اوایل ماه مارس، در « ارفورت» پایتخت « تورنگن» — یکی از ایالات آلمان، ساکنان محل 10 صلیب چوبی را در زمین بایر برافراشتند و به این ترتیب مخالفت خود با ساخت مسجد را نشان دادند. قرار است اولین مسجد در این ایالت آلمان ساخته شود.
انجمن « احمدیه» که قصد ساخت آن را دارد دست به اقدام تحریک آمیز نزد. خبرنگار « اسپوتنیک» با روحانی این انجمن و دیگر شرکت کنندگان این درگیری ملاقات کرد.
« اقدام صلیبی» به ابتکار گروهی تحت عنوان « اهالی نجات ارفورت» انجام شد که نمایانگر رویارویی است که بیش از یک سال ادامه دارد و توانست توجه جامعه جهانی را جلب کند.
کلیسای انجیلی آلمان مرکزی همراه با کلیسای کاتولیک « ارفورت» مخالفت خود با« سوء استفاده از صلیب به عنوان سمبل مبارزه» ابراز کردند. آندرآس بائوزِواین شهردار « ارفورت» در سال 2016 میلادی گفت که در این شهر میتوان مسجد ساخت. مطابق با اخبار شبکه رادیویی « ام.دی.آر»، صاحب زمینی که قرار است در آنجا مسجد ساخته شود از اشخاصی که صلیب در آنجا برپا کردند به دادگاه شکایت خواهد کرد.
امام سعید احمد عارف در مصاحبه با « اسپوتنیک» گفت: « ما اجازه نمی دهیم ما را بدین شکل تحریک کنند. ما نسبت به این موضوع منطقی برخورد می کنیم. انجمن « احمدیه» این اقدام را سمبل مخالفت تلقی کرد ولی از سوی انجمن « واکنش منفی» نشان داده نخواهد شد. ما از این نوع کارها نمی ترسیم و به حمایت همه جانبه از سوی افرادی اشاره کرد که « حامی آزادی اندیشه و دین» هستند.افرادی که دست به برپایی صلیب زدند در اقلیت هستند».
محافل سیاسی و دینی به استثنای حزب « آلترناتیو برای آلمان» نیز از انجمن « احمدیه» حمایت می کنند.
صلیب سمبل غرب و اروپا
کورین خرولد نماینده حزب «آلترناتیو برای آلمان» در امور سیاست دینی در پارلمان « تورینگن» بطور کلی این اقدام را « یک اقدام خوب » دانست: « صلیب به عقیده ما سمبل غرب و سنن مسیحی — روشنگری اروپا»ست. به نظر من، این اقدامی توهین آمیز نیست و نشان استفاده صحیح از صلیب است».
به گفته خانم خرولد « برپایی صلیب وزنه دینی و اجتماعی — سیاسی » در مقابل قصد ساخت مسجد با مناره در ایالت آلمان است. بعلاوه، انجمن « احمدیه» نماینده « جریان فوق العاده محافظه کارانه اسلام» است و به این دلیل به نظر حزب آلمانی ، این انجمن « در قالب قانون اساسی» آلمان قرار ندارد. مسلمانان حتما نباید مسجدی برای اجرای فرایض دینی خود داشته باشند. از این رو نمازخانه هایی که قبلا ساخته شدند برای دعا و نماز مسلمانان کافی خواهد بود.
امام عارف در این خصوص گفت: « بعضی از اهالی مخالف ساخت مسجد هستند و نسبت به درست بودن این کار ابراز شک و تردید می کنند که با بحث و صحبت می توان این تردیدها را برطرف کرد. هیچ یک از مساجد ما، منشأ خطر و ایده های منفی نیست. در ارفورت نیز همینطور خواهد بود. مسجد جدید « باید جایی برای دیدار مسلمانان باشد و سهم خود در تحکیم صلح را ایفا کند».
