به گزارش اسپوتنیک، رجب طیب اردوغان رئیس جمهور و رئیس حزب حاکم عدالت و توسعه ترکیه طی سخنانی در نشست جناح این حزب در پارلمان بار دیگر موضوع تحویل تسلیحات آمریکایی به دسته های مدافع خلق — ی پ گ در سوریه را مطرح کرده گفت که ترامپ اعلام کرده بود که تحویل تسلیحات به خاور میانه را پس از انهدام داعش قطع خواهد کرد ولی این روند ادامه دارد و تعداد پایگاه های نظامی (آمریکا) افزایش می یابد.
ترکیه در مورد آمریکا هیچ طرحی ندارد ولی مسلماً آمریکا در مورد ترکیه نقشه کشیده است. در شمال سوریه از شرق تا غرب کریدور تروریستی گسترده هست. هدف تحویل اسلحه به منطقه چیست؟ این سلاح ها علیه چه کسانی بکار برده می شود؟ علیه ایران، ترکیه، یا اگر جرأت داشته باشند علیه روسیه؟
این امر شایان توجه است که اردوغان در طول یک هفته دو مرتبه این موضوع را مطرح کرده است و نورالدین جانیکلی وزیر دفاع نیز طی بیانات اخیر خود حضور نیروهای دموکراتیک سوریه در شمال آن کشورشامل ی پ گ را به عنوان «یک خط قرمز» توصیف کرد که در اوایل بحران در سوریه پدیدار شده و به موجودیت خود ادامه می‌دهد
اسپوتنیک در خصوص این موضوع ها با فایق بولوت محقق در امور خاور میانه مصاحبه کرد. اسپوتنیک از این کارشناس ترک پرسید که آیا هدف این تسلیحات تمامیت ارضی ترکیه یا تضعیف مواضع ایران در منطقه است؟ بولوت در جواب چنین گفت:
وجود این نقشه آمریکایی که اردوغان در باره آن صحبت کرده بود هیچ شکی بر نمی انگیزد. این نقشه شامل ترکیه و منطقه بطور کلی است. آمریکا همراه با اسراییل و عربستان قصد دارد ایران را محاصره کرده و مطیع خود سازد. آمریکا می‌خواهد کنترل منابع انرژی در منطقه را به دست خود بگیرد. هدف اعمال واشنگتن تجسس متحدین و کسب حوزه نفوذ است.
به گفته بولوت، حمایت تسلیحاتی نیروهای دموکراتیک سوریه با تلاش‌های آمریکا معطوف به از دست ندادن مواضع خود در منطقه مربوط است و جنبه صرفاً عملی و موقت دارد. بولوت اعلام کرد: «همه می‌دانند که روسیه به دستاوردهای چشمگیر در منطقه دست یافته و جبهه ای که آمریکا از آن به نحوی از انحا حمایت می‌کرد متلاشی شد و گروه‌های اپوزیسیون که از آمریکا کمک می‌گرفتند عقبنشینی کردند. این امر همکاری نظامی آمریکا با نیروهای دموکراتیک سوریه را توضیح می دهد. اما این موضع آمریکا جنبه موقت دارد. در این رابطه مواضع پنتاگون با وزارت خارجه آمریکا فرق می کند. وزارت خارجه بیم آن دارد که ترکیه از آن فاصله زیادی گرفته و به روسیه نزدیک شود. به این خاطر به نیروهای دموکراتیک سوریه فقط کمک‌های نظامی رسانده می شود.
از نظر سیاست جهانی آمریکا مسلماً دارای منافع خود در آسیا می باشد. اگر ایالات متحده می‌توانست مواضع ایران را تضعیف کند قادر بود روسیه را از جنوب محاصره کند. فکر می‌کنم که شکستن قدرت ایران از هدف‌های بلندمدت اول ایالات متحده است. این امر، به نوبه خود با برنامه ضدایرانی عربستان سعودی و اسراییل مطابقت دارد. اگر ترکیه هدف اولویت دار ایالات متحده بود واشنگتن به جای حمایت از حزب اتحادیه دموکراتیک سوریه از نیروهای کرد دعوت می‌نمود که به مرزهای ترکیه حمله ببرند. ولی تا زمان حاضر هیچ اتفاقی رخ نداد و از طرف کوبانی و یا از طرف رقه هیچ اقدامی از این نوع انجام نشد. عملیات تحویل اسلحه بخشی از بازی ژئوپلیتیک آمریکا با ترکیه است. واشنگتن هرطوری شده به ترکیه فشار وارد می‌آورد و «پرونده ضراب» صحت این ادعا را به ثبوت می رساند.
