به عنوان مثال می توان به روابط ایران و امارات عربی متحده و یا ایران و ترکیه اشاره کرد روابط سیاسی ای که بر سر اختلاف نظر فیما بین کشورها در مورد مسایل منطقه ای همیشه شاهد فراز و نشیب های مختلف بوده اما مشاهده می کنیم که به دلیل روابط اقتصادی فیما بین ایران و ترکیه هیچ وقت شهروندان ایرانی و ترک نیاز به روادید برای بازدید از کشورهای دیگر نداشتند و در مقابل علیرغم اختلافات سیاسی فیما بین ایران و امارات اما تبادلات تجاری فیما بین دو کشور منجر شده که روابط هیچوقت قطع نشود.
پس اینجا باید به مساله روابط تجاری و اقتصادی توجه ویژه ای داشت که به چه نسبت می تواند روی روابط سیاسی فیما بین کشورها تاثیر بگذارد.
امروزه اگر چه ایران و 1+5 توانسته اند توافقنامه ای بین المللی سیاسی به امضا برساند که در سازمان ملل ثبت شده اما چیزی که توانسته برجام را نگاه دارد امید به تبادلات اقتصادی و تجاری فیما بین کشورها با ایران بوده و در مقابل ابزاری که توسط ایالات متحده برای سنگ اندازی در برجام استفاده می شود نیز همان مساله اقتصاد است.
مساله ای که نخست وزیر اسرائیل آقای نتانیاهو به صراحت اخیرا به آن اشاره کرد و اظهار داشت:
" رویارویی نظامی آمریکا و متحدانش با ایران به هیچ وجه به نتیجه مطلوب نخواهد رسید و تنها راهکار شکست ایران از داخل است".
بدیهی است منظور آنها از شکست ایران از داخل جنگ نظامی نیست بلکه جنگ های سرد که معروف ترینشان اقتصادی ، فرهنگی و رسانه ای است می باشد.
طی سالهای اخیر مخصوصا پس از جنگ ایران و عراق ایرانی ها متوجه شدند که نیاز دفاعی خود را باید خود تولید کنند تا سرزمینشان از گزند دشمنان حفظ شود و امروز بتوانیم از زبان نخست وزیر اسرائیل بشنویم:
" رویارویی نظامی با ایران به نتیجه مطلوب نخواهد رسید".
علیرغم اینکه فرصت های زیادی در این زمینه از دست رفته قطعا هر لحظه که بابت این ماجرا بخواهیم قدمی برداریم باز هم بهتر از آن خواهد بود که بیشتر صبر کنیم و باید پشت جبهه های خود را بگونه ای سنگر بندی کنیم که دشمنان نتواند از سوراخ هایی بوجود آمده نفوذ کند.
به همین دلیل به نظر می رسد الآن وقت آن است که برای اقتصادی مقاوم و قدرتمند برنامه ریزی وفعالیت کنیم و قطعا مهمترین رکن این ماجرا این است که نیاز خود را خود تولید کنیم بگونه ای که ایرانیان برای نیاز های اولیه خود از خورد و خوراک و پوشاک و دارو و… به کالای خارجی بی نیاز باشند.
دیدگاه تجاری که مبنای آن تولید برای صادرات است را باید به دیدگاه تولید برای مقاومت تبدیل کنیم و از همه امکانات خدادادی ای که داریم برای تولید نیاز های داخلی استفاده کنیم.
خداوند به ایرانی ها سرزمینی را اعطا کرده که شمال تا جنوب شرق تا غرب از تنوع بی نظیری برخوردار است و ایران طبق برآورد های سازمان های بین المللی جزو 8 کشور جهان به حساب می آید که می تواند تمام نیاز های خود را تامین کند، قطعا اگر این امکانات خدادادی درست اداره شوند ایرانی ها از گزند دشمنان در امان خواهند بود و هیچ تحریم اقتصادی ای نخواهد توانست ایرانی ها را تهدید کند.
اگر تولید داخلی ما به سطحی از کیفیت و کمیت برسد که بتواند نیاز داخلی را پوشش دهد و مازاد تولید داشته باشیم آنوقت باید به سراح تولید برای صادرات برویم وقطعا همان تجارت ومراوداتی که با کشورهای دیگر خواهیم داشت می تواند زمینه حل مشکلات سیاسی ما را نیز فراهم نماید.
