به گزارش اسپوتنیک، در تاریخ 8 ماه می، در ساعت 21 به وقت مسکو، خروج ایالات متحده از معاهده برجام به طور رسمی اعلام شد. در این شب، رئیس جمهور آمریکا تصمیم گرفت تا نتایج و دستاوردهای سالهای بسیار کار کشورهای بین المللی و مذاکرات آنها را که بیش از 10 سال طول کشید را نفی نماید.
برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) رسما در ماه جولای 2015 به تصویب رسید و توسط 7 کشور: ایران و شش کشور واسطه بین المللی "1 + 5" (ایالات متحده آمریکا، روسیه، چین، بریتانیا، فرانسه و آلمان) به تصویب رسید.
با این حال، ترامپ معتقد است که دولت قبلی ایالات متحده آمریکا با تصویب این توافق نامه با ایران، "یک اشتباه بزرگ را مرتکب شده است". وی در سخنرانی خود، برجام را به نام معامله "یک پوسیده و ساختار فاسد شده» خواند. به عقیده ترامپ، ایران هسته ای در آینده ای نزدیک به وجود می آید. در نتیجه وزارت بازرگانی آمریکا طرح بازگشت تحریم ها به ایران را به تصویب رساند.
ترامپ افزود: "هر کشوری که به تلاش های ایران برای دستیابی به سلاح های هسته ای کمک می کند، می تواند تحت تحریم های شدید ایالات متحده قرار بگیرد".
اسپوتنیک در مصاحبه با دو کارشناس از کشورهای روسیه و ایران به بررسی این موضوع پرداخته است.
جناب آقای دکتر مانی محرابی، تحلیلگر ارشد مسائل بین الملل و عضو هیات علمی دانشکده روابط بین الملل ایران در خصوص تصمیم یکباره دیشب ترامپ می گوید: " از دهه چهل قرن گذشته تا هم اکنون، سیاست خارجی واشینگتن بر مبنای اصل قدرت استوار است و بر این اساس کاخ سفید روابط خود را در چهارچوب امتیاز گیری از سایر کشورها بنا کرده است. بر خلاف این تئوری، مناسبات بین الملل معمولا بر مبنای پایبندی به اصل اخلاق در سیاست بین الملل و پیگیری مطالبات از طریق ایجاد نقش موثر در سازمان‌ها و عهدنامه‌های بین المللی ایجاد می‌شوند.
کاخ سفید خود را تامین کننده و محقق کننده سازمان‌های تجاری، مالی و امنیتی در عرصه روابط بین الملل می‌داند. بر همین اساس کاخ سفید همواره مدعی است که سایر کشورها بدون پرداخت هزینه‌های کلان، از سازمان‌های فوق بهره مند می‌باشند و نکته حائز اهمیت در این میان باج خواهی و امتیازگیری خارج از عرف ایالات متحده از سایر کشورها بر اساس آنچه ذکر شد است. واشنگتن به این دلیل، سیاست خود در قبال مناسبات بین المللی را بر مبنای اصل امتیازگیری استوار کرده است و اگر تحت شرایطی، اصل فوق الذکر محقق نشود ایالات متحده نیز دلیلی جهت ادامه مناسبات بین المللی خود نخواهد داشت. موارد اخیری که مصداق سیاست فوق هستند عبارتند از پیمان اقلیمی پاریس، پیمان آتلانتیک شمالی، پیمان تجاری اقیانوس آرام، قرارداد تجارت آزاد آمریکای شمالی، و نهایتا برنامه جامع اقدام مشترک می باشد". به عقیده این کارشناس ایرانی، خروج کاخ سفید از برجام با هدف امتیازگیری مجدد از ایران، با کمی بررسی و دقت، به طور واضح قابل پیش بینی بود.