اسپوتنیک پرسید: آیا آمریکا می‌تواند به هدف‌های خود در منطقه برسد؟ به عقیده بولوت مانع اول در مقابل آمریکا در منطقه قدرت نظامی روسیه و مانع دوم، نبود نیروی نظامی کافی برای ایراد ضربه مهلک در دست همه کشورهایی به غیر از اسراییل است که متحد و تکیه گاه آمریکا در منطقه محسوب می شوند. بولوت گفت: «به کشورهایی نگاه کنیم که خود را متحد و تکیه گاه آمریکا در منطقه می دانند. مثلاً عربستان نتوانسته است هم در یمن و هم در قطر به موفقیت برسد. و یا مصر که دستخوش مسایل داخلی خود شده است. به این خاطر نیروی اصلی آمریکا در منطقه نیروهای دموکراتیک سوریه است که آن‌ها هم نمی‌خواهند تمام و کمال گوش بفرمان واشنگتن باشند و هدف اصلیشان تشکیل دولت خودمختاراست. در عین حال روسیه اصلاً مایل نیست کاری شود تا کرد ها زیر کنترل آمریکا قرار گیرند. پرزیدنت پوتین درک می‌کند که عامل کردها چنان عاملی نیست که آنرا بتوان نادیده گرفت و به این خاطر هدف وی آشتی دادن سوریه و کردها و دور کردن ترکیه از آمریکا و مساعدت به راه اندازی گفتگو بین آنکارا و دمشق است.
آمریکا عملاً زمینی برای انجام مانور و دسیتابی به موفقیت سیاسی — دیپلماتیک را در منطقه از دست داده است. مواضع دیپلماتیک واشنگتن در منطقه به مراتب ضعیفتر شده است. هنگامی که آمریکا ضعیف شد سه قدرت نظامی جدی روسیه، چین و ایران در برابرش ظاهر شدند. ترکیه بین این کشورها در جستجوی طرفی است که بتواند به آن بپیوندد ولی هنوز نتوانسته است هیچ کشوری از میان آمریکا، روسیه و سوریه را انتخاب کند.
و اما به گفته اسماعیل حقی پکین، رئیس سابق سازمان اطلاعات ستاد کل نیروهای مسلح ترکیه، هدف استراتژیک آمریکا در خاور میانه تخریب روابط ترکیه با روسیه و ایران و ممانعت از همکوششی این کشور ها با مقام های سوریه است. هرچند که ترکیه در طول سالهای دراز متحد آمریکا و ناتو است آن‌ها در شمال عراق و سوریه از نیروهای دشمن آنکارا حمایت می کنند. پکین در ادامه گفت: «نقشه های آمریکا در خاور میانه بصورت مستقیم بر ترکیه اثر می گذارد. از قرار معلوم آمریکا می‌خواهد در شمال سوریه از کرانه فرات تا دیرالزور یک سرزمین فدرال را تشکیل دهد و با نشاندن حزب کارگر کردستان(حزب ممنوع در ترکیه) در پشت میز مذاکره مایل است کاری کند تا برای این حزب در ترکیه یک تعداد مزایا تأمین شود تا مجرای حل و فصل مسئله کردها در مسیر سیاسی قرار گیرد. برای این کار به اقدام هایی مانند «پرونده ضراب»، راه اندازی بحران اقتصادی و تحویل تسلیحات به دسته های کردها متوسل می شود. هدف این اعمال وادار کردن ترکیه به اقدام های مورد پسند آمریکا است. ایالات متحده همچنین خواهان تضعیف حضور ترکیه در شرق مدیترانه، خروج ارتش کشور ما از قبرس، مساعدت ترکیه در بازدارندگی روسیه در دریاهای سیاه و خزر است. واشنگتن همچنین منتظر کمک ترکیه به برقراری محاصره پیرامون ایران است. خلاصه، می‌توان گفت که آمریکا خواستار تیرگی روابط میان ترکیه و ایران و ترکیه و روسیه و ممانعت از همکاری‌های این کشورها با مقام های سوریه است. ماهیت نقشه آمریکایی در مورد ترکیه چنین است». پکین ضمن صحبت در این باره که چطور می‌توان از تسلیحات تحویل شده از آمریکا استفاده کرد گفت: «آمریکا دراین منطقه ارتش تشکیل می‌دهد و می‌تواند نیروهای کرد را به دلخواه خود بکار ببرد- علیه مقام های سوریه، علیه ترکیه و علیه ایران تا نتواند راه خروج به مدیترانه داشته باشد».
