اسپوتنیک: عملیاتی که اتو اسکورزینی، مامور ممتاز و محبوب هیتلر تهیه کرد، نام رمزی "پرش بلند" داشت. والِنتین بِرِژکوف مترجم استالین در این خصوص نوشت: شواهدی وجود دارد که سرویس ویژه هیتلر در حال آماده سازی ترور سه رهبر در چارچوب کنفرانس تهران بود. در سال 1966، اتو اسکورزینی، چاقوکش مشهور، اعلام کرد که هیتلر که به او اعتماد داشت به وی دستور داد روزولت رئیس جمهور آمریکا را از تهران برباید. این عملیات توسط نازی ها در محیط محرمانه عمیق تهیه شد. اطلاعات مربوط به خرابکاری علیه سران سه قدرت از افسران اطلاعاتی شوروی واصل شد که در خاک دشمن عمل می کردند.
آلکسی ایوانف، مورخ روس، در مقاله خود "تلاش شکست خورده یا شکست عملیات "پرش بلند" موفقیت سرویس اطلاعات شوروی در فروپاشی طرح هیتلر چنین توصیف کرد:
"پس از دریافت این اطلاعات، کارکنان اقامتگاه ماموران شوروی در تهران تحت سرپرستی سرهنگ ایوان آگایانتس با حمایت ضد اطلاعات و اسمیرش (یک افسر با تجربه، سرهنگ دوم نبکولای کرافچنکو به تهران فرستاده شد) کار خود را در زمینه حصول اطمینان از امنیت کنفرانس و شناسایی گروه خرابکاری تقویت کرد. برای جلوگیری از حملات تروریستی در تهران، به ایران یک هنگ خاصی از وزارت داخله شوروی نیز تحت فرماندهی سرهنگ نیکیتا کایمانوف، قهرمان اتحاد شوروی فرستاده شد.
کار فعال به قصد تخریب شبکه ماموران سرویس ویژه آلمان شروع شد که خیلی آسان نبود — ماموران آلمان هر کاری که ممکن بود انجام می دادند تا به شرایط محلی همگرا شوند. به عنوان مثال، مایر افسر سرویس ویژه هیتلر ریش گذاشت و در قبرستان ارمنی کار کرد و مامور آلمانی شولتزه تحت پوشش ملا، جهاد مسلمانان علیه انگلیسی ها و روس ها را تبلیغ می کرد.
بین سفارتخانه های بریتانیا و شوروی، یک راهرو با پوشش برزنتی ایجاد شد تا رفت و آمد های رهبران از خارج دیده نشود. دو سفارتخانه با حلقه های فشرده تفنگداران محاصره شده بودند، دسته های مسلح متفقین در شهر گشت می زده و امنیت محل برگزاری کنفرانس و اطراف آن را تامین کردند. در 27 نوامبر به فرماندهی گزارش شد که امنیت برقرار شد و برای برگزاری کنفرانس سه رهبر همه چیز حاضر و آماده است.
هیتلر به نوبه خود، با دریافت گزارشی در باره گروه ماموران در ایران، تصمیم گرفت برنامه های بعدی مبنی بر اعزام دسته اصلی خرابکاری در این مسیر لغو شوند.
الکساندر اریشوف، یک مورخ شرق شناس، در مصاحبه ای با روزنامه "شب مسکو"، با استناد با اسناد آرشیوی برخی، از اسطوره ها را تکذیب کرده گفت:
ما (شوروی) درباره ترور قریب الوقوع با خبر شدیم و و چنین اقدامات امنیتی را اتخاذ کردیم که مو لای درزش نمی رفت. چیز دیگری این است که تهدید به استالین، روزولت و چرچیل، بسیار اغراق شده بود. اما ایده هیتلر به نفع ما بود. استالین به برکت این ایده، توانست با همتای آمریکاییش دوستی کند.
ولادیمیر ورونوف، مورخ و روزنامه نگار، متخصص در تاریخ سیاست نظامی و خارجی اتحاد شوروی در سال های 30 و 40 قرن گذشته میلادی در مصاحبه با نشریات مختلف، اطلاعاتی را که تلاش ترور رهبران سه کشور انجام شده بود، رد می کند و همچنین روایتی را مطرح می کند و می گوید:
"از همان آغاز، روزولت قصد داشت در سفارت شوروی جا بگیرد. بقیه قصه مربوط به اقدام تروریستی، یک داستان تخیلی تبلیغاتی است که برای دو نفر تهیه شده است. گیرنده اصلی آن، وینستون چرچیل بود و مطلب سر ساخت و پاخت استالین و روزولت در پشت سر چرچیل بود. هدف، حل مسائل استراتژیک جهانی و برقراری نظم جهانی پس از جنگ بود. چرچیل در این گفتگوها شخصی نامطلوب بود و بایستی تحت هر بهانه که شده از حضور او رهایی یافت.
