرفته مخصوصا قشر متوسط به پایین این جامعه را.

آنها بخوبی متوجه هستند که فقر می تواند ایمان و اعتقادات مردم را متزلزل کند.

تحریم های نفتی آمریکا علیه ایران تمدید شد - اسپوتنیک ایران
تحریم های نفتی آمریکا علیه ایران تمدید شد

آنها پس از دهه ها متوجه شده اند که تا وقتی این قشر حامی نظام جمهوری اسلامی است به هیچ وجه نمی توانند جمهوری اسلامی را سرنگون کنند و یا حتی گزندی به آن وارد کنند و به همین دلیل در تلاش هستند که این قشر را از نظام دور کنند.

بر کسی پوشیده نیست که وقتی بحث فشار های اقتصادی مطرح می شود این قشر بسیار آسیب پذیر می باشد و خوب طبیعتا هر چه قدر فشار به این قشر بیشتر شود نارضایتی آنها افزایش می یابد و همین است هدف دشمنان ایران.

متاسفانه برخی تصمیمات مدیریتی نیز مستقیم در راستای منافع ایالات متحده و تحریم های آن می باشد و مشخص نیست که این تصمیم ها بر چه اساسی گرفته می شود، آیا تصمیم گیرندگان واقعا اشتباه می کنند و یا اینکه تحت تاثیر و یا حتی عامل دشمن می باشند.

هیچ منطقی نمی تواند توجیه کند که وقتی مردم شدید ترین انواع فشار های اقتصادی را تحمل می کنند برخی تصمیماتی بگیرند که فشارهای اقتصادی بر مردم دو چندان شود.

در حالی که بسیاری کارشناسان بحث چند نرخی شدن ارز را به ضرر اقتصاد مملکت می دانند و تجربه ثابت کرده که فاصله بسیار زیاد میان دلار رسمی و بازار آزاد می تواند رانت بزرگی را ایجاد کند که قطعا موجب سوء استفاده بسیاری از آن می گردد، مشاهده می کنیم که بحث دلار 4200 تومانی مطرح می شود و اصرار بر ابقای آن می باشد، بعد هم علیرغم اینکه دولت این دلار را برای کالای اساسی و ما یحتاج مردم اختصاص می دهد اما هیچ جا مردم کالا و یا ما یحتاج خود را بر اساس این دلار دریافت نمی کنند.

گزارش و تحلیل
افزایش تنش ها میان ایران و آمریکا

وبعد مشخص می شود که برخی رانت های کلان به جیب زده اند و یا بازداشت شده اند و یا گریخته اند، آیا فکر نمی کنید این ماجرا موجب دلسردی قشر حامی نظام می گردد؟

درست است که مملکت نیاز دارد تا صادرات غیر نفتی انجام شود و به جای نفت بتوان ارز را از طریق صادرات کالای غیر نفتی تامین کرد، اما آیا این صادرات باید بگونه ای باشد که مردم دیگر توان خرید گوشت و مرغ و تخم مرغ و برنج و حتی پیاز و…. را نداشته باشند؟

گویند چراغی که به خانه رواست (حتی) به مسجد حرام است.

درست است که ما به تفاوت زیادی در قیمت سوخت میان ایران و همسایگان وجود دارد واحتمال قاچاق این فراورده موجود است اما آیا می توان باور کرد که چند ملیون لیتر بنزین در روز فقط توسط بشکه های بیست لیتری مرز نشینان قاچاق می شود؟

آیا منطقی است که مردم بخواهند تاوان سیاست های نا کارآمد نفتی را پرداخت کنند؟

درست است که قیمت ماشین یک معادله بین المللی دارد اما طبق همه معادلات اقتصادی قیمت کالا با عرضه و تقاضا تعیین می شود و نه با احتکار، اگر فضای احتکار این کالا توسط برخی خودروسازان داخلی بسته شود آیا باز هم قیمت وسایل نقلیه به این شکل فاجعه آور افزایش می یابد؟

درست است که قیمت مسکن وابسته به قیمت مصالح می باشد اما آیا منطقی است در حالی که قیمت مصالح در داخل کشور در حال افزایش است این کالا صادر شود تا قیمت مسکن در کشور هم بر همین اساس محاسبه شود؟

یا اینکه شهرداری ها تسهیلاتی را که قبلا برای ساخت و ساز وجود داشت را بردارند و در نهایت این تصمیمات موجب آن شود که عرضه کم شود و قیمت ها بالا برود؟

یا اینکه این بازار مانند بازار خودرو به دست دلالان سپرده شود و هیچ دخالتی در آن نشود؟

اگر امکان برخورد با دلالان نبود قطعا امروزه دست دلالان از بازار ارز و سکه کوتاه نمی شد اما مشاهده کرده ایم که ماجرا به یک تصمیم سیاسی نیاز داشت، همین که تصمیم گرفته شد نیروی های انتظامی و امنیتی و قضایی بلا فاصله دلالان را جمع کردند.

پس چرا تصمیم سیاسی برای جمع کردن دلالان بازارهای مسکن و خودرو و سوخت و ما یحتاج مردم گرفته نمی شود؟

امروزه دشمن به جای اینکه پایگاه های نظامی ما را نشانه گرفته باشد پایگاه های اجتماعی ما را هدف گرفته.

کی باید متوجه شویم که اگر تحریم ها و فشارهای سیاسی و اقتصادی دشمن بیست یا سی درصد درصد روی شرایط امروزه مردم در ایران تاثیر داشته باشد قطعا بیش از هفتاد و یا هشتاد درصد مشکلاتی که مردم با آن امروزه مواجه هستند به دلیل تصمیمات نا کار آمد و یا غلط و اشتباهی است که در قبال آنها گرفته می شود.

و این دقیقا همان است که دشمن می خواهد.

آیا وقت آن نرسیده که تصمیم گیران به جای اینکه به فکر راهکارهایی که منجر به افزایش فشار بر مردم می شود باشند به فکر راهکارهایی که باری از دوش مردم بر می دارد باشند؟


نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала