گزارش و تحلیل

جنگ و مدرسه

© AP Photoبچه های افغان
بچه های افغان - اسپوتنیک ایران
اشتراک
کودکان افغانی به مدرسه نمی روند.

به گزارش « اسپوتنیک»  با استناد به اعلامیه  سازمان Save the Children، تقریبا یک سوم  بچه های افغانستان  به دلیل عملیات جنگی نمی توانند   به مدرسه بروند.  مریم آتیه  نماینده رسمی  سازمان  دفاع  از حقوق بچه های افغان در مصاحبه با  « اسپوتنیک»  در باره  دلایل  این پدیده  و عواقبی که بچه های افغانستان با آن روبرو می شوند  تعریف کرد.

 امروز روز خوبی برای بچه های افغانستان است که بعد از تعطیلات طولانی  زمستانی دوباره می توانند  به مدرسه بروند  که در آنجا در امن و امان درس خواهند خواند.  متأسفانه  هم اکنون حدود 3 میلیون و 700 هزار  کودک نمی توانند به مدرسه بروند. در سال 2017 میلادی  انتظار می رود که این رقم  تا 400 هزار کودک افزایش یابد ، زیرا تعداد  پناهجویان  و جابجایی  اجباری افراد در داخل کشور  بیشتر خواهد شد.  آنها به دلیل جنگ و فقدان امنیت، خانه های زادو بومی خود را ترک می کنند. تعدادی از افغان ها  نیز از پاکستان و ایران به کشور برمی گردند. وقتی بچه ها نمی توانند به مدرسه بروند  با خطرات زیادی روبرو می شوند: گروهک های  مسلح  مخالف از آنها برای رسیدن به اهداف خود استفاده می کنند. همچنین دختران  کم سن و سال  شوهر داده می شوند و بچه ها کالای دلالان خرید و فروش کودکان در کشورهای مختلف می شوند.

خبرنگار: دولت افغانستان برای حل این مسأله چه اقداماتی به انجام می رساند.  آیا کارهایی در این رابطه انجام شده است؟

متأسفانه وقتی  در سال گذشته  تعداد زیادی از پناهجویان افغانی  از پاکستان و  ایران برگشتند ، دولت نتوانست شرایطی برای این بچه ها  ایجاد کند  تا آنها بتوانند پس از مدت طولانی که به مدرسه نرفته بودند  دوباره سر کلاس درس بنشینند.  سازمان ما در این مورد زنگ خطر را بصدا درآورد و از 550 میلیون دلار  کمک انسانی  که افغانستان  دریافت کرد  فقط 15 درصد  به سازمان کمک بشردوستانه داده شد و به دست افراد نیازمند  رسید.  این مقدار بسیار کمی در مقایسه با  وضعیت  فاجعه بار  در کشور است.  سازمان بین المللی  دفاع از حقوق  کودکان،  طبیعتا  برای کمک به  کودکان  و سازماندهی برنامه  عادی سازی روند  آموزشی این پول را اختصاص دادند.  ما از دولت افغانستان  و جامعه جهانی می خواهیم که در کوتاه ترین زمان  برنامه  آموزش کودکان  و تضمین امنیت آنها سازماندهی شود.

خبرنگار: شما فرمودید که  بر اساس  تحقیقات انجام شده، بچه هایی که فاقد امکان تحصیل هستند  می توانند گرفتار گروهک های  مسلحانه بشوند. آیا چنین مواردی به ثبت رسیده است؟

 من شخصا  با 4 مورد از این نوع روبرو شدم که گروهک های مسلحانه بچه ها را به عنوان اعضای  گروهک استخدام کردند و یا از آنها برای قاچاق استفاده شد. آنهایی که از پاکستان برگشتند  به صفوف جنایتکاران پیوستند.  آنها مجبورند به شکلی مخارج خود را تأمین کنند و به این دلیل بچه های خود را برای کار می فرستند.  همچنین اغلب اتفاق می افتد دخترانی  که به مدرسه نمی روند خیلی زود شوهر داده می شوند. زیرا والدین پول ندارند که خرج آنها را تأمین کنند. بچه هایی که به مدرسه نمی روند با  اینگونه خطرات مواجه می شوند.

خبرنگار: نظر شما در باره  برنامه هایی  که  دولت افغانستان در سال های اخیر  اجرا کرده است چیست؟

برنامه های دولت افغانستان  بد نیستند اما بخش اعظم آنها کمک واقعی برای  بچه های افغان نیستند از جمله ایجاد امکان برای  تحصیل بچه ها. سازمان های بین المللی در این روند به ما کمک می کنند و ما امیدواریم  بطور کاراتر این  مسأله را  حل و فصل کنیم.

 

نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала