طبق یک فرمول سیاسی نا نوشته روابط کشورها معمولا بر اساس منافع مشترک بنا می شود و هر چه قدر هم منافع مشترک دو کشور به هم نزدیک تر باشد و با هم تداخل بیشتری داشته باشد بالطبع دو کشور به هم نزدیک تر می شوند.
البته بحث ما اینجا در مورد دو کشور کاملا مستقل است و نه مستعمره های مستقیم و یا کشورهایی که مستعمره های غیر مستقیم می باشند.
شاید تعبیر مستعمره مستقیم برای همه آشنا باشد اما مستعمره های غیر مستقیم نا آشنا باشد.
اگر به کتاب های ماکیاولی مخصوصا کتاب شهریار مراجعه کنید می توانید با این تعابیر آشنا شوید چون مبنای سیاست غرب امروزه همان سیاست های ماکیاولی است و بوضوح می توانید ببینید که غربی ها مو به مو سیاست های ماکیاولی را اجرا می کنند.
بعضی وقت ها فکر می کنم احتمالا از شخصیت های سیاسی ایالات متحده آزمون حفظ دستورات ماکیاولی گرفته می شود.
در حالی که برخی روسای جمهوری ایالات متحده و شخصیت های سیاسی آن تلاش می کردند تبعیت خود از سیاست های ماکیاولی را مخفی نگاه دارند اما آقای ترامپ رئیس جمهوری فعلی ایالات متحده ونمایندگان کنگره این کشور هیچ ابایی ندارند کثیف ترین دستور العمل های سیاست های ماکیاولی را اجرا کند.
به هر حال در کتاب شهریار برای استعمار غیر مستقیم کشورها ماکیاولی پیشنهاد می کند که مزدورانی از اهالی کشورهای مورد نظر در راس کار قرار گیرند و کشور استعمار کننده همه کارهای کثیف خود را از طریق این مزدوران انجام دهد و ثروت و اموال این کشورها را از طریق این مزدوران به یغما ببرد و تکه استخوانی برای مزدوران خود کنار بگذارد چون لیاقت افرادی که به مردم خود خیانت می کنند بیش از همان تکه استخوان نیست، ماکیاولی به صراحت در کتاب خود اظهار می دارد که استعمار کننده باید تلاش کند خود را خوب جلوه دهد و همه بدی ها را به مزدور خود نسبت دهد تا مردم بدی ها را از خودی ببینند و خوبی ها را از استعمار کننده. وقتی هم استعمار کننده متوجه شود که مردم به ستوح آمده اند و می خواهند شورش کنند آن مزدور را باید سر به نیست یا برکنار کرد و با مزدور دیگری جایگزین نمود و به مردم این حس را داد که به دلیل نارضایتی آنها مزدور قبلی سرنگون شده، هر چه قدر هم مزدور قبلی فاجعه بارتر توسط استعمار کننده برکنار شود محبوبیت استعمار کننده میان مردم مستعمره بیشتر خواهد شد.
ماکیاولی پیشنهاد می کند که هیچ وقت کشورها مستقیم کشور دیگری را استعمار نکنند بلکه بصورت غیر مستقیم استعمار کنند.
شاید خوانندگان بتوانند مثال های زیادی را از این قبیل کشورها در سطح جهان پیدا کنند.
به هر حال در کتاب شهریار برای استعمار غیر مستقیم کشورها ماکیاولی پیشنهاد می کند که مزدورانی از اهالی کشورهای مورد نظر در راس کار قرار گیرند و کشور استعمار کننده همه کارهای کثیف خود را از طریق این مزدوران انجام دهد و ثروت و اموال این کشورها را از طریق این مزدوران به یغما ببرد و تکه استخوانی برای مزدوران خود کنار بگذارد چون لیاقت افرادی که به مردم خود خیانت می کنند بیش از همان تکه استخوان نیست، ماکیاولی به صراحت در کتاب خود اظهار می دارد که استعمار کننده باید تلاش کند خود را خوب جلوه دهد و همه بدی ها را به مزدور خود نسبت دهد تا مردم بدی ها را از خودی ببینند و خوبی ها را از استعمار کننده. وقتی هم استعمار کننده متوجه شود که مردم به ستوح آمده اند و می خواهند شورش کنند آن مزدور را باید سر به نیست یا برکنار کرد و با مزدور دیگری جایگزین نمود و به مردم این حس را داد که به دلیل نارضایتی آنها مزدور قبلی سرنگون شده، هر چه قدر هم مزدور قبلی فاجعه بارتر توسط استعمار کننده برکنار شود محبوبیت استعمار کننده میان مردم مستعمره بیشتر خواهد شد.
ماکیاولی پیشنهاد می کند که هیچ وقت کشورها مستقیم کشور دیگری را استعمار نکنند بلکه بصورت غیر مستقیم استعمار کنند.
شاید خوانندگان بتوانند مثال های زیادی را از این قبیل کشورها در سطح جهان پیدا کنند.
مشکل وقتی پیدا می شود که رهبران برخی کشورها حاضر نمی شوند زیر بار استعمار کنندگان بروند و در قبال تلاش مستعمرین مقاومت می کنند.
در آن صورت است که استعمار گر نوین یعنی ایالات متحده با تمام توان تلاش می کند یاغیان را تحت فشار قرار دهد و با زور تلاش می کند دیگران را وادار به پذیرش نظرات تحمیلی اش کند، تا مبادا اینان به الگوهایی برای دیگران تبدیل شوند.
امروزه رهبران ایران و روسیه مانند برخی کشورهای دیگر در مقابل این زورگویی های ایالات متحده ایستادگی می کنند و بدیهی است که این استعمارگر نوین همه ابزاری را که در اختیار دارد استفاده کند تا ایران و روسیه را مطیع خود کند.
ایران و روسیه هم می دانند تا وقتی دست در دست هم کنار هم قرار داشته باشند صف واحد آنها می تواند به راحتی در مقابل فشارهای غرب ایستادگی کند.
اشتباه بزرگی که سیاستمداران ایالات متحده مرتکب شده اند این است که با تحمیل تحریم های جدید بر این دو کشور ایران و روسیه را متقاعد می کنند که به هم نزدیک تر شوند و مضاف بر این بسیاری از کشورهای دیگر مانند چین و هند و برزیل و… از ترس اینکه بعدها آمریکایی ها به سراغ آنها بیایند به ایران و روسیه نزدیک تر می شوند.
با توجه به رفتار های نسنجیده رئیس جمهوری ایالات متحده در قبال اوروپا و همچنین نیاز مبرم اوروپایی ها به انرژی ای که از روسیه دریافت می کنند از یکسو و تلاش اوروپایی ها بر پایبندی به تعهدات خود طی برجام در قبال ایران از سوی دیگر می توان گفت آمریکایی ها در این تحریم ها اوروپایی ها را نیز کنار خود نخواهند داشت.
در آن صورت است که استعمار گر نوین یعنی ایالات متحده با تمام توان تلاش می کند یاغیان را تحت فشار قرار دهد و با زور تلاش می کند دیگران را وادار به پذیرش نظرات تحمیلی اش کند، تا مبادا اینان به الگوهایی برای دیگران تبدیل شوند.
امروزه رهبران ایران و روسیه مانند برخی کشورهای دیگر در مقابل این زورگویی های ایالات متحده ایستادگی می کنند و بدیهی است که این استعمارگر نوین همه ابزاری را که در اختیار دارد استفاده کند تا ایران و روسیه را مطیع خود کند.
ایران و روسیه هم می دانند تا وقتی دست در دست هم کنار هم قرار داشته باشند صف واحد آنها می تواند به راحتی در مقابل فشارهای غرب ایستادگی کند.
اشتباه بزرگی که سیاستمداران ایالات متحده مرتکب شده اند این است که با تحمیل تحریم های جدید بر این دو کشور ایران و روسیه را متقاعد می کنند که به هم نزدیک تر شوند و مضاف بر این بسیاری از کشورهای دیگر مانند چین و هند و برزیل و… از ترس اینکه بعدها آمریکایی ها به سراغ آنها بیایند به ایران و روسیه نزدیک تر می شوند.
با توجه به رفتار های نسنجیده رئیس جمهوری ایالات متحده در قبال اوروپا و همچنین نیاز مبرم اوروپایی ها به انرژی ای که از روسیه دریافت می کنند از یکسو و تلاش اوروپایی ها بر پایبندی به تعهدات خود طی برجام در قبال ایران از سوی دیگر می توان گفت آمریکایی ها در این تحریم ها اوروپایی ها را نیز کنار خود نخواهند داشت.
با این اوصاف می توان گفت تحریم های ایالات متحده بیشتر تحریم شرکت های خود آمریکایی ها بود و هست و نه ایران و روسیه.
پرزیدنت پوتین در صحبت های روز گذشته خود اظهار داشتند که تحریم های غرب برای روسیه نعمت بزرگی بود چون روس ها متوجه شدند باید نیاز های خودشان را خودشان تولید کنند. مثل ایران که چندین سال است تحریم می باشد.
امکانات خدا دادی ایران و روسیه به گونه ای است که اگر این دو کشور با یکدیگر همراه شوند همه نیازهای خود را می توانند تامین کنند و نواقص یکدیگر را می توانند پوشش دهند.
حال با نزدیکی بیشتر ایران و روسیه جبهه مقابل ایالات متحده شرایطی پیدا کرده که همه نیاز های خود را از درون تامین کند و جبهه خود را تقویت بخشد، این آمریکایی ها هستند که باید به فکر باشند ضرری را که با این تحریم ها بر موسسات و شرکت های خود وارد کرده اند چگونه می خواهند جبران کنند.
مبلغ چهارصد ملیارد دلار قراردادی که با عربستان سعودی بسته اند با توجه به گردش مالی داخلی ایالات متحده مبلغ قابل توجهی به حساب نمی آید ومعادل گردش مالی سالانه یک شرکت در آمریکا است.
پرزیدنت پوتین در صحبت های روز گذشته خود اظهار داشتند که تحریم های غرب برای روسیه نعمت بزرگی بود چون روس ها متوجه شدند باید نیاز های خودشان را خودشان تولید کنند. مثل ایران که چندین سال است تحریم می باشد.
امکانات خدا دادی ایران و روسیه به گونه ای است که اگر این دو کشور با یکدیگر همراه شوند همه نیازهای خود را می توانند تامین کنند و نواقص یکدیگر را می توانند پوشش دهند.
حال با نزدیکی بیشتر ایران و روسیه جبهه مقابل ایالات متحده شرایطی پیدا کرده که همه نیاز های خود را از درون تامین کند و جبهه خود را تقویت بخشد، این آمریکایی ها هستند که باید به فکر باشند ضرری را که با این تحریم ها بر موسسات و شرکت های خود وارد کرده اند چگونه می خواهند جبران کنند.
مبلغ چهارصد ملیارد دلار قراردادی که با عربستان سعودی بسته اند با توجه به گردش مالی داخلی ایالات متحده مبلغ قابل توجهی به حساب نمی آید ومعادل گردش مالی سالانه یک شرکت در آمریکا است.
