مشکل ایران با پاکستان نیست

حمله اخیر تروریستی به یگان های مرزی ایران و سپس تهدید فرماندهان نظامی ایران به هدف قرار دادن تروریست ها در عمق پاکستان توسط برخی رسانه های وابسته به عربستان سعودی در اسلام آباد به عنوان تهدید به حمله بر علیه پاکستان تلقی شده.

این رسانه ها تلاش می کنند فضای رابطه فیما بین ایران و پاکستان را متشنج کنند و امید دارند دو کشور را به سمت جنگ و یا درگیری نظامی پیش ببرند.
بر کسی پوشیده نیست که گروه های تروریستی مستقر در پاکستان مورد حمایت عربستان سعودی می باشند وهدف آنها فقط تهدید امنیت ایران است و نه شعارشان مبنی بر حمایت از بلوچ ها و یا اهل سنت در سیستان و بلوچستان.
عربستان سعودی سالهاست با سرمایه گذاری روی گروه های تروریستی مستقر در پاکستان امنیت کشورهای محیط این کشور را بر هم زده و از افغانستان گرفته تا چین و هند و ایران و روسیه و… همه با عملیات تروریستی گروه های وابسته به عربستان مواجه می باشند.
عملکرد این تروریست ها به پاکستان و افغانستان محدود نمی باشد و تعداد زیادی از تروریست های بین المللی موجود در سوریه و عراق و یمن و شمال آفریقا همه در پاکستان و افغانستان آموزش دیده اند و این تروریست ها امروزه به یک معضل بین المللی تبدیل شده اند.
اگر پاکستان فعالیت این گروه های تروریستی را محدود می کرد و در دام عربستان سعودی و ایالات متحده (که روزی برای مبارزه با شوروی سابق در افغانستان اقدام به آموزش و تامین تسلیحات برای القاعده وطالبان از طریق پاکستان می نمودند) امروزه نه خود با مشکلات امنیتی فراوان دست و پنجه نرم می کرد و نه همسایگان و نه حتی جهان.
از زمان تاسیس پاکستان تا به حال تهران و اسلام آباد همیشه از روابطی بسیار دوستانه و صمیمی برخوردار بودند و بصورت تاریخی هیچ وقت شاهد حتی تشنج در روابط این دو همسایه نبودیم، ولی این روزها عربستان سعودی با سرمایه گذاری روی تروریست ها و رسانه های داخلی پاکستان در صدد است این روابط صمیمی دو همسایه را بر هم زند.
وقتی تروریست ها در پادگان های آموزشی مستقر در خاک پاکستان آموزش می بینند واقدام به انجام عملیات تروریستی درون خاک ایران می کنند وسپس فرار می کنند و پشت نیروهای مرزی پاکستانی پنهان می شوند چه توقعی از نیروهای مسلح ایران است؟ آیا باید به محدودیت های مرزی فیما بین دو کشور دوست اکتفا کنند تا مبادا روابط صمیمی دو کشور بر هم بخورد یا اینکه تروریست ها را دنبال کنند و علاوه بر شکار تک تک آنها پایگاه هایشان را نیز منهدم کنند؟
اگر شما جای فرماندهان نظامی ایرانی بودین چه کار می کردید؟
حال اجازه دهید فرض کنیم موضوع بر عکس است. یعنی مثلا ایران اجازه دهد برخی جدایی طلبان مخالف پاکستان در ایران پایگاه آموزشی ایجاد کنند و سپس اقدام به انجام عملیات تروریستی در خاک پاکستان نمایند و نیروهای مرزبانی پاکستان را به شهادت برسانند. آن زمان واکنش ارتش و دولت پاکستان چه خواهد بود؟
آیا اینان تصور می کنند خیلی سخت است که ایران برای تامین رضایت مثلا هند وگرفتن امتیاز از آن اجازه دهد دشمنان پاکستان در ایران فعالیت کنند؟
بدیهی است که اولین اصل از اصول همجواری جلوگیری کشورها از فعالیت دشمنان همسایگانشان در سرزمین خود می باشد و اگر هم چنین اصلی رعایت نشود این به دین معنا است که کشورها اقدام به انجام فعالیت های متخاصم می نمایند وهر کشوری حق مسلم خود می داند واکنش مناسب به این حرکت ها نشان دهد.
همانگونه که ایالات متحده برای تامین امنیت نیروهای خود اقدام به هدف قرار دادن گروه های تروریستی در خاک پاکستان می نماید و بدون اطلاع دولت پاکستان بن لادن را از مخفیگاهش جنب پادگان نظامی امنیتی این کشور می رباید دیگر کشورها هم حق دارند در صورتی که پاکستان نمی تواند حسن هم جواری را رعایت کند و جلوی فعالیت تروریست ها را بگیرد خود دست به کار شوند و برای تامین امنیت خود تروریست ها و پایگاه هایشان را هدف قرار دهند. واین حق توسط همه قوانین و مقررات بین المللی تضمین شده وصحبت های فرماندهان ایرانی هیچ تهدیدی بر علیه پاکستان تلقی نمی شود بلکه تهدیدی بر علیه تروریست هایی است که مورد حمایت یک کشور متخاصم با ایران هستند و مقامات آن علنا اعلام می کنند که تلاش دارند امنیت ایران را بر هم بزنند.
بدیهی است عربستان سعودی برای اینکه بخواهد فضا را برای بر هم زدن روابط ایران و پاکستان متشنج نماید از رسانه های مزدور خود که در پاکستان کم هم نیستند استفاده خواهد کرد و دولت ومردم پاکستان باید متوجه باشند که اینان هیچوقت دلسوز پاکستان نیستند و نخواهند بود و همانگونه که سوریه و عراق و لیبی و یمن و… را نابود کردند تلاش دارند پاکستان را نیز نابود کنند چون هدف اینان نابودی همه کشورهای اسلامی است و نه آباد کردن آنها.
طی تماس های دیپلماتیک میان مقامات سیاسی و نظامی ایرانی و پاکستانی همه مقامات اسلام آباد بدون استثنا بر تلاش برای حفظ امنیت مرز ها و حسن همجواری با ایران تاکید داشتند و همه متوجه بودند که نباید در دام عربستان سعودی و آمریکا بیافتند.
بر اساس معاهدات امنیتی و نظامی فیما بین دو کشور نیروهای امنیتی دو کشور باید هنگ های مرزی مشترک جهت برخورد با اینگونه حوادث ایجاد کنند و شاید بهترین راه برای برخورد با تروریست ها همین باشد که هنگ های مرزی مشترک فعالیت خود را آغاز کنند و اگر تروریست ها تحرکی را انجام دادند هنگ های مرزی بدون در نظر گرفتن مرزهای سیاسی با آنها برخورد کنند.