آقای حسن محمدی کارشناس ایرانی با تخصص فعالیت های هسته ای و رئیس هیات تحریریه وبسایت امید هسته ای می گوید: "به عقیده من آقای ترامپ به دلیل آنکه نمی دانست نتیجه رفتارش چه چیزی بوده است، به همین دلیل به خود مهلت 180 روزه داد نه ایران. برخی کشورهای عربی من جلمه عربستان، بحرین و اسرائیل و امارات هیچ کشور دیگری از خروج ترامپ از برجام حمایت نکرد. در واقع متحدان ایران چون روسیه و چین و برخی کشورها چون استرالیا و کانادا از این رفتار آمریکا حمایت نکرند. در واقع ترامپ این مهلت 180 روزه را به خود داده است تا بتواند نتیجه رفتار دیگر کشورها را در این خصوص بگیرد. جامعه جهانی می داند که ایران به برجام متعهد بوده است و در نتیجه تحریم های آمریکا سازگار نخواهد بود، زیرا تحریم ها در صورتی تاثیر گذار خواهد بود که دیگر کشورها از آن حمایت کنند. به عقیده من ایران قدرتمندانه این مسیر را طی خواهد کرد.
نیکلای الکساندروویچ کوژانوف کارشناس مسائل سیاسی و اقتصادی، ایرانشناس و فارغ التحصیل دانشکده ایالتی سن پترزبورگ و دانشگاه مطالعات شرقی و مطالعات اسلامی، دانشیار دانشگاه سن پترزبورگ معتقد است که همکاری بین ایران و روسیه در بخش انرژی هسته ای، به رغم تهدید تحریم های شدید از سوی ایالات متحده، ادامه خواهد داشت.
"نیروگاه هسته ای بوشهر و ساخت و ساز آن در سال های گذشته هرگز مورد تحریم قرار نگرفته است. بین ایالات متحده و روسیه توافق نامه جنتلمن گونه ای وجود داشته است: در ازای همکاری فدراسیون روسیه در امور برنامه هسته ای ایران، تحریم های آمریکا "روس اتم" و همه پیمانکاران فرعی مشغول به کار در بوشهر را تحت تاثیر خود قرار نمی دهد. با این حال، امروزه رئیس جمهور آمریکا بسیار متفاوت از پیشینیان خود است، او تفکر خاص خود را دارد. بنابراین، باید این واقعیت را نادیده بگیریم که با توجه به همکاری روسیه و ایران در این زمینه، اقدامات دیگری صورت خواهد گرفت.
ترامپ چهره ای از ایالات متحده است، اما او تنها کسی نیست که در مورد تحریم ها می تواند تصمیم بگیرد و من فکر می کنم او با تلاش جدی خود برای مشارکت روسیه و ایران در فعالیت های اتمی با مقاومت های جدی مواجه خواهد شد. از سوی دیگر همکاری در زمینه انرژی هسته ای بین روسیه و ایالات متحده وجود دارد. و در اینجا مسکو می تواند اقدامات تلافی جویانه ای علیه واشنگتن انجام دهد. بنابراین، می توان گفت برنامه اتمی ایران تحت حفاظت روسیه قرار دارد. "
جناب آقای بهشتی پور دیگر کارشناس ایرانی در خصوص رفتار عجولانه ترامپ در خصوص خروج از برجام عقیده مشابهی دارد: "آمریکا در واقع به قطعنامه ای که خودش رای داده بود دوباره نفی می کند، این قطعنامه را آمریکا دارد نادیده می گیرد، این امر خلاق حقوق بین الملل است. در واقع این اقدام ترامپ نشان دهنده آن است که آمریکا تا زمانی که قوانین به نفع کشور خود باشد به آن عمل می کند و هر وقت منافع خود را همسو با آن نبیند، در نتیجه قوانین بین المللی را برهم می زند. آمریکا در واقع 11 بار سند متعهد بودن ایران به مفاد برجام را تصویب نموده است. در واقع عملا بهانه ای نمانده است که آمریکا روسیه را به دلیل همکاری با ایران بتواند تحریم نماید. در واقع روسیه و ایران می توانند در اجرای فاز دوم نیروگاه اتمی بوشهر همکاری کنند. روسیه نیز تا زمانی که آژانس بین المللی انرژی اتمی اقدامات هسته ای ایران را تایید کند، روسیه نیز همچنان به همکاری با ایران ادامه خواهد داد".
