با ورود ترامپ به کاخ سفید بسیاری پیش بینی می کردند که خط و مشی عوام گرایانه ترامپ و تندروها و راست افراطی در دیگر کشورها نیز به قدرت برسند اما چند انتخابات اخیر از اروپا گرفته تا ایران نشان داد که مردم دیگر کشورهای جهان مثل آمریکایی ها فکر نمی کنند.
البته اینجا منظور بنده اکثریت مردم ایالات متحده نیست، چون طبق همه آمار و ارقام بیش از دو ملیون نفر از مردم ایالات متحده به رقیب او یعنی خانم هیلاری کلینتون رای دادند ولی ساختار سیاسی ایالات متحده منجر به انتخاب آقای ترامپ شد و در حال حاضر بیشتر نظر سنجی ها در ایالات متحده نشان می دهد که آقای ترامپ کمتر از 27% محبوبیت در میان مردمان ایالات متحده برخوردار نیست یعنی 72% مردم ایالات متحده مخالف رئیس جمهوری خود هستند، مساله ای که به هیچ وجه در تاریخ ایالات متحده سابقه نداشته.
این شرایط آقای ترامپ نشان می دهد همه آنهایی که روی او در آینده سرمایه گذاری می کنند شاهد شکست مفتضحانه خواهند بود.
انتخابات اخیر اروپا نیز مشت نمونه خروار بود.
در واقع نخست وزیر انگلیس خانم "ترزا می" همه تخم مرغ های خود را در سبد آقای ترامپ قرار داد و در مقابل دیگر کشورهای اروپایی ایستاد وحتی حاضر نشد بیانیه اخیر اروپایی ها که موضع آقای ترامپ در خروج از پیمان آب و هوایی را محکوم می کرد امضا کند.
در مقابل آقای ایمانیویل ماکرون رئیس جمهوری فرانسه در اجلاس اخیر رهبران اروپا با ترامپ رفتاری تحقیر آمیز نسبت به رئیس جمهوری ایالات متحده نشان داد و در حین دست دادن با رهبران حاضر در اجلاس به نوعی رفتار کرد که ترامپ را جزو سران درجه یک به حساب نمی آورد و از نظر پروتکل های دیپلماتیک نحوه دست دادن و سلام علیک کردن ماکرون با ترامپ که در صف اول ایستاده بود به این معنا بود که "ما شما را در حد و قواره دیگران قبول نداریم و شما ته صف هستید" وشاید اگر به احترام اینکه ترامپ ایالات متحده را نمایندگی می کرد حتی با وی دست هم نمی دادند.
موضع خانم مرکل صدر اعظم آلمان در مقابل ترامپ نیز مشخص است، رابطه این دو در حدی است که طی سفر مرکل به ایالات متحده این دو حتی حاضر نشدند در مقابل دوربین ها اختلافات خود را مخفی کنند.
در انتخابات محلی آلمان حزب خانم مرکل موفقیت چشمگیری به دست آورد، پس از آن در انتخابات مجلس عوام انگلیس حزب کهنه کار خانم ترزا می شکست مفتضحانه ای را متحمل شد و همزمان در انتخابات مجلس فرانسه حزب نوپای آقای ماکرون پیروزی چشمگیری را به دست آورد.
انتخابات اخیر اروپا نیز مشت نمونه خروار بود.
در واقع نخست وزیر انگلیس خانم "ترزا می" همه تخم مرغ های خود را در سبد آقای ترامپ قرار داد و در مقابل دیگر کشورهای اروپایی ایستاد وحتی حاضر نشد بیانیه اخیر اروپایی ها که موضع آقای ترامپ در خروج از پیمان آب و هوایی را محکوم می کرد امضا کند.
در مقابل آقای ایمانیویل ماکرون رئیس جمهوری فرانسه در اجلاس اخیر رهبران اروپا با ترامپ رفتاری تحقیر آمیز نسبت به رئیس جمهوری ایالات متحده نشان داد و در حین دست دادن با رهبران حاضر در اجلاس به نوعی رفتار کرد که ترامپ را جزو سران درجه یک به حساب نمی آورد و از نظر پروتکل های دیپلماتیک نحوه دست دادن و سلام علیک کردن ماکرون با ترامپ که در صف اول ایستاده بود به این معنا بود که "ما شما را در حد و قواره دیگران قبول نداریم و شما ته صف هستید" وشاید اگر به احترام اینکه ترامپ ایالات متحده را نمایندگی می کرد حتی با وی دست هم نمی دادند.
موضع خانم مرکل صدر اعظم آلمان در مقابل ترامپ نیز مشخص است، رابطه این دو در حدی است که طی سفر مرکل به ایالات متحده این دو حتی حاضر نشدند در مقابل دوربین ها اختلافات خود را مخفی کنند.
در انتخابات محلی آلمان حزب خانم مرکل موفقیت چشمگیری به دست آورد، پس از آن در انتخابات مجلس عوام انگلیس حزب کهنه کار خانم ترزا می شکست مفتضحانه ای را متحمل شد و همزمان در انتخابات مجلس فرانسه حزب نوپای آقای ماکرون پیروزی چشمگیری را به دست آورد.
نتیجه این انتخابات در سه کشور بزرگ اروپایی نشان داد که مردمان اروپا شدیدا با آنهایی که با ترامپ همسو هستند مخالف می باشند و در مقابل هر رهبری که در مقابل ترامپ بایستد شدیدا مورد حمایت مردم قرار خواهد گرفت.
البته ماجرا فقط به اروپا ختم نمی شود.
