جاده ای که اروپایی ها میروند را قبلا ایرانی ها اسفالت کرده اند

اگر ایرانی ها به برجام پایبند بمانند ما نیز به آن پایبند خواهیم ماند، جمله ای که پس از زمزمه خروج آمریکا از برجام و پس از تصمیم قطعی ترامپ برای خروج از برجام نقل سخنان مسئولین اروپایی شده.

انگار اگر مثلا ایرانی ها از برجام خارج شوند دیگر برجامی باقی می ماند که اروپایی ها بخواهند در آن باقی بمانند.
در واقع برجام یک قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل می باشد که پیرو توافق ایران با 1+5 به تصویب رسیده و فقط با خروج ایران از این توافقنامه است که برجام منتفی می شود چون باقی ماندن بقیه کشورها منوط به انجام تعهداتشان است.
مذاکرات موسوم به مذاکرات هسته ای در واقع مذاکراتی مستقیم میان ایران و ایالات متحده بود که با توجه به اینکه ایرانی ها برای وعده وعید و یا حتی تعهدات آمریکایی ها اعتبار قایل نبودند 5 کشور دیگر به عنوان ناظر و ضامن اجرای این توافقنامه در جلسات حضور یافتند و علاوه بر این پنج کشور شورای امنیت نیز ضامن اجرای آن شده.
اینکه در برخی محافل سیاسی حرف های آقای ترامپ مبنی بر اینکه این توافقنامه با اوباما امضاء شده بود و ترامپ خود را ملزم به اجرای آن نمی داند، بهانه ای بیش نیست و هیچ محکمه ای در مجامع بین المللی جهان چنین بهانه ای را قبول ندارد، چون ایران با شخصی حقیقی به نام اوباما و یا شخصی حقیقی به نام جان کری مذاکره نکرده و توافقنامه امضا نکرده بلکه با یک شخصیت حقوقی به عنوان رئیس جمهوری منتخب مردم آمریکا و شخصیت حقوقی ای به عنوان وزیر امور خارجه این کشور مذاکره کرده و توافقنامه امضاء نموده ونظام سیاسی ایالات متحده حتی تغییر نکرده که نظام دیگری بخواهد چنین بهانه ای بیاورد.

اگر این بهانه آقای ترامپ قابل قبول باشد خوب قطعا جمهوری اسلامی ایران محق خواهد بود توافقی را که شاه سابق امضاء کرده را قبول نکند و با توجه به اینکه معاهده منع گسترش تسلیحات هسته ای NPT توسط نمایندگان شاه امضاء شده زیر بار آن نرود و طبیعتا مجامع بین المللی هم حق ندارند ایران را به دلیل امضای معاهده NPT مورد مسائله قرار دهند.
با توجه به اینکه همسایه هم مرز با ایران یعنی پاکستان امروزه دارای بمب هسته ای است و ایران معاهده NPT را با تحفظ خالی بودن منطقه از سلاح های هسته ای امضاء کرده، یعنی ایران کلا می تواند حتی به سمت ساخت سلاح هسته ای برای حفظ امنیت خود پیش برود، حال بماند که اصلا سیاست اصولی ایران مبنی بر دوری از سلاح های کشتار جمعی از جمله هسته ای می باشد.
به هر حال شایعات زیادی این روزها در لابلای اخبار منتشر می شود که عربستان سعودی توانسته تعدادی بمب هسته ای از برخی کشورها مانند پاکستان و یا اسرائیل تهیه کند و این ماجرا می تواند یک خطر بالقوه برای امنیت ملی ایران به حساب آید چون تجربه سالهای اخیر نشان داده که سعودی ها مورد حمایت بی چون و چرای رئیس جمهوری ایالات متحده قرار دارند و هیچ ارگان بین المللی حاضر نیست به دلیل ترس از آمریکا با آنها برخورد کند و خوی خونخوار برخی سیاستمداران ارشد عربستان از ماجرای یمن گرفته تا حمایت از اعمال گروه های تکفیری تا ماجرای جمال خاشقجی که اخیرا مستمسکی برای فشار بر عرستان و نه محقق شدن حقوق بشر شده، همه نشان می دهد که می توان هر انتظاری را از عربستان سعودی داشت و هیچ بعید نیست که به یکباره موشک و یا بمب هسته ای بر علیه ایران پرتاب کنند.
طبق نوشته نشریه آمریکایی فارن پالسی زمان جنگ ایران و عراق آمریکایی ها کاملا در جریان استفاده صدام حسین از تسلیحات کشتار جمعی شیمیایی و بیولوژیک بر علیه نظامیان و غیر نظامیان در ایران وحتی بر علیه مردم عراق بودند اما با تمام توان بر مجامع بین المللی و همپیمانانشان فشار می آرودند که به این مساله ورود نکنند.
خوب آیا اگر عربستان سعودی همان کاری که امروز با یمن می کند را بر علیه مردم ایران کند فکر می کنید کسی در جهان این کشور را مورد مواخذه قرار خواهد داد.
بدیهی است همین کشورهای اروپایی به همین نسبت که در مورد یمن طی چهارسال اخیر واکنش نشان دادند هم واکنش نشان نخواهند داد.
اینکه بیایند و به ایرانی ها بگویند که ما دنبال راهکار هستیم اما ماجرای تعاملات مالی پیچیدگی های زیادی دارد از نظر ایرانی ها بهانه ای بیش نیست وکاملا مشخص است که اروپایی ها تلاش دارند با ایرانی ها بازی کنند و تصور می کنند که 

ایرانی ها به هر شکلی شده در برجام خواهند ماند پس چرا ما ریسک کنیم و رابطه مان با آمریکا را تخریب کنیم.

قبلا نیز ایرانی ها چندین بار با این رفتار اروپایی ها مواجه بودند و می توان گفت تجربه بسیار خوبی در مورد این رفتارهای اروپایی ها به دست آورده اند.
اگر اروپایی ها واقعا به دنبال حفظ برجام می باشند باید به قول آقای ظریف برای شنا کردن از خیس شدن دلهره نداشته باشند وگر نه نباید تصور کنند که ایرانی ها برای مدت طولانی ای به آنها لبخند خواهند زد و وقتی بنا باشد ایرانی ها بهره ای از برجام نبرند پس بودن و نبودنش هیچ اهمیتی برای ایرانی ها نخواهد داشت.
اشتباه بزرگی که اروپایی ها وآمریکایی ها و شاید بسیاری از کشورهای دیگر در این ماجرا دارند این است که اینبار قرار نیست که ایرانی ها فقط متحمل فشار ها باشند و اگر بنا باشد فشاری بر علیه مردم ایران تحمیل شود ایرانی ها تلاش خواهند کرد در صورت خروج از برجام این فشارها را دیگران نیز تحمل کنند و آنوقت است که همه آرزو خواهند کرد ای کاش برجام را بر هم نزده بودند.