مناسبات خوب بین مسیحیان و مسلمانان در ارفورت
ریکلِف مونیخ کشیش انجمن انجیلی در محله « ارفورت — مارباخ» از روابط خوب با انجمن « احمدیه» صحبت کرد. وی برپایی صلیب را « نشان شومی» دانست. « هیچ دلیلی برای برپا کردن 10 صلیب به نشانه مبارزه» وجود ندارد. « صلیب مسیح تجسم گر عشق به نزدیکان و دشمنان خود است». آزادی دین « در قانون اساسی نه فقط برای مسیحیان، بلکه برای یهودیان و مسلمانان تأمین شده است. از اینرو ما از حق انجمن برای ساخت مسجد حمایت می کنیم».
در بین اعظای انجمن مسیحی نیز مخالفان و طرفداران ساخت مسجد وجود داشت. به عقیده پدر روحانی: « این یک جریان عادی است» و به ضرورت گفتگو اشاره کرد و هشدار داد نباید انجمن « احمدیه» در انزوا قرار بگیرد. به عقیده وی « در ارفورت میتوان از روابط دوستانه بین مسیحیان و مسلمنان و گفتگو بین گروه های دینی صحبت کرد».
پدر روحانی مونیخ به منافع نیروهای خارجی در رابطه با درگیری در ناحیه مجاور اشاره نمود: « به عقیده من، افرادی از ساکنان « مارباخ» سوء استفاده می کنند و منافع نوعی نیروی خارجی خیلی فراتر از موضوع ساده ساخت مسجد می رود». زیرا مسجدی که قرار است ساخته شود اولین مسجد در این ایالت فدرال خواهد بود. به عقیده وی اعتراضی که به برپایی صلیب ها فرا روئید می تواند « علامت عدم اجازه رواج اسلام در اینجا باشد!» موضوع آن نیست که به عقیده بعضی از افراد ما « زیر چرخ های اسلام می افتیم»، بلکه نگرانی بابت آن است که پس از اولین سنگ بنای مسجد، رویارویی شدت بگیرد».
پدر روحانی از واکنش غیر فعال مقامات شهر و صاحب زمین انتقاد کرد. مقامات شهر، دلیلی برای دخالت در این جریان نداشتند. اینگا خدشتدت سخنگوی مطبوعاتی شهرداری گفت: « زیرا صلیب ها در زمین خصوصی برپا شدند. صاحب زمین از این موضوع مطلع بودند. « مقامات شهر مخالفتی با ساخت مسجد ندارند».
گفتگو به عنوان ابزار مبارزه با سوء تفاهم
مقامات شهر اهمیت زیادی برای آزادی دینی قائل هستند. در عین حال نمی توان کاری در رابطه با صلیب ها انجام داد، زیرا آنها در یک زمین بایر برپا شده اند و هیچگونه خطری ندارند. در برخورد شهرداری نسبت به ساخت مسجد، هیچگونه تغییری رخ نداده است. اما ساکنان محل در جریان جلسه اجتماعی نسبت به درستی این تصمیم ابراز شک و تردید کردند. از اینرو ضرورتی برای صحبت با اشخاصی که اکثر آنها در ارفورت و یا مارباخ زندگی نمی کنند وجود ندارد».
به عقیده خدشتدت، باید تا حدودی در فراسوی مرزهای شهر بدنبال ریشه این درگیری گشت. وی معتقد است که « باید گفتگوها بیشتر شود». باید بیشتر در باره ساخت مسجدی که مناره آن فقط 8 متر خواهد بود صحبت شود. البته پیداست « بدون درگیری» نمی توان ساخت مسجد را به پایان رساند. اما تجربه دیگر شهرها گویای آن است که اعتراضات اولیه محکوم به شکست هستند. انجمن های کاتولیک و انجیلی نقش مهمی در آرام کردن روحیات مردم محل ایفا می کنند و در عمل ثابت می کنند که بسیاری از سوء تفاهمات را می توان با دیالوگ و گفتگو حل و فصل کرد».