اگر به ماجرای اختلافات میان قطر و عربستان سعودی نیز بپردازیم مشاهده می کنیم آنهایی که در مقابل قطر ایستادند از نظر وزنه اقتصادی ویا سیاسی و یا بین المللی با قطر قابل مقایسه نبودند، همین که نام عربستان سعودی ، مصر و امارات عربی متحده را ذکر کنیم می توانیم متوجه شویم که اینان چه قدر در مقایسه با قطر کوچک قدرتمند تر هستند، ودر ابتدا همه از جمله خود قطری ها باور داشتند که این هجمه بسیار نا متقارن است و امکان مقابله با آن وجود ندارد.
آقای ترامپ هم علنا اعلام کرد که توطئه بر علیه قطر با چراغ سبز وی در ریاض بوده، یعنی عملا ایالات متحده هم به این کشورها اضافه شد.
اما چه شد؟
بسیج بین المللی حمایت از قطر آنقدر قوی بود که کشورهای مهاجم در واقع در کنج قرار گرفتند و امروزه تلاش دارند که راهکاری برای خروج آبرومند از این منجلاب برای خود پیدا کنند.
حال به این ماجراهای بین المللی شرایط داخلی آقای ترامپ را اضافه کنید، شرایط رئیس جمهوری ای که آنقدر بی تجربه است که اولین دستور اش با مخالفت دادگاه های ایالات متحده ابتر مانده و حتی آنقدر قدرت ندارد که مشاور امنیت ملی خود را نگه دارد و…
با در نظر گرفتن شرایط داخلی و بین المللی ایالات متحده می توان گفت حتی در داخل ایالات متحده انتخابات بعدی مجالس فروپاشی همه آنهایی که با آقای ترامپ همراه هستند را در پی خواهد داشت و امروزه بسیاری از هم حزبی های آقای ترامپ به فکر هستند که پیش از آن انتخابات بهتر است به طرفندی از شر ترامپ خلاص شوند وگرنه کل حزب از مجالس ایالات متحده حذف خواهد شد.
وامروزه شرایط بگونه ای است که نمایندگان جمهوری خواه کنگره باید تصمیم بگیرند قبل از انتخابات آتی ترامپ را به دلیل بی کفایتی استیضاح و برکنار کنند تا شاید تعدادی آز آنها بتوانند در دور بعدی در مجلسین حضور داشته باشند یا اینکه اجازه دهند انتخابات مجلسین برگزار شود و همه آنها حذف شوند و طبیعتا مجلس بعدی مساله استیضاح آقای ترامپ به دلیل بی کفایتی را در اولویت برنامه های خود قرار خواهد داد.
به هر حال همه امروزه به این نتیجه رسیده اند که شرط بندی روی ترامپ یک شرط بندی بازنده است.
البته ماجرا فقط به اروپا ختم نمی شود.
اگر به ماجرای اختلافات میان قطر و عربستان سعودی نیز بپردازیم مشاهده می کنیم آنهایی که در مقابل قطر ایستادند از نظر وزنه اقتصادی ویا سیاسی و یا بین المللی با قطر قابل مقایسه نبودند، همین که نام عربستان سعودی ، مصر و امارات عربی متحده را ذکر کنیم می توانیم متوجه شویم که اینان چه قدر در مقایسه با قطر کوچک قدرتمند تر هستند، ودر ابتدا همه از جمله خود قطری ها باور داشتند که این هجمه بسیار نا متقارن است و امکان مقابله با آن وجود ندارد.
آقای ترامپ هم علنا اعلام کرد که توطئه بر علیه قطر با چراغ سبز وی در ریاض بوده، یعنی عملا ایالات متحده هم به این کشورها اضافه شد.
اما چه شد؟
بسیج بین المللی حمایت از قطر آنقدر قوی بود که کشورهای مهاجم در واقع در کنج قرار گرفتند و امروزه تلاش دارند که راهکاری برای خروج آبرومند از این منجلاب برای خود پیدا کنند.
حال به این ماجراهای بین المللی شرایط داخلی آقای ترامپ را اضافه کنید، شرایط رئیس جمهوری ای که آنقدر بی تجربه است که اولین دستور اش با مخالفت دادگاه های ایالات متحده ابتر مانده و حتی آنقدر قدرت ندارد که مشاور امنیت ملی خود را نگه دارد و…
با در نظر گرفتن شرایط داخلی و بین المللی ایالات متحده می توان گفت حتی در داخل ایالات متحده انتخابات بعدی مجالس فروپاشی همه آنهایی که با آقای ترامپ همراه هستند را در پی خواهد داشت و امروزه بسیاری از هم حزبی های آقای ترامپ به فکر هستند که پیش از آن انتخابات بهتر است به طرفندی از شر ترامپ خلاص شوند وگرنه کل حزب از مجالس ایالات متحده حذف خواهد شد.
وامروزه شرایط بگونه ای است که نمایندگان جمهوری خواه کنگره باید تصمیم بگیرند قبل از انتخابات آتی ترامپ را به دلیل بی کفایتی استیضاح و برکنار کنند تا شاید تعدادی آز آنها بتوانند در دور بعدی در مجلسین حضور داشته باشند یا اینکه اجازه دهند انتخابات مجلسین برگزار شود و همه آنها حذف شوند و طبیعتا مجلس بعدی مساله استیضاح آقای ترامپ به دلیل بی کفایتی را در اولویت برنامه های خود قرار خواهد داد.
به هر حال همه امروزه به این نتیجه رسیده اند که شرط بندی روی ترامپ یک شرط بندی بازنده است.
