به نوشته نشریه آمریکایی " پروجکت سیندیکیت " یکی از آنها محقق مناسبات بین المللی "کنت والتز" بود. دیرتر در همان سال والتز نوشت: بعید است که ادغام تحریمات با اقدام های دیپلماتیک بتواند کاری کند تا ایران از تولید بمب هسته ای پرهیز کند. برای این کار چیزی جز نیروی نظامی موثر نیست.
این نشریه نوشت: والتز در دو نکته مرتکب اشتباه شده بود. اول اینکه او ضمن حمایت از سلاح هسته ای بعنوان وسیله دفاع از منطقه به خطر افتادن آن به دست تروریست ها کم بها داد.
,
دوم، او موفقیت مذاکرات هسته ای را پیشبینی نکرده بود. ولتز در 2013 در گذشت و اگر امروز زنده بود حتما به نکات ناجور برجام که 5 کشور بعلاوه یک و ایران آنرا پذیرفتند توجه می کرد. با این حال وی مجبور می بود قبول کند که برجام به مقاصد بیشتر از آنچه که تصورش می رفت رسید. این سند به کسانی که طرفدار حل نظامی آن مساله بودند نیروی دیپلماسی را نشان داد.
فروپاشی برجام برای خاورمیانه و جهان تهدیدات مهمی را ایجاد خواهد کرد. برنامه اتمی ایران که اخیرا از سرگرفته شد، در حکم هشدار دهی برای رقابت استراتژیک ایران با عربستان سعودی خواهد بود. در واقع، جنگ سرد دو کشور در حال حاضر تبدیل به عملیات گرم شده است. عربستان سعودی — که ولیعهد جوانش، محمد بن سلمان، از حمایت کامل ترامپ برخوردار است، اخیرا ایران را به "حمله نظامی" متهم کرده است، پس از آنکه یک موشک از یمن در جهت ریاض پرتاب شد.
در زمانی که ايالات متحده هم اینک در حال حاضر در مقابله هسته ای با کره شمالی است، آنها نياز به پیدایش خطر مشابهی در خاورميانه ندارند. خوشبختانه، آلمان، چین، فرانسه، انگلیس، روسیه و اتحادیه اروپا خود را از دولت ترامپ جدا کرده و متعهد شدند از توافق برجام دفاع کنند.
در کره شمالی، کیم جونگ اون چند هفته پس از قتل قذافی به قدرت رسید. بدون شک این حادثه بر روابط خود با جامعه بین الملل تأثیر گذاشت. کیم به جای عقب نشینی بیشتر متقاعد شد که که بقای خود و بقای سلسله کیم بستگی به سلاح های هسته ای دارد. کیم بدون تردید آماده است مردم کره شمالی را در محاصره محرومیت ها قرار دهد تا بتواند در قدرت باقی بماند.
ترامپ ممکن است آغاز به درک کند که افزایش فشار بر کره شمالی امکان انجام مذاکره با کیم را از بین نمی برد. در واقع، استفاده از هر دو روش از همه بهتر است.
اما برای تضمین موفقیت دیپلماسی دونالد ترامپ باید از اظهارات برافروزانه خودداری کرده و از مواضع افراطی خود دوری جوید و با شی جین پینگ رهبر جمهوری خلق چین وارد گفتگوی سازنده شود.