نشریه آمریکایی "باز فید نیوز" که این را نوشته می افزاید: نفتگر سابق از ایالت تگزاس که وقتی مدیر عامل شرکت اکسون موبیل آمریکا بود با کارمندان کرملین فعالانه کار کرده بود نظریه بنیادی سه ماده ای پیشبرد مناسبات آمریکا با روسیه را تهیه کرد. در این سند بینش بس محدود تشریح می شود که رقیبان سابق در جنگ سرد در مناسباتشان به چه می توانند دست یابند. این هدف اعلام شده که در دائره محدود مسایل با پوتین باید روابط سازنده کاری برقرار شود.
این برنامه که محتوای آن تا به حال محرمانه است هم اینک نگرانی و حدسیات مبهم متحدین آمریکا را بر انگیخته است. آنها هنوز هم این اطمینان ندارند که ترامپ حاضر است تعهدات خود در باره بازداشتن روسیه و کمکرسانی به متحدین آمریکایی را برآورده کند. متحدین حتی پس از اینکه ترامپ اصل امنیت دستجمعی این پیمان نظامی را تایید کرد باز هم نگران هستند.
به گفته این کارمند آمریکایی راستای استراتژیک اول این برنامه این است که باید این نکته به اطلاع مسکو رسانده شود که اعمال تجاوزکارانه آن علیه آمریکا محکوم به ناکامی است و برای هر دو طرف فاقد ثمربخشی خواهند بود. اگر مسکو به اقدامی دست بزند که خلاف منافع آمریکا باشد مثلا به طالبان افغانستان اسلحه تحویل بدهد (طالبان در روسیه ممنوع است) و یا دیپلمات های آمریکایی مقیم مسکو را مورد پیگرد قرار دهد، واشنگتن به این عملیات پاسخ قاطع خواهد داد.
این کارمند آمریکایی ادامه داد که راستای دوم این برنامه گفت و گو در باره مسایل دارای علاقه راهبردی برای آمریکا است. این مسایل شامل جنگ طولانی در سوریه، برنامه ساخت سلاح هسته ای در کره شمالی که به سرعت پیشرفت می کند و نیز امنیت سایبری و جاسوسی سایبری است. تیلرسون وقتی چین را مجبور کرد ورود ذغال سنگ به کره شمالی را ممنوع کند به موفقیت محدود دست یافت و حالا می خواهد کاری کند تا گرایش شروع شده برقراری روابط تجاری میان مسکو و کره شمالی قطع شود. وی مایل است همکوششی با روسیه در سوریه در مبارزه با داعش(ممنوع شده در روسیه) را بهبود بخشد لیکن معلوم نیست این کار چطور می تواند انجام شود. بعلاوه در اختیار دو دشمن جنگ سرد زرادخانه جنگ سایری قرار دارد که با مرور زمان پیچیده تر می شود. در این میان دو کشور نمی توانند مفهوم "بازی صادقانه" را بصورت یکسان تعبیر کنند.
در ماده سوم برنامه تیلرسون اهمیت "ثبات استراتژیک" در روابط با روسیه خاطرنشان شده است.این واژه همه گیر و دارای چند معنا است و یک سلسله هدف های ژئوپولیتیک درازمدت را در بر می گیرد.
استیون پفایفر سفیر پیشین آمریکا در اوکراین و کارمند ارشد علمی انستیتوی بروکینگ آمریکا پس از آشنایی با محتوای مختصر این برنامه اظهار داشت: "این مجموعه اقدام های مقابله و مشارکت در مسایل مورد علاقه طرفین است".
