به گزارش اسپوتنیک، جو شلتون خلبان و نویسنده در باره سرگرمی خلبان در کابین تعریف کرد و گفت خلبان هواپیما، در طول پرواز لزوما بر روی صندلی مخصوص خود در کابین خلبان می‌نشیند. روبری او یک بورد شامل صدها دکمه با کارایی‌های مختلف قرار دارد که بیشتر به یک اثر هنری شباهت دارد! گاهی اوقت پرواز در شرایط جوی کاملا مساعد و هوای صاف انجام می شود گاهی اوقات هم در میان انبوهی از ابرها.
می خواهید بدانید خلبان‌ها معمولا خودشان را چگونه در طول پرواز و در داخل کابین سرگرم می کنند؟
بیرون را تماشا می‌کنند.دلیل اصلی تماشای بیرون این است که دیگر هواپیماهای در حال پرواز را رویت کنیم یا اینکه از آب و هوا در مسیر پرواز هواپیما مطلع شویم. نگاه کردن به پنجره جلویی به این دلیل است که اگر در مسیر با ابرهای کومولوس مواجه شدیم، سریعا آن را دور بزنیم تا دیگر مجبور به پرواز به داخل آنها نباشیم چراکه این ابرها معمولا موجب لرزش هواپیما می‌شوند. حدود 60 درصد زمان پرواز به انجام این کار اختصاص داده می‌شود.
اتوپایلوت هواپیما را چک می‌کنیم. با اینکه در حالت اتوپایلوت هواپیما به صورت خودکار پرواز می‌کند اما خلبان نمی‌تواند کاملا بیخیال آن شود. چیزی حدود 20 درصد از زمان پرواز به این کار اختصاص داده می‌شود.
مانیتور اصلی را چک می‌کنیم. زمانی که از درون توده ابرها عبور می‌کنیم، به این معنی است که به صورت بصری هیچ اطلاعی از موقعیت هواپیما از جمله افق و جهت نور خورشید و حتی شیب حرکتی هواپیما ندارید. بنابراین در این موقعیت ها از مانیتور اصلی پرواز (PFD) استفاده می‌کنیم. 50 درصد زمانم را به مشاهده این مانیتور اختصاص می‌دهم.
برنامه‌ریزی کلی پرواز را انجام می‌دهیم. با اینکه خلبان خودکار هواپیما را به مقصدی که برایش تعیین می‌کنیم پرواز می‌دهد، اما یک نفر باید کل مسیر را برنامه‌ریزی کند و به‌صورت مکرر عملکرد هواپیما را برای اطمینان چک کند و در صورت نیاز تغییراتی در برنامه پرواز ایجاد کند. انجام این کار 5 درصد از زمان پرواز را اشغال می‌کند.
شرایط جوی مهم است. نه تنها شرایط جوی که هواپیما در حال پرواز از درون آن است، بلکه شرایط جوی که در بین مسیر حرکت هواپیما تا مقصد ممکن است با آن برخورد داشته باشم و حتی شرایط جوی فرودگاه مقصد نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. حدود 20 درصد از زمان پرواز را به انجام این کار اختصاص می‌دهم.
جلوگیری از برخورد. عبور از بین کوه‌ها و موانع مشابه، کار بسیار سختی است بنابراین بخشی از وظیفه ما این است که از به‌وجود آمدن چنین شرایطی جلوگیری کنیم.
موتورها فراموش نشود!خب حالا نوبت به موتورها می‌رسد. موتور هواپیما همان قطعه‌ای است که امکان پرواز در ارتفاع 8 کیلومتری با سرعت 450 کیلومتر در ساعت را به ما می‌دهد و اگر اشکالی برای موتورها به‌وجود بیاید، مطمئنا لازم نیست توضیح بدهیم که چه اتفاقی می‌افتد. زمانی که به ارتفاع مورد نظر می‌رسیم، سریعا میزان مصرف سوخت و وضعیت موتورها را چک می‌کنیم. در طول پرواز هم چندین بار از طریق مانیتور سمت راست وضعیت موتورها را چک می‌کنیم که این کار 5 درصد از زمان پرواز تا مقصد را به‌خود اختصاص می‌دهد.
معمولا در طول پروز یک یا دو نفر همراه خلبان در کابین خلبان حضور دارند. اگر این افراد با تجربه باشند، معمولا یک گفتگوی کوتاه با همدیگر داریم و یا تا پایان پرواز ساکت می‌مانیم. اما در صورتی که فرد داخل کابین تازه کار باشد، احتمالا باید به یک سری سوالات آنها پاسخ بدهیم و حتی به آنها اجازه بدهیم که هواپیما را شخصا کنترل کنند. البته در صورت انجام چنین کاری باید نظارت بر همه چیز افزایش یابد.
خلبانان مجرب معمولا چند وظیفه را به‌طور همزمان انجام می‌دهند. برای مثال وضعیت موتورهای هواپیما را سریعا و با یک گوشه چشم کنترل می‌کنند و دیگر پارامترها را در نقاط مختلف کابین همزمان کنترل می‌کنند.بدین ترتیب در کابین هواپیمای درحال پرواز فعالیتی به نام تفریح یا سرگرمی وجود ندارد!
