گزارش و تحلیل

کشف جدید پستانداران باستانی

© Sputnik / I. Mukhinموش
موش - اسپوتنیک ایران
اشتراک
دانشمندان روسیه به کشف نوع جدید پستانداران باستانی نایل آمدند.

به گزارش « اسپوتنیک» با استناد به مقاله علمی منتشره در  مجله  "Journal of Vertebrate Paleontology » ، دانشمندان  دانشگاه  دولتی سن پیترزبورگ  در جریان تحقیقات علمی  با همکاران خود از دانشگاه دولتی  تومسک  پستانداران جدید باستانی را کشف کردند که شباهت زیادی به  جوندگان کنونی دارند.

این باصطلاح « موش های بزرگ » که  اصلا شباهتی به موش کوچک و یا بزرگ ندارند  و حتی خویشاوند آن ها نیستند  و جانور ناآشنایی است « بایداباتیر» نامیده شد که  به احتمال زیاد جانور بی آزاری  بود که فقط علف می خورد. فعلا « بایداباتیر»  را می توان جد تمام  پستانداران گیاهخوار دانست.

حال چرا آن را « بایداباتیر» نامیدند؟ علت آن است که رسیدن به  محل حفاری  که  دندان ریز این جانور در آنجا پیدا شد، فقط با قایقی از نوع « بایدار» ممکن شد (درازای دندان جانور  فقط 2 میلیمتر است).

نمی شد با وسیله دیگری  به محل مورد نظر در ساحل رودخانه « کمچوک» رسید. قسمت دوم این نام به معنای پهلوان است. زیرا فقط یک پهلوان می تواند در  جایی زندگی کند که  زمین اطراف لانه اش زیر پاهای  دایناسورهای 4 متری می لرزد.  در بین دیرینه شناسان  رسمی معمول شده است که  انواع جدید  این گروه از پستانداران  را با اسامی مغولی « باتیر»  (به معنای «پهلوان») بنامند. اولین پستانداران از این نوع همانا در اراضی مغولستان پیدا شده بودند.

آلکساندر آوریانوف رئیس آزمایشگاه تریولوژی  انستیتوی جانورشناسی ، آکادمیسین آکادمی علوم روسیه، آلکسی لوپاتین  مدیر  پژوهشکده دیرینه شناسی به نام « بوریسیاک» ، پاول اسکوچاس و استپان  ایوانتسوف دانشیاران دانشگاه دولتی  سن پیترزبورگ، و ایوان کوزمین و الیزابتا  بویتسووا  فارغ التحصیلان دانشگاه سن پیترزبورگ  در این تحقیقات شرکت داشتند.

پاول اسکوچاس  نامزد علم  زیست شناسی  و دانشیار دانشگاه دولتی سن پیترزبورگ در این خصوص گفت: « ما نوع ابتدایی این گروه از پستانداران را کشف کردیم که می بایست بیش از 145 میلیون سال قبل می زیست، اما آن را  در  لایه هایی متعلق به  125-100  میلیون سال قبل پیدا کردیم. این  نوع  باستانی  جوندگان معاصر را  می تواند « باقیمانده زنده»  زمان خود نامید.  این کشف گواه آن است  که در سیبری غربی  طی 40 میلیون سال که سکوت تکاملی طولانی  وجود داشته است  ترکیب پستانداران و دوزیستان عملا تغییر نکرده است».

« بایدارباتیر» چطور  از خود در مقابل دشمنان دفاع می کرده است؟ زیرا پستانداران  گیاهخوار همیشه در معرض خطر قرار دارند. دانشمندان پاسخ ساده ای برای سوال دارند. پاهای عقبی آن ها مجهز به مهمیزهای سمی بود.  پستانداران دیگر هم از این وسیله برای دفاع از خود برخوردار بودند. به عقیده محققان،  مهمیزهای سمی  یکی از ویژگی های اصلی  تمام پستانداران بوده است که با رشد مغز، انسان ها از آن خلاص شدند.  زیرا هم اکنون با چنین مغزهای بزرگی می توانیم  از هر چیزی سم درست کنیم.

نